Algoritme kan zelfmoordgedachtes via breinscans identificeren
Amerikaanse wetenschappers ontwikkelden een slim algoritme dat met grote nauwkeurigheid iemand met zelfmoordgedachten kan identificeren. De studie was klein, waardoor de resultaten niet meteen kunnen gebruikt worden om een algemene conclusie te trekken. Desalniettemin levert het onderzoek een interessante denkpiste op om mensen met zelfmoordgedachtes sneller te kunnen helpen.
Verschillende hersenactiviteit
De onderzoekers trainden hun algoritme op basis van hersenscans. Ze verzamelden 34 vrijwilligers: 17 mensen met zelfmoordgedachten en 17 zonder. Ze lieten beide groepen van mensen reageren op 30 woorden met een positieve of negatieve connotatie, of met een associatie aan de dood. Aan de hand van de hersenactiviteit die het lezen van de woorden bij beide groepen teweegbracht, bouwde het computerprogramma kennis op over wat aan suïcidale gedachten gelinkt kan worden.
De onderzoekers stelden vast dat zes woorden de meest uiteenliggende reacties opriepen bij de twee groepen: ‘death’, ‘trouble’, ‘carefree’, ‘good’, ‘praise’ en ‘cruelty’. Ze gaven het algoritme deze resultaten voor bijna elke persoon in de studie en vertelden het algoritme bij welke groep iedereen hoorde, maar hielden de informatie voor één individu achter. Voor deze persoon moest het algoritme zelf voorspellen onder welk groep deze viel. De machine had het in 91 procent van de gevallen juist. In een tweede oefening, waarbij het programma moest voorspellen wie al een zelfmoordpoging had ondernomen, steeg de nauwkeurigheid naar 94 procent.
Bijkomende methode
Zoals gezegd is de studie te klein om er algemene conclusies uit te halen. Bovendien zijn hersenscans erg duur, maar volgens de onderzoekers is er een duidelijke meerwaarde te halen door medische beslissingen mee te laten bepalen door algoritme. Het inschatten of iemand met mentale problemen een risico voor zichzelf vormt hangt nu momenteel immers volledig van het inzicht van de dokter af. “Het zou handig zijn om deze bijkomende methode te hebben,” stelt Marcel Just, een van de wetenschappers die de studie uitvoerde.
Amerikaanse wetenschappers ontwikkelden een slim algoritme dat met grote nauwkeurigheid iemand met zelfmoordgedachten kan identificeren. De studie was klein, waardoor de resultaten niet meteen kunnen gebruikt worden om een algemene conclusie te trekken. Desalniettemin levert het onderzoek een interessante denkpiste op om mensen met zelfmoordgedachtes sneller te kunnen helpen.
Verschillende hersenactiviteit
De onderzoekers trainden hun algoritme op basis van hersenscans. Ze verzamelden 34 vrijwilligers: 17 mensen met zelfmoordgedachten en 17 zonder. Ze lieten beide groepen van mensen reageren op 30 woorden met een positieve of negatieve connotatie, of met een associatie aan de dood. Aan de hand van de hersenactiviteit die het lezen van de woorden bij beide groepen teweegbracht, bouwde het computerprogramma kennis op over wat aan suïcidale gedachten gelinkt kan worden.
De onderzoekers stelden vast dat zes woorden de meest uiteenliggende reacties opriepen bij de twee groepen: ‘death’, ‘trouble’, ‘carefree’, ‘good’, ‘praise’ en ‘cruelty’. Ze gaven het algoritme deze resultaten voor bijna elke persoon in de studie en vertelden het algoritme bij welke groep iedereen hoorde, maar hielden de informatie voor één individu achter. Voor deze persoon moest het algoritme zelf voorspellen onder welk groep deze viel. De machine had het in 91 procent van de gevallen juist. In een tweede oefening, waarbij het programma moest voorspellen wie al een zelfmoordpoging had ondernomen, steeg de nauwkeurigheid naar 94 procent.
Bijkomende methode
Zoals gezegd is de studie te klein om er algemene conclusies uit te halen. Bovendien zijn hersenscans erg duur, maar volgens de onderzoekers is er een duidelijke meerwaarde te halen door medische beslissingen mee te laten bepalen door algoritme. Het inschatten of iemand met mentale problemen een risico voor zichzelf vormt hangt nu momenteel immers volledig van het inzicht van de dokter af. “Het zou handig zijn om deze bijkomende methode te hebben,” stelt Marcel Just, een van de wetenschappers die de studie uitvoerde.
