Opslagruimte Large Hadron Collider bijna vol
Na de ontdekking van het Higgs boson in 2012, een elementair deeltje uit het standaardmodel van de deeltjesfysica, werd de Large Hadron Collider uitgeschakeld. Dit gaf het team onderzoekers de kans om de deeltjesversneller te onderhouden en upgraden. In 2015 werd de grootste machine ter wereld terug opgestart met een energie van maar liefst 13 biljoen elektronvolt.
Hoge botsingsratio
Dankzij de energieverhoging botsen protonen in de Large Hadron Collider vaker tegen elkaar dan ooit te voren. Hierdoor heeft de LHC dit jaar alleen al evenveel botsingen geproduceerd als alle voorgaande jaren dat de machine operationeel was. De hogere botsingsratio zorgt ervoor dat wetenschappers meer kunnen leren over zeldzame processen en deeltjes, zoals het Higgs boson. Dit deeltje wordt één keer per een miljard botsingen geproduceerd. Dankzij de hoge botsingsratio komt dit neer op een Higgs Boson per seconde.
“Elke keer dat protonen met elkaar botsen, zijn er miljoenen mogelijke uitkomsten,” vertelt Jim Olsen, een professor van Princeton University aan de website Symmetry. “Van alle mogelijke uitkomsten zijn er slechts een paar die ons iets leren over de subatomische wereld. Een hoge ratio van botsingen geeft ons een grotere kans om iets zeldzaams en onverwachts tegen te komen.”
Uptime
Niet alleen de botsingsratio van de Large Hadron Collider is hoger dan ooit tevoren, ook de uptime van de machine is ongeëvenaard. Wetenschappers dachten dat de LHC ongeveer 30 procent van de tijd botsingen zou produceren. In werkelijkheid is dit 70 procent van de tijd. Hierdoor heeft de deeltjesversneller sinds april ongeveer 2,4 quadriljoen botsingen geproduceerd.
[related_article id=”176304″]Dit grote aantal botsingen zorgt voor een grote hoeveelheid kennis en data. Deze data dient opgeslagen te worden en dit is waar het schoentje wringt. “Het aantal harde schijven de wie kopen en gebruiken wordt jaren voordat we data produceren bepaald. Het is gebaseerd op de verwachte uptime en het aantal botsingen van de LHS,” weet Olsen. “Doordat de LHC alle verwachtingen overtreft, geraakt de opslagruimte op.”
Positief
De Large Hadron Collider werkt met andere woorden zo goed dat het de wetenschappers heeft verrast en de opslagruimte niet langer toereikend is. De onderzoekers die werken met de deeltjesversneller bekijken het echter van de positieve kant. “Ik denk dat de uitdagingen die naar boven kwamen dankzij de fantastische prestaties van de LHC het beste uit het ATLAS-experiment hebben gehaald en we kijken al uit naar het volgende jaar,” aldus Olsen. Het is de bedoeling dat de LHC tot ongeveer 2037 operationeel zal blijven.
Na de ontdekking van het Higgs boson in 2012, een elementair deeltje uit het standaardmodel van de deeltjesfysica, werd de Large Hadron Collider uitgeschakeld. Dit gaf het team onderzoekers de kans om de deeltjesversneller te onderhouden en upgraden. In 2015 werd de grootste machine ter wereld terug opgestart met een energie van maar liefst 13 biljoen elektronvolt.
Hoge botsingsratio
Dankzij de energieverhoging botsen protonen in de Large Hadron Collider vaker tegen elkaar dan ooit te voren. Hierdoor heeft de LHC dit jaar alleen al evenveel botsingen geproduceerd als alle voorgaande jaren dat de machine operationeel was. De hogere botsingsratio zorgt ervoor dat wetenschappers meer kunnen leren over zeldzame processen en deeltjes, zoals het Higgs boson. Dit deeltje wordt één keer per een miljard botsingen geproduceerd. Dankzij de hoge botsingsratio komt dit neer op een Higgs Boson per seconde.
“Elke keer dat protonen met elkaar botsen, zijn er miljoenen mogelijke uitkomsten,” vertelt Jim Olsen, een professor van Princeton University aan de website Symmetry. “Van alle mogelijke uitkomsten zijn er slechts een paar die ons iets leren over de subatomische wereld. Een hoge ratio van botsingen geeft ons een grotere kans om iets zeldzaams en onverwachts tegen te komen.”
Uptime
Niet alleen de botsingsratio van de Large Hadron Collider is hoger dan ooit tevoren, ook de uptime van de machine is ongeëvenaard. Wetenschappers dachten dat de LHC ongeveer 30 procent van de tijd botsingen zou produceren. In werkelijkheid is dit 70 procent van de tijd. Hierdoor heeft de deeltjesversneller sinds april ongeveer 2,4 quadriljoen botsingen geproduceerd.
[related_article id=”176304″]Dit grote aantal botsingen zorgt voor een grote hoeveelheid kennis en data. Deze data dient opgeslagen te worden en dit is waar het schoentje wringt. “Het aantal harde schijven de wie kopen en gebruiken wordt jaren voordat we data produceren bepaald. Het is gebaseerd op de verwachte uptime en het aantal botsingen van de LHS,” weet Olsen. “Doordat de LHC alle verwachtingen overtreft, geraakt de opslagruimte op.”
Positief
De Large Hadron Collider werkt met andere woorden zo goed dat het de wetenschappers heeft verrast en de opslagruimte niet langer toereikend is. De onderzoekers die werken met de deeltjesversneller bekijken het echter van de positieve kant. “Ik denk dat de uitdagingen die naar boven kwamen dankzij de fantastische prestaties van de LHC het beste uit het ATLAS-experiment hebben gehaald en we kijken al uit naar het volgende jaar,” aldus Olsen. Het is de bedoeling dat de LHC tot ongeveer 2037 operationeel zal blijven.
