Wie verdient het meest aan Spotify?

Wie houdt het meeste geld over aan muziekstreamingdiensten, de artiesten, de labels of de diensten zelf? Een contract uit 2011 tussen Sony en Spotify over de Amerikaanse markt, waar The Verge de hand op kon leggen, licht een tipje van de sluier op. Het document staat bol van de juridische termen en ingewikkelde berekeningsformules, maar de conclusie lijkt duidelijk: Sony heeft al een aardige duit verdiend aan Spotify.

Het contract gaat over de periode 2011 tot 2013, met een mogelijke verlenging tot 2014 als Sony daarmee instemde. Om toegang te krijgen tot de Sony-catalogus betaalde Spotify voor de eerste twee jaar een voorschot van 25 miljoen dollar, met de optie om voor het derde jaar 17,5 miljoen te moeten betalen. In regel gaan die voorschotten niet naar artiesten, maar houden de labels die voor zichzelf.

[related_article id=”160734″]

Er is ook een zogenaamde “Most Favored Nation”-clausule voorzien. Dat wil zeggen dat Sony het recht heeft om een onafhankelijke auditeur aan te stellen, die moet nagaan of andere labels een beter contract hebben gekregen. Als dat zo is, moet Spotify het verschil aan Sony bijpassen. Dit verschil wordt berekend op basis van het relatieve marktaandeel van de labels.

Spotify moet Sony ook voor negen miljoen dollar aan gratis reclameruimte geven op zijn dienst. De prijs van die reclame wordt ook niet berekend aan de standaardtarieven, maar er wordt rekening gehouden met een zware korting. Sony mag die reclame gebruiken om zijn eigen artiesten te promoten, maar mag die ook verkopen met winst.

In een gunstige clausule voor Spotify wordt bepaald dat het label sowieso 15 procent van alle reclameverkopen aan derde partijen mag houden. Het bedrijf verkocht in 2014 voor net geen honderd miljoen euro aan reclame, maar rept over die 15 procent nooit.

En dan de hamvraag: hoeveel geld betaalt Spotify aan Sony per afgespeeld liedje? Daar is, zelfs met het contract in de aanslag, erg moeilijk een getal op te plakken. Sony krijgt 60 procent van Spotify’s bruto-omzet vermenigvuldigd met het procentuele aantal streams van Sony. Als Spotify bijvoorbeeld 100 miljoen bruto-omzet draait, krijgen de labels 60 miljoen.

Er is echter ook nog een tweede, veel complexere formule die hier over gaat. Die formule treedt in werking als de opbrengst volgens deze berekening groter is dan wat er uitbetaald wordt volgens de berekening van de omzet. Voor gratis luisteraars betaalt Spotify 0,00225 dollar per stream. Als het bedrijf zijn groeidoelen mist, kan dat oplopen tot 0,0025 dollar.

Voor betalende gebruikers gaat het om het percentage van muziek uit de Sony-stal die afgespeeld wordt, vermenigvuldigd met het aantal Spotify-abonnees en nog eens vermenigvuldigd met zes dollar.

Wat Sony verder met het geld doet en hoeveel er naar de artiest doorvloeit, is ook niet te zeggen. Dat hangt allemaal af van het soort contract dat de artiesten met hun platenfirma afsluiten.

Artiesten die zich misnoegd voelen over het feit dat ze zo weinig uitbetaald worden voor gestreamde liedjes, moeten hun pijlen dan ook niet alleen op Spotify en co. richten, maar ook op hun labels, zo merkt The Verge op. 

Wie houdt het meeste geld over aan muziekstreamingdiensten, de artiesten, de labels of de diensten zelf? Een contract uit 2011 tussen Sony en Spotify over de Amerikaanse markt, waar The Verge de hand op kon leggen, licht een tipje van de sluier op. Het document staat bol van de juridische termen en ingewikkelde berekeningsformules, maar de conclusie lijkt duidelijk: Sony heeft al een aardige duit verdiend aan Spotify.

Het contract gaat over de periode 2011 tot 2013, met een mogelijke verlenging tot 2014 als Sony daarmee instemde. Om toegang te krijgen tot de Sony-catalogus betaalde Spotify voor de eerste twee jaar een voorschot van 25 miljoen dollar, met de optie om voor het derde jaar 17,5 miljoen te moeten betalen. In regel gaan die voorschotten niet naar artiesten, maar houden de labels die voor zichzelf.

[related_article id=”160734″]

Er is ook een zogenaamde “Most Favored Nation”-clausule voorzien. Dat wil zeggen dat Sony het recht heeft om een onafhankelijke auditeur aan te stellen, die moet nagaan of andere labels een beter contract hebben gekregen. Als dat zo is, moet Spotify het verschil aan Sony bijpassen. Dit verschil wordt berekend op basis van het relatieve marktaandeel van de labels.

Spotify moet Sony ook voor negen miljoen dollar aan gratis reclameruimte geven op zijn dienst. De prijs van die reclame wordt ook niet berekend aan de standaardtarieven, maar er wordt rekening gehouden met een zware korting. Sony mag die reclame gebruiken om zijn eigen artiesten te promoten, maar mag die ook verkopen met winst.

In een gunstige clausule voor Spotify wordt bepaald dat het label sowieso 15 procent van alle reclameverkopen aan derde partijen mag houden. Het bedrijf verkocht in 2014 voor net geen honderd miljoen euro aan reclame, maar rept over die 15 procent nooit.

En dan de hamvraag: hoeveel geld betaalt Spotify aan Sony per afgespeeld liedje? Daar is, zelfs met het contract in de aanslag, erg moeilijk een getal op te plakken. Sony krijgt 60 procent van Spotify’s bruto-omzet vermenigvuldigd met het procentuele aantal streams van Sony. Als Spotify bijvoorbeeld 100 miljoen bruto-omzet draait, krijgen de labels 60 miljoen.

Er is echter ook nog een tweede, veel complexere formule die hier over gaat. Die formule treedt in werking als de opbrengst volgens deze berekening groter is dan wat er uitbetaald wordt volgens de berekening van de omzet. Voor gratis luisteraars betaalt Spotify 0,00225 dollar per stream. Als het bedrijf zijn groeidoelen mist, kan dat oplopen tot 0,0025 dollar.

Voor betalende gebruikers gaat het om het percentage van muziek uit de Sony-stal die afgespeeld wordt, vermenigvuldigd met het aantal Spotify-abonnees en nog eens vermenigvuldigd met zes dollar.

Wat Sony verder met het geld doet en hoeveel er naar de artiest doorvloeit, is ook niet te zeggen. Dat hangt allemaal af van het soort contract dat de artiesten met hun platenfirma afsluiten.

Artiesten die zich misnoegd voelen over het feit dat ze zo weinig uitbetaald worden voor gestreamde liedjes, moeten hun pijlen dan ook niet alleen op Spotify en co. richten, maar ook op hun labels, zo merkt The Verge op.