Onsterfelijke lithium-ionbatterij is een feit
Amerikaanse wetenschappers hebben met succes de levensduur van nanodraden in lithium-ionbatterijen versterkt, waardoor hun levensduur exponentieel stijgt. Het onderzoeksteam presteerde het om een batterij 200.000 keer te heropladen zonder verlies van capaciteit, waardoor deze virtueel onsterfelijk wordt.
Nanodraden zijn momenteel nog geen gangbare technologie in lithium-ionbatterijen. Ze zijn zeer geleidend en hebben een grote oppervlakte waar elektroden door kunnen bewegen, maar waren tot nu toe te fragiel om de cycli van leeglopen en opladen bij een batterij lang te doorstaan. Na een tijdje ontstaan er scheurtjes in de draden, waardoor de capaciteit achteruitgaat. Het onderzoeksteam van de universteit van Irvine vond de oplossing: dankzij de applicatie van een gellaag gelijkend op plexiglas hielden ze het scheurproces tegen.
Het was een combinatie van gericht onderzoek en geluk dat aan de basis lag van de prestatie. Het team stuitte per toeval op de succesvolle opstelling, terwijl ze eerder lukraak dingen aan het uitproberen waren. Hoofdonderzoekster Mya Le Thai is overtuigd van het potentieel van nanodraden: “Dit onderzoek bewijst dat een batterij-elektrode op basis van nanodraden een lange levensduur heeft en dat we deze batterijen een realiteit kunnen maken.”
Amerikaanse wetenschappers hebben met succes de levensduur van nanodraden in lithium-ionbatterijen versterkt, waardoor hun levensduur exponentieel stijgt. Het onderzoeksteam presteerde het om een batterij 200.000 keer te heropladen zonder verlies van capaciteit, waardoor deze virtueel onsterfelijk wordt.
Nanodraden zijn momenteel nog geen gangbare technologie in lithium-ionbatterijen. Ze zijn zeer geleidend en hebben een grote oppervlakte waar elektroden door kunnen bewegen, maar waren tot nu toe te fragiel om de cycli van leeglopen en opladen bij een batterij lang te doorstaan. Na een tijdje ontstaan er scheurtjes in de draden, waardoor de capaciteit achteruitgaat. Het onderzoeksteam van de universteit van Irvine vond de oplossing: dankzij de applicatie van een gellaag gelijkend op plexiglas hielden ze het scheurproces tegen.
Het was een combinatie van gericht onderzoek en geluk dat aan de basis lag van de prestatie. Het team stuitte per toeval op de succesvolle opstelling, terwijl ze eerder lukraak dingen aan het uitproberen waren. Hoofdonderzoekster Mya Le Thai is overtuigd van het potentieel van nanodraden: “Dit onderzoek bewijst dat een batterij-elektrode op basis van nanodraden een lange levensduur heeft en dat we deze batterijen een realiteit kunnen maken.”