Transformation Thursday: Marc Benioff, CEO Salesforce
Hawaii
Ingewijden in de bedrijfscultuur van Salesforce geven ons soms al eens een inkijkje in hoe het er bij hen aan toegaat; hoe je bij het begin van je loopbaan bij Salesforce meteen wordt opgenomen in de grote “Ohana” oftewel familie van Salesforce, en hoe Salesforce-werknemers in de early days steevast hun mooiste – nu ja – Hawaiishirt aantrokken voor het werk. Voor wie het nog niet doorhad; Benioff heeft iets met Hawaii.
Vooral het woord ‘Aloha’ lijkt een speciale betekenis te hebben voor de Salesforce-CEO. Het is meer dan alleen een begroeting en een afscheidsformaliteit; voor Benioff belichaamt die uitdrukking oprechtheid en zorgzaamheid, en voornamelijk; dat je de mensen rondom je behandelt als familie of Ohana.
Een pijnlijk scheenbeen
Benioff is misschien wel de welkome afwisseling waar Silicon Valley op zit te wachten; sociaal geëngageerd, en schuwt er niet van om af en toe tegen politieke scheentjes te schoppen. In 2015 sprak Benioff zich nog sterk uit tegen een controversiële wet omtrent religieuze vrijheid in Indiana, en uitte hij kritiek op President Trump voor de terugtrekking uit de Parijsakkoorden en zijn voorstel voor een verbod op transgenders in het leger.
De Saleforce-CEO zag ook zijn kans schoon om mee te surfen op de golf van algemene verontwaardiging tegen socialemediaplatformen als Facebook. Vorig jaar kwam hij in het nieuws toen hij Facebook bestempelde als “de nieuwe sigaretten”, en ervoor pleitte dat het platform ook als dusdanig zou gereguleerd worden. Iets in ons zegt dat Mark Zuckerberg geen deel uitmaakt van Benioff’s Ohana.
De wondere wegen van het lot
Het had trouwens niet veel gescheeld of Benioff had het misschien nooit tot technologiemagnaat geschopt. Op zijn vijftiende richtte de Salesforce-CEO Liberty Software op, een bedrijf waarmee hij games zoals Flapper creëerde en verkocht. Een jaar later verdiende hij daar al zoveel auteursrechten mee (1500 dollar per maand) dat hij zijn universiteitsopleiding ermee kon bekostigen.
Ook na zijn diploma behaald te hebben aan de Universiteit van Zuid-Californië, was het Benioff’s bedoeling om te blijven programmeren. Dat werd hem echter afgeraden door een van Benioff’s professoren, die vond dat hij in de plaats van programmeren maar eens moest nadenken over een eerder klantgerichte rol.
Rookie van het Jaar
En zo geschiedde. Voor Benioff zijn eigen bedrijf Salesforce in het leven riep, spendeerde hij eerst dertien jaar bij Oracle, waar hij verschillende posities binnenin sales, marketing en productontwerp bekleedde. Op 23-jarige leeftijd benoemde Oracle hem tot Rookie van het Jaar, en drie jaar later mocht hij de titel van vice president voeren. Het was de eerste keer in de geschiedenis van Oracle dat iemand op zo’n jonge leeftijd die positie had weten te veroveren.
De weg naar succes zal zeker niet over rozen gegaan zijn, maar zoals Benioff het zelf verwoordt; “je hebt het verkeerde pad gekozen als je je niet amuseert met wat je doet, maar aan de andere kant neem je waarschijnlijk ook niet voldoende risico’s als je af en toe geen obstakels moet overwinnen.”
Hawaii
Ingewijden in de bedrijfscultuur van Salesforce geven ons soms al eens een inkijkje in hoe het er bij hen aan toegaat; hoe je bij het begin van je loopbaan bij Salesforce meteen wordt opgenomen in de grote “Ohana” oftewel familie van Salesforce, en hoe Salesforce-werknemers in de early days steevast hun mooiste – nu ja – Hawaiishirt aantrokken voor het werk. Voor wie het nog niet doorhad; Benioff heeft iets met Hawaii.
Vooral het woord ‘Aloha’ lijkt een speciale betekenis te hebben voor de Salesforce-CEO. Het is meer dan alleen een begroeting en een afscheidsformaliteit; voor Benioff belichaamt die uitdrukking oprechtheid en zorgzaamheid, en voornamelijk; dat je de mensen rondom je behandelt als familie of Ohana.
Een pijnlijk scheenbeen
Benioff is misschien wel de welkome afwisseling waar Silicon Valley op zit te wachten; sociaal geëngageerd, en schuwt er niet van om af en toe tegen politieke scheentjes te schoppen. In 2015 sprak Benioff zich nog sterk uit tegen een controversiële wet omtrent religieuze vrijheid in Indiana, en uitte hij kritiek op President Trump voor de terugtrekking uit de Parijsakkoorden en zijn voorstel voor een verbod op transgenders in het leger.
De Saleforce-CEO zag ook zijn kans schoon om mee te surfen op de golf van algemene verontwaardiging tegen socialemediaplatformen als Facebook. Vorig jaar kwam hij in het nieuws toen hij Facebook bestempelde als “de nieuwe sigaretten”, en ervoor pleitte dat het platform ook als dusdanig zou gereguleerd worden. Iets in ons zegt dat Mark Zuckerberg geen deel uitmaakt van Benioff’s Ohana.
De wondere wegen van het lot
Het had trouwens niet veel gescheeld of Benioff had het misschien nooit tot technologiemagnaat geschopt. Op zijn vijftiende richtte de Salesforce-CEO Liberty Software op, een bedrijf waarmee hij games zoals Flapper creëerde en verkocht. Een jaar later verdiende hij daar al zoveel auteursrechten mee (1500 dollar per maand) dat hij zijn universiteitsopleiding ermee kon bekostigen.
Ook na zijn diploma behaald te hebben aan de Universiteit van Zuid-Californië, was het Benioff’s bedoeling om te blijven programmeren. Dat werd hem echter afgeraden door een van Benioff’s professoren, die vond dat hij in de plaats van programmeren maar eens moest nadenken over een eerder klantgerichte rol.
Rookie van het Jaar
En zo geschiedde. Voor Benioff zijn eigen bedrijf Salesforce in het leven riep, spendeerde hij eerst dertien jaar bij Oracle, waar hij verschillende posities binnenin sales, marketing en productontwerp bekleedde. Op 23-jarige leeftijd benoemde Oracle hem tot Rookie van het Jaar, en drie jaar later mocht hij de titel van vice president voeren. Het was de eerste keer in de geschiedenis van Oracle dat iemand op zo’n jonge leeftijd die positie had weten te veroveren.
De weg naar succes zal zeker niet over rozen gegaan zijn, maar zoals Benioff het zelf verwoordt; “je hebt het verkeerde pad gekozen als je je niet amuseert met wat je doet, maar aan de andere kant neem je waarschijnlijk ook niet voldoende risico’s als je af en toe geen obstakels moet overwinnen.”
