Nieuwe semi-elektrische Electron-miniraket haalt de ruimte
Rocket Lab zet een grote stap richting het toegankelijk maken van de ruimte met de eerste lancering van zijn eigen Electron-raket. Electron is buitengewoon klein in vergelijking met traditionele raketten. Het hele gevaarte is slechts 17 meter hoog, 1,2 meter breed, en kan amper 150 tot 225 kilogram aan vracht naar een baan om de aarde brengen. Hou in contrast de 70 meter hoge Falcon 9 van SpaceX in het achterhoofd, die bijna 23 ton naar een lage baan om de aarde kan brengen.
De piepkleine Electron mikt op de lancering van kleine satellieten voor een relatief beperkt prijskaartje. Iedere lancering zou slechts vijf miljoen dollar kosten, terwijl het meer dan 60 miljoen dollar kost om een enkele Falcon 9 de ruimte in te schieten. Vandaag moeten makers van zogenaamde Cubesats wachten op een plaatsje in een grote raket om hun satelliet de ruimte in te krijgen. Een betaalbaar lanceersysteem speciaal ontwikkeld voor Cubesats moet het eenvoudiger maken om de dingen in een baan om de aarde te krijgen.
Cubesat
Cubesats worden vooral gemaakt door kleine bedrijfjes en universiteiten. De dingen zijn doorgaans niet zwaarder dan 1,33 kilogram en niet groter dan een uit de kluiten gewassen brooddoos. Met Electron kunnen start-ups en onderzoeksinstellingen een rit naar de ruimte delen, waardoor de lanceringskost plots erg haalbaar wordt.
Voor het zover is, moet Rocket Lab de kwaliteiten van zijn Electron natuurlijk bewijzen. De eerste lancering is met wat goede wil een succes te noemen, wat het bedrijf ook doet. De raket vertrok gisteren vanop zijn kleine lanceerplatform in Nieuw Zeeland en vloog voorbij de Karman-lijn de ruimte in. Ook het afsplitsen van de eerste trap ging vlot. Rocket Lab verloor echter contact met “It’s a Test”, zoals het voertuig heette, bij de ontsteking van de tweede trap. Wat er precies misliep, is niet duidelijk, maar Electron haalde geen baan om de aarde. Er was nog geen vracht aan boord.
#ItsaTest pic.twitter.com/KRo1iBB1wK
— Rocket Lab (@RocketLab) May 25, 2017
Rocket Lab plant nog twee testlanceringen van de Electron voor die aan het echte werk begint. Dat de raket niet ontplofte op het lanceerplatform, is al bij al een groot succes aangezien het om een volledig nieuw voortuig gaat. De prestatie is des te opmerkelijker als je weet dat de Electron splinternieuwe motortechnologie aan boord heeft.
Rutherford
Rocket Lab ontwikkelde zijn Rutherford-raketmotor helemaal zelf. Het ding kan op amper 24 uur tijd gefabriceerd worden met een 3D-printer. De opvallendste eigenschap is echter de elektrisch aangedreven turbopomp. De turbopomp is één van de meest geavanceerde componenten in een raketmotor. Ze zorgt er voor dat brandstof onder hoge druk in de verbrandingskamer terecht komt.
Doorgaans maken motoren gebruik van een ingewikkeld systeem waarbij de raketbrandstof ook de turbopomp aandrijft. Om dat te bewerkstelligen, is er een ingewikkeld en duur systeem van leidingen nodig. Rocket Lab kiest voor een elektrische motor die aangedreven wordt door een batterij. Het is de eerste keer dat iemand die eenvoudige en goedkope aanpak kiest, al is er een nadeel aan verbonden. Waar een normale raket lichter wordt naarmate de brandstof wordt opgebruikt, blijft het gewicht van de batterij voor de turbopomp de hele rit naar de ruimte constant.
Electron is niet groot, maar wel dapper. De combinatie van de eigen innovatieve motor en de zelf ontwikkelde koostofvezelbehuizing maken het ding een briljant stuk spitstechnologie. Dat de Rutherfor-motor naar behoren werkt en Electron naar de ruimte kan brengen, is een goed teken. Als Rocket Lab zijn raket in de komende twee lanceringen helemaal kan afstellen, krijgen universiteiten, start-ups en kleine bedrijven er een heel betaalbaar ritje naar de ruimte bij.
Rocket Lab zet een grote stap richting het toegankelijk maken van de ruimte met de eerste lancering van zijn eigen Electron-raket. Electron is buitengewoon klein in vergelijking met traditionele raketten. Het hele gevaarte is slechts 17 meter hoog, 1,2 meter breed, en kan amper 150 tot 225 kilogram aan vracht naar een baan om de aarde brengen. Hou in contrast de 70 meter hoge Falcon 9 van SpaceX in het achterhoofd, die bijna 23 ton naar een lage baan om de aarde kan brengen.
De piepkleine Electron mikt op de lancering van kleine satellieten voor een relatief beperkt prijskaartje. Iedere lancering zou slechts vijf miljoen dollar kosten, terwijl het meer dan 60 miljoen dollar kost om een enkele Falcon 9 de ruimte in te schieten. Vandaag moeten makers van zogenaamde Cubesats wachten op een plaatsje in een grote raket om hun satelliet de ruimte in te krijgen. Een betaalbaar lanceersysteem speciaal ontwikkeld voor Cubesats moet het eenvoudiger maken om de dingen in een baan om de aarde te krijgen.
Cubesat
Cubesats worden vooral gemaakt door kleine bedrijfjes en universiteiten. De dingen zijn doorgaans niet zwaarder dan 1,33 kilogram en niet groter dan een uit de kluiten gewassen brooddoos. Met Electron kunnen start-ups en onderzoeksinstellingen een rit naar de ruimte delen, waardoor de lanceringskost plots erg haalbaar wordt.
Voor het zover is, moet Rocket Lab de kwaliteiten van zijn Electron natuurlijk bewijzen. De eerste lancering is met wat goede wil een succes te noemen, wat het bedrijf ook doet. De raket vertrok gisteren vanop zijn kleine lanceerplatform in Nieuw Zeeland en vloog voorbij de Karman-lijn de ruimte in. Ook het afsplitsen van de eerste trap ging vlot. Rocket Lab verloor echter contact met “It’s a Test”, zoals het voertuig heette, bij de ontsteking van de tweede trap. Wat er precies misliep, is niet duidelijk, maar Electron haalde geen baan om de aarde. Er was nog geen vracht aan boord.
#ItsaTest pic.twitter.com/KRo1iBB1wK
— Rocket Lab (@RocketLab) May 25, 2017
Rocket Lab plant nog twee testlanceringen van de Electron voor die aan het echte werk begint. Dat de raket niet ontplofte op het lanceerplatform, is al bij al een groot succes aangezien het om een volledig nieuw voortuig gaat. De prestatie is des te opmerkelijker als je weet dat de Electron splinternieuwe motortechnologie aan boord heeft.
Rutherford
Rocket Lab ontwikkelde zijn Rutherford-raketmotor helemaal zelf. Het ding kan op amper 24 uur tijd gefabriceerd worden met een 3D-printer. De opvallendste eigenschap is echter de elektrisch aangedreven turbopomp. De turbopomp is één van de meest geavanceerde componenten in een raketmotor. Ze zorgt er voor dat brandstof onder hoge druk in de verbrandingskamer terecht komt.
Doorgaans maken motoren gebruik van een ingewikkeld systeem waarbij de raketbrandstof ook de turbopomp aandrijft. Om dat te bewerkstelligen, is er een ingewikkeld en duur systeem van leidingen nodig. Rocket Lab kiest voor een elektrische motor die aangedreven wordt door een batterij. Het is de eerste keer dat iemand die eenvoudige en goedkope aanpak kiest, al is er een nadeel aan verbonden. Waar een normale raket lichter wordt naarmate de brandstof wordt opgebruikt, blijft het gewicht van de batterij voor de turbopomp de hele rit naar de ruimte constant.
Electron is niet groot, maar wel dapper. De combinatie van de eigen innovatieve motor en de zelf ontwikkelde koostofvezelbehuizing maken het ding een briljant stuk spitstechnologie. Dat de Rutherfor-motor naar behoren werkt en Electron naar de ruimte kan brengen, is een goed teken. Als Rocket Lab zijn raket in de komende twee lanceringen helemaal kan afstellen, krijgen universiteiten, start-ups en kleine bedrijven er een heel betaalbaar ritje naar de ruimte bij.
