De allereerste keer met: Android 9.0 Pie
Het smartphonelandschap kan ingedeeld worden in twee grote groepen: Android-gebruikers en iOS/iPhone-gebruikers. Elk besturingssysteem heeft zo zijn voor- en nadelen en krijgt om de zoveel tijd een (grote) update. Zo komt er elk jaar rond augustus een grote update uit van het Android-besturingssysteem en die update geeft Google altijd een naam die goed in de mond ligt. Dat laatste mag je deels letterlijk nemen, aangezien Android-versies steeds de naam van een of andere zoetigheid hadden. In het verleden zagen we zo o.a. Android 3 Honeycomb, Android 4.0 Ice Cream Sandwich, Android 6 Marshmallow en Android 8 Oreo. En sinds augustus 2018 mag Android 9 Pie ook aansluiten bij dat lijstje. De afgelopen maanden heb ik enkele smartphones mogen reviewen met Android 9 Pie en heb ik intussen een duidelijk beeld van wat er veranderd is ten opzichte van Android 8 Oreo en wat de update allemaal in petto heeft.
Disclaimer
Allereerst moet ik even vermelden dat iedere smartphone anders omgaat met Android 9 Pie. Fabrikanten brengen zelf namelijk een eigen laagje software aan bovenop het Android-besturingssysteem van Google. Hierdoor zijn sommige functies van Android 9 Pie soms (nog) niet beschikbaar. Als je de volledige ervaring van Android 9 Pie wil, dan ben je aangewezen op een smartphone binnen het Android One-project. Deze smartphones hebben die extra laag software van de fabrikant niet, waardoor je een geheel zuivere versie van Android 9 Pie krijgt, waar tevens alle functies werken en tot hun recht kunnen komen. Zo kreeg ik op de Nokia 8.1, die deel uitmaakt van Android One, toegang tot alle functies van Android 9 Pie, terwijl ik op de HONOR View20 beperkter kon proeven van de software.
Digital Wellbeing
Beginnen doe ik met the elephant in the room, zoals ze dat wel zeggen. De functionaliteit van Android 9 Pie waar Google de meeste nadruk op heeft gelegd, is zeker wel Digital Wellbeing, oftewel Digitaal Welzijn. Het spreekt elkaar misschien wat tegen: een software-update die je smartphone-ervaring beter moet maken en die je aanzet om je toestel minder te gebruiken. Op de Nokia 8.1 kon ik deze functie ten volste benutten, terwijl deze op de HONOR View20 dan weer niet beschikbaar was. Ik was me ervan bewust dat ik redelijk intensief gebruikmaak van mijn smartphone en het heeft even geduurd voor ik mijn smartphonegebruik in cijfers onder ogen durfde komen. In de Digital Wellbeing-app krijg je namelijk per app te zien hoeveel minuten per dag je hem hebt gebruikt, evenals je totale gebruiksduur per dag en hoeveel keer je je scherm ontgrendelt. Mijn korte uitstapjes naar Instagram bleken plots dagelijks tot wel twee uur in beslag te nemen en de tijd die ik op Twitter doorbracht, was ook iets hoger dan ik zou willen. Digital Wellbeing laat je dan ook toe om per app een timer in te stellen, waarbij je een melding krijgt als je dagelijks aantal minuten op is. De app zal niet volledig blokkeren, maar de reminder is voornamelijk een manier om jou te vertellen dat je je tijd nuttiger kan gaan besteden en meer uit je dag kan halen. Een leuk snufje is dat je kan instellen dat je scherm op een bepaald moment in grijstinten wordt gezet. Standaard gebeurt dit om 22u ’s avonds om je eraan te herinneren dat het bijna tijd is om te gaan slapen. Het grote probleem van Digital Wellbeing is dat het op het moment van schrijven alleen beschikbaar is bij Android One-smartphones en de Google Pixel-smartphones. Wanneer Digital Wellbeing verder verspreid zal worden, is ook nog niet bekend. Ikzelf hoop alvast dat er snel werk van werd gemaakt, want in mijn ogen is deze functie het nuttigste wat Android 9 Pie te bieden heeft.
Enkele puntjes van kritiek
Digital Wellbeing is dan wel een enorm pluspunt, maar er blijven nog steeds enkele verbeterpuntjes over. Een van mijn grootste problemen met Android is dat het volume niet heel nauwkeurig ingesteld kan worden. In de praktijk zorgt dit ervoor dat mijn muziek altijd net te luid of net te stil staat. Fabrikanten zoals LG en Sony weten mij dan ook altijd te bekoren met software, waarmee het volume tot in de puntjes aan te passen is. Wat daarentegen wel handig was, was de aparte volumebalk voor mijn Chromecast die meteen verscheen als ik de volumeknoppen aan de zijkant van de smartphone gebruikte. Een ander persoonlijk probleempuntje was de AI die werd toegepast op de meldingen. Als je een bepaald type melding steeds wegveegt zonder hem te openen, zal je smartphone je aanraden om dat type meldingen niet meer te weergeven. De functie is heel intuïtief, maar tegelijk was iets meer uitleg ook welkom geweest. Het blijft wel een makkelijke manier om automatisch alleen de belangrijkste meldingen te krijgen, al bleef ik wel achter met een gevoel dat ik op die manier misschien toch iets belangrijks zou missen. Al bij al is Android 9 Pie een zeer geslaagd recept en ik kijk alvast uit naar welke lekkere snack Google dit jaar zal presenteren.
Het smartphonelandschap kan ingedeeld worden in twee grote groepen: Android-gebruikers en iOS/iPhone-gebruikers. Elk besturingssysteem heeft zo zijn voor- en nadelen en krijgt om de zoveel tijd een (grote) update. Zo komt er elk jaar rond augustus een grote update uit van het Android-besturingssysteem en die update geeft Google altijd een naam die goed in de mond ligt. Dat laatste mag je deels letterlijk nemen, aangezien Android-versies steeds de naam van een of andere zoetigheid hadden. In het verleden zagen we zo o.a. Android 3 Honeycomb, Android 4.0 Ice Cream Sandwich, Android 6 Marshmallow en Android 8 Oreo. En sinds augustus 2018 mag Android 9 Pie ook aansluiten bij dat lijstje. De afgelopen maanden heb ik enkele smartphones mogen reviewen met Android 9 Pie en heb ik intussen een duidelijk beeld van wat er veranderd is ten opzichte van Android 8 Oreo en wat de update allemaal in petto heeft.
Disclaimer
Allereerst moet ik even vermelden dat iedere smartphone anders omgaat met Android 9 Pie. Fabrikanten brengen zelf namelijk een eigen laagje software aan bovenop het Android-besturingssysteem van Google. Hierdoor zijn sommige functies van Android 9 Pie soms (nog) niet beschikbaar. Als je de volledige ervaring van Android 9 Pie wil, dan ben je aangewezen op een smartphone binnen het Android One-project. Deze smartphones hebben die extra laag software van de fabrikant niet, waardoor je een geheel zuivere versie van Android 9 Pie krijgt, waar tevens alle functies werken en tot hun recht kunnen komen. Zo kreeg ik op de Nokia 8.1, die deel uitmaakt van Android One, toegang tot alle functies van Android 9 Pie, terwijl ik op de HONOR View20 beperkter kon proeven van de software.
Digital Wellbeing
Beginnen doe ik met the elephant in the room, zoals ze dat wel zeggen. De functionaliteit van Android 9 Pie waar Google de meeste nadruk op heeft gelegd, is zeker wel Digital Wellbeing, oftewel Digitaal Welzijn. Het spreekt elkaar misschien wat tegen: een software-update die je smartphone-ervaring beter moet maken en die je aanzet om je toestel minder te gebruiken. Op de Nokia 8.1 kon ik deze functie ten volste benutten, terwijl deze op de HONOR View20 dan weer niet beschikbaar was. Ik was me ervan bewust dat ik redelijk intensief gebruikmaak van mijn smartphone en het heeft even geduurd voor ik mijn smartphonegebruik in cijfers onder ogen durfde komen. In de Digital Wellbeing-app krijg je namelijk per app te zien hoeveel minuten per dag je hem hebt gebruikt, evenals je totale gebruiksduur per dag en hoeveel keer je je scherm ontgrendelt. Mijn korte uitstapjes naar Instagram bleken plots dagelijks tot wel twee uur in beslag te nemen en de tijd die ik op Twitter doorbracht, was ook iets hoger dan ik zou willen. Digital Wellbeing laat je dan ook toe om per app een timer in te stellen, waarbij je een melding krijgt als je dagelijks aantal minuten op is. De app zal niet volledig blokkeren, maar de reminder is voornamelijk een manier om jou te vertellen dat je je tijd nuttiger kan gaan besteden en meer uit je dag kan halen. Een leuk snufje is dat je kan instellen dat je scherm op een bepaald moment in grijstinten wordt gezet. Standaard gebeurt dit om 22u ’s avonds om je eraan te herinneren dat het bijna tijd is om te gaan slapen. Het grote probleem van Digital Wellbeing is dat het op het moment van schrijven alleen beschikbaar is bij Android One-smartphones en de Google Pixel-smartphones. Wanneer Digital Wellbeing verder verspreid zal worden, is ook nog niet bekend. Ikzelf hoop alvast dat er snel werk van werd gemaakt, want in mijn ogen is deze functie het nuttigste wat Android 9 Pie te bieden heeft.
Enkele puntjes van kritiek
Digital Wellbeing is dan wel een enorm pluspunt, maar er blijven nog steeds enkele verbeterpuntjes over. Een van mijn grootste problemen met Android is dat het volume niet heel nauwkeurig ingesteld kan worden. In de praktijk zorgt dit ervoor dat mijn muziek altijd net te luid of net te stil staat. Fabrikanten zoals LG en Sony weten mij dan ook altijd te bekoren met software, waarmee het volume tot in de puntjes aan te passen is. Wat daarentegen wel handig was, was de aparte volumebalk voor mijn Chromecast die meteen verscheen als ik de volumeknoppen aan de zijkant van de smartphone gebruikte. Een ander persoonlijk probleempuntje was de AI die werd toegepast op de meldingen. Als je een bepaald type melding steeds wegveegt zonder hem te openen, zal je smartphone je aanraden om dat type meldingen niet meer te weergeven. De functie is heel intuïtief, maar tegelijk was iets meer uitleg ook welkom geweest. Het blijft wel een makkelijke manier om automatisch alleen de belangrijkste meldingen te krijgen, al bleef ik wel achter met een gevoel dat ik op die manier misschien toch iets belangrijks zou missen. Al bij al is Android 9 Pie een zeer geslaagd recept en ik kijk alvast uit naar welke lekkere snack Google dit jaar zal presenteren.
