NASA stelt Z-2 Marsruimtepak voor
Het nieuwe ruimtepak van NASA ziet er indrukwekkend uit. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie werkt aan het Z-2-pak voor de bemande verkenning van andere hemellichamen. NASA heeft de ambitie om ergens in de jaren 2030 een astronaut op Mars te droppen, en daar hoort een stijlvolle outfit bij.
Lichtgevend pak
Initiële sketches van het Z-2-pak waren naar ons gevoel niet bepaald veelbelovend, en daarmee drukken we ons zacht uit. De beelden van het eerste prototype van het Z-2-pak hebben echter een heerlijk futuristische vibe dankzij de donkere stof en de lichtgevende strips.
Het pak is uitgerust met de nieuwste technologieën zoals regenereerbare Co2-filters en waterverdampers die de drager efficiënter dan ooit van het nodige voorzien om in leven te blijven. Denk dan vooral aan zuurstof om te ademen, en een niet-dodelijke temperatuur. Z-2 moet astronauten een stuk meer mobiliteit geven dan de logge pakken die de Apollo-astronauten op de maan droegen.
Mobiliteit
NASA hoopt dat de verbeterde mobiliteit de efficiëntie van de astronauten ten goede komt. Taken zoals in- en uit rovers stappen, bodemstalen nemen en gewoon rondwandelen tussen de verschillende habitats op een andere planeet zouden vlotter dan ooit moeten gaan. Met Mars in het achterhoofd koos NASA voor lichte materialen die lang meegaan in vijandige omstandigheden.
NASA maakt de pakken naar de fysieke noden van individuele astronauten. Verschillende onderdelen worden daarom met een 3D-printer op maat gemaakt. 3D-scans van de lichamen van astronauten moeten daarbij helpen. De 3D-geprinte onderdelen moeten in theorie vervangbaar zijn, zodat verkenners op Mars nieuwe stukken kunnen printen wanneer nodig, maar ook zodat één pak na de uitwisseling van de relevante onderdelen voor een andere astronaut kan passen.
Mini-ruimtetuig
Achteraan het pak zie je een relatief groot luik. Het ruimtepak wordt dan ook niet op de traditionele manier aangetrokken door astronauten. Ze moeten er in kruipen als ware het een mini-ruimtetuigje. Dat maakt het bovendien mogelijk om het ruimtepak direct aan een onder druk gebrachte habitat te bevestigen. Een astronaut kan er dan meteen inglijden en zich loskoppelen zonder dat daar een luchtsluis voor nodig is.
Voorlopig blijft het Z-2-pak nog op de grond. NASA zal eerst hier een hele batterij tests uitvoeren, waarna ingenieurs ongetwijfeld heel wat aanpassingen zullen maken. In de ruimte zal je het pak niet zien zweven, daar is het niet voor bedoeld.
Het nieuwe ruimtepak van NASA ziet er indrukwekkend uit. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie werkt aan het Z-2-pak voor de bemande verkenning van andere hemellichamen. NASA heeft de ambitie om ergens in de jaren 2030 een astronaut op Mars te droppen, en daar hoort een stijlvolle outfit bij.
Lichtgevend pak
Initiële sketches van het Z-2-pak waren naar ons gevoel niet bepaald veelbelovend, en daarmee drukken we ons zacht uit. De beelden van het eerste prototype van het Z-2-pak hebben echter een heerlijk futuristische vibe dankzij de donkere stof en de lichtgevende strips.
Het pak is uitgerust met de nieuwste technologieën zoals regenereerbare Co2-filters en waterverdampers die de drager efficiënter dan ooit van het nodige voorzien om in leven te blijven. Denk dan vooral aan zuurstof om te ademen, en een niet-dodelijke temperatuur. Z-2 moet astronauten een stuk meer mobiliteit geven dan de logge pakken die de Apollo-astronauten op de maan droegen.
Mobiliteit
NASA hoopt dat de verbeterde mobiliteit de efficiëntie van de astronauten ten goede komt. Taken zoals in- en uit rovers stappen, bodemstalen nemen en gewoon rondwandelen tussen de verschillende habitats op een andere planeet zouden vlotter dan ooit moeten gaan. Met Mars in het achterhoofd koos NASA voor lichte materialen die lang meegaan in vijandige omstandigheden.
NASA maakt de pakken naar de fysieke noden van individuele astronauten. Verschillende onderdelen worden daarom met een 3D-printer op maat gemaakt. 3D-scans van de lichamen van astronauten moeten daarbij helpen. De 3D-geprinte onderdelen moeten in theorie vervangbaar zijn, zodat verkenners op Mars nieuwe stukken kunnen printen wanneer nodig, maar ook zodat één pak na de uitwisseling van de relevante onderdelen voor een andere astronaut kan passen.
Mini-ruimtetuig
Achteraan het pak zie je een relatief groot luik. Het ruimtepak wordt dan ook niet op de traditionele manier aangetrokken door astronauten. Ze moeten er in kruipen als ware het een mini-ruimtetuigje. Dat maakt het bovendien mogelijk om het ruimtepak direct aan een onder druk gebrachte habitat te bevestigen. Een astronaut kan er dan meteen inglijden en zich loskoppelen zonder dat daar een luchtsluis voor nodig is.
Voorlopig blijft het Z-2-pak nog op de grond. NASA zal eerst hier een hele batterij tests uitvoeren, waarna ingenieurs ongetwijfeld heel wat aanpassingen zullen maken. In de ruimte zal je het pak niet zien zweven, daar is het niet voor bedoeld.
