Free-to-play-pionier Zynga keert terug naar roots
Free-to-play werd als spelmodel populair bij ontwikkelaars dankzij Zynga. De Facebookhit Farmville toonde aan dat eenvoudige ‘gratis’ spelletjes goudmijnen konden zijn voor ontwikkelaars. Je herinnert je ongetwijfeld de periode waarin zowat al je vrienden Farmville speelden, en je Facebookfeed gedomineerd werd door meldingen over het spel.
Free-to-play-spellen strijken veel geld op, niet omdat ze leuk zijn, maar omdat ze ontwikkeld worden speciaal voor dat doel. De speler wordt mondjesmaat overhaald om kleine bedragen uit te geven voor virtuele beloningen die enkel leiden tot de noodzaak om nieuw geld uit te geven.
[related_article id=”160734″]
Zynga en free-to-play werden groot op Facebook maar vandaag zit het geld op smartphone-apps. Het bedrijf realiseerde zich dat te laat en stelde daarom twee jaar geleden Don Mattrick aan als CEO. Die ex-Xbox-veteraan mag nu alweer inpakken: de stichter van Zynga Mark Pincus wil het roer opnieuw zelf in handen nemen.
Data
De machtswissel kwam er plots en volgens Pincus wordt Mattrick niet zomaar buiten gekegeld, maar het lijkt er op dat de stichter niet tevreden was met de koers van de voormalige CEO. De laatste jaren bracht Zynga geen enkel spel van Farmville-proporties op de markt.
Volgens Engadget zal Pincus de nadruk opnieuw leggen op rauwe spelersdata. Ontwikkeling van spellen moet gebeuren aan de hand van concrete cijfers van spelers. Die strategie werkte vijf jaar geleden, het is maar de vraag of ze Zynga ook vandaag nog kan redden. Wie z’n geld wil kwijtraken aan een frustrerend spel heeft intussen immers keuze genoeg. Supercell doet bijvoorbeeld met Clash of Titans op de smartphone wat Zynga destijds deed met Farmville op Facebook.
De wortel en de stok
Anderzijds kan het natuurlijk ook dat de consument zelfbewuster wordt. Free-to-play werkt door steeds de belofte van een beloning voor de ogen van de speler te houden. Die werkt dan voor die beloning (door lang te wachten of geld uit te geven), krijgt leuke geluidjes of items te zien, waarna er een nieuwe beloning beloofd wordt. De constante cyclus van beloningen werkt misleidend: het lijkt alsof je plezier beleeft aan het spel terwijl dat vaak niet zo is. Stel je de volgende vraag maar eens tussen betalingen of urenlange wachttijden voor je volgende zet door: is dit, de gameplay zelf, nu echt leuk?
Free-to-play werd als spelmodel populair bij ontwikkelaars dankzij Zynga. De Facebookhit Farmville toonde aan dat eenvoudige ‘gratis’ spelletjes goudmijnen konden zijn voor ontwikkelaars. Je herinnert je ongetwijfeld de periode waarin zowat al je vrienden Farmville speelden, en je Facebookfeed gedomineerd werd door meldingen over het spel.
Free-to-play-spellen strijken veel geld op, niet omdat ze leuk zijn, maar omdat ze ontwikkeld worden speciaal voor dat doel. De speler wordt mondjesmaat overhaald om kleine bedragen uit te geven voor virtuele beloningen die enkel leiden tot de noodzaak om nieuw geld uit te geven.
[related_article id=”160734″]
Zynga en free-to-play werden groot op Facebook maar vandaag zit het geld op smartphone-apps. Het bedrijf realiseerde zich dat te laat en stelde daarom twee jaar geleden Don Mattrick aan als CEO. Die ex-Xbox-veteraan mag nu alweer inpakken: de stichter van Zynga Mark Pincus wil het roer opnieuw zelf in handen nemen.
Data
De machtswissel kwam er plots en volgens Pincus wordt Mattrick niet zomaar buiten gekegeld, maar het lijkt er op dat de stichter niet tevreden was met de koers van de voormalige CEO. De laatste jaren bracht Zynga geen enkel spel van Farmville-proporties op de markt.
Volgens Engadget zal Pincus de nadruk opnieuw leggen op rauwe spelersdata. Ontwikkeling van spellen moet gebeuren aan de hand van concrete cijfers van spelers. Die strategie werkte vijf jaar geleden, het is maar de vraag of ze Zynga ook vandaag nog kan redden. Wie z’n geld wil kwijtraken aan een frustrerend spel heeft intussen immers keuze genoeg. Supercell doet bijvoorbeeld met Clash of Titans op de smartphone wat Zynga destijds deed met Farmville op Facebook.
De wortel en de stok
Anderzijds kan het natuurlijk ook dat de consument zelfbewuster wordt. Free-to-play werkt door steeds de belofte van een beloning voor de ogen van de speler te houden. Die werkt dan voor die beloning (door lang te wachten of geld uit te geven), krijgt leuke geluidjes of items te zien, waarna er een nieuwe beloning beloofd wordt. De constante cyclus van beloningen werkt misleidend: het lijkt alsof je plezier beleeft aan het spel terwijl dat vaak niet zo is. Stel je de volgende vraag maar eens tussen betalingen of urenlange wachttijden voor je volgende zet door: is dit, de gameplay zelf, nu echt leuk?
