Satelliet Solar Orbiter op weg naar de zon
Gisterenavond is rond 19u in onze tijdzone de missie van de Solar Orbiter van start gegaan. Dat is een gezamenlijk project van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA, en de Europese ruimtevaartorganisatie ESA. De lancering gebeurde vanaf de lanceringsbaan van NASA in Florida.
De satelliet die de naam Solar Orbiter kreeg, werd gelanceerd in een Atlas V raket. Ongeveer een goede halve dag na de lancering, ongeveer rond half 7 deze ochtend, kregen de wetenschappers die het project leiden de bevestiging dat de satelliet zich succesvol losgekoppeld had. Solar Orbiter zet zijn tocht naar de zon nu zelfstandig verder, en zal over twee jaar naar de aarde terugkeren.
Baanbrekend onderzoek
En wanneer de satelliet dat doet, zal die hopelijk informatie bevatten die van cruciale waarde is voor de studie naar de belangrijkste ster van ons sterrenstelsel. Anders dan eerdere onderzoeksmissies zal Solar Orbiter observaties van de polen van de zon maken, en niet de evenaar. Om dat de doen, zal de satelliet bij elke baan dichter en dichter bij de planeet Venus komen, om uiteindelijk via diens zwaartekrachtveld naar de zon geduwd te worden. De satelliet is beschermd met een materiaal SolarBlack dat temperaturen tot 600°C kan verdragen.
Het onderzoek naar de polen is belangrijk voor wetenschappelijk onderzoek, maar ook voor de veiligheid van astronauten. Elke 11 jaar wisselt de lading van de polen van positief naar negatief. Die omwenteling brengt enorme energiestoten met zich mee. Het magnetisch veld van de aarde is in staat het grootste deel van die energie af te weren, maar de meest krachtige pulsen kunnen toch risico’s inhouden voor ruimtestations en hun bemanning. Via deze missie hopen ze die transformatie beter te kunnen begrijpen, om ook beter voorbereid te zijn op de mogelijke gevaren ervan.
NASA zet de laatste tijd grote sprongen in het onderzoek van de zon. In december maakte het baanbrekende resultaten bekend uit een andere missie, Parker Solar, die in kaart bracht hoe zonnewind werkt.
Gisterenavond is rond 19u in onze tijdzone de missie van de Solar Orbiter van start gegaan. Dat is een gezamenlijk project van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA, en de Europese ruimtevaartorganisatie ESA. De lancering gebeurde vanaf de lanceringsbaan van NASA in Florida.
De satelliet die de naam Solar Orbiter kreeg, werd gelanceerd in een Atlas V raket. Ongeveer een goede halve dag na de lancering, ongeveer rond half 7 deze ochtend, kregen de wetenschappers die het project leiden de bevestiging dat de satelliet zich succesvol losgekoppeld had. Solar Orbiter zet zijn tocht naar de zon nu zelfstandig verder, en zal over twee jaar naar de aarde terugkeren.
Baanbrekend onderzoek
En wanneer de satelliet dat doet, zal die hopelijk informatie bevatten die van cruciale waarde is voor de studie naar de belangrijkste ster van ons sterrenstelsel. Anders dan eerdere onderzoeksmissies zal Solar Orbiter observaties van de polen van de zon maken, en niet de evenaar. Om dat de doen, zal de satelliet bij elke baan dichter en dichter bij de planeet Venus komen, om uiteindelijk via diens zwaartekrachtveld naar de zon geduwd te worden. De satelliet is beschermd met een materiaal SolarBlack dat temperaturen tot 600°C kan verdragen.
Het onderzoek naar de polen is belangrijk voor wetenschappelijk onderzoek, maar ook voor de veiligheid van astronauten. Elke 11 jaar wisselt de lading van de polen van positief naar negatief. Die omwenteling brengt enorme energiestoten met zich mee. Het magnetisch veld van de aarde is in staat het grootste deel van die energie af te weren, maar de meest krachtige pulsen kunnen toch risico’s inhouden voor ruimtestations en hun bemanning. Via deze missie hopen ze die transformatie beter te kunnen begrijpen, om ook beter voorbereid te zijn op de mogelijke gevaren ervan.
NASA zet de laatste tijd grote sprongen in het onderzoek van de zon. In december maakte het baanbrekende resultaten bekend uit een andere missie, Parker Solar, die in kaart bracht hoe zonnewind werkt.
