Robots hebben sterke overtuigingskracht op kinderen

De Amerikaanse Universiteit van Plymouth heeft een experiment uitgevoerd met wel heel boeiende resultaten. Uit de tests blijkt immers dat kinderen veel makkelijker hun mening laten beïnvloeden door robots dan dat volwassenen dit doen. Robots die foutieve antwoorden voorstellen, worden bijvoorbeeld al snel gekopieerd door de kinderen.

De studie werd door de universiteit gedaan met kinderen tussen de 7 en 9 jaar oud en is gebaseerd op het Asch-paradigma. Hierin krijgen deelnemers een kaart met daarop één lijn, gevolgd door een tweede kaart met drie verschillende lijnen, waarvan één duidelijk korter en één duidelijk langer is dan de eerste. De testpersoon werd dan gevraagd om te zeggen welke van de drie lijnen hetzelfde is als de eerste, maar kreeg pas de kans om te antwoorden nadat meerdere acteurs unaniem een foutief antwoord gaven. In 37 procent van de gevallen gaf de testpersoon onder die druk ook het foute antwoord, terwijl dat zonder acteurs minder dan 1 procent was.  

Bij de kinderen was het resultaat niet anders. Zij kozen in 87% van de gevallen de juist lijn,  maar na toevoeging van een robot die foutieve antwoorden voorstelde, daalde het aantal succesvolle keuzes naar 75%. Drie vierde van de foute antwoorden kwamen in dit geval overeen met die van de robot.

Het resultaat zet zowel de positieve als negatieve mogelijkheden van robots in de verf. Zo blijkt immers dat robots perfect gebruikt kunnen worden als educatieve en therapeutische oplossing. Aan de andere kant moeten we ons natuurlijk de vraag stellen of elk bedrijf wel even ethisch met deze mogelijkheid zal omgaan. Wat als er doelbewust foutieve informatie gedeeld wordt? Of wat als marketingcampagnes vermomd worden als opleidingen voor kinderen?

De Amerikaanse Universiteit van Plymouth heeft een experiment uitgevoerd met wel heel boeiende resultaten. Uit de tests blijkt immers dat kinderen veel makkelijker hun mening laten beïnvloeden door robots dan dat volwassenen dit doen. Robots die foutieve antwoorden voorstellen, worden bijvoorbeeld al snel gekopieerd door de kinderen.

De studie werd door de universiteit gedaan met kinderen tussen de 7 en 9 jaar oud en is gebaseerd op het Asch-paradigma. Hierin krijgen deelnemers een kaart met daarop één lijn, gevolgd door een tweede kaart met drie verschillende lijnen, waarvan één duidelijk korter en één duidelijk langer is dan de eerste. De testpersoon werd dan gevraagd om te zeggen welke van de drie lijnen hetzelfde is als de eerste, maar kreeg pas de kans om te antwoorden nadat meerdere acteurs unaniem een foutief antwoord gaven. In 37 procent van de gevallen gaf de testpersoon onder die druk ook het foute antwoord, terwijl dat zonder acteurs minder dan 1 procent was.  

Bij de kinderen was het resultaat niet anders. Zij kozen in 87% van de gevallen de juist lijn,  maar na toevoeging van een robot die foutieve antwoorden voorstelde, daalde het aantal succesvolle keuzes naar 75%. Drie vierde van de foute antwoorden kwamen in dit geval overeen met die van de robot.

Het resultaat zet zowel de positieve als negatieve mogelijkheden van robots in de verf. Zo blijkt immers dat robots perfect gebruikt kunnen worden als educatieve en therapeutische oplossing. Aan de andere kant moeten we ons natuurlijk de vraag stellen of elk bedrijf wel even ethisch met deze mogelijkheid zal omgaan. Wat als er doelbewust foutieve informatie gedeeld wordt? Of wat als marketingcampagnes vermomd worden als opleidingen voor kinderen?