Nvidia bewijst dat maanlanding echt was
De valsheid van de maanlanding, zeker de eerste, is een populaire samenzweringstheorie met volgers over de hele wereld. Hoewel de theorie achter de onechtheid van de maanlanding meer vragen oproept dan ze beantwoordt en er sinds de maanlanding al tonnen bewijsmateriaal naar voren werd geschoven om eventuele twijfels te ontkrachten, blijft het ongeloof hardnekkig bestaan.
Vooral de foto’s van de landing, en de vreemde belichting ervan, veroorzaken veel ongeloof. Zowel NASA als allerhande andere specialisten verklaarden in de loop der jaren al waarom de foto’s van op de maan er op een bepaalde manier uitzien. Maar voor velen is dat niet genoeg. Nu werpt ook Nvidia een duit in het zakje.
[related_article id=”160734″]
Nieuwe kaarten
De producent van grafische kaarten introduceerde vorige week de splinternieuwe high end GeForce GTX 980 en kleinere broer 970. Nvidia zag in de foto’s van de maanlanding een buitenkans om het kunnen van de nieuwe kaarten te tonen.
De GTX 980 en 970 zijn immers voorzien van nieuwe capaciteiten wat globale belichting betreft. Realistische wereldwijde belichting in een 3D-omgeving is aartsmoeilijk, maar de grafische kaarten ondersteunen nieuwe dynamische verlichtingstechnieken. Daarmee kan realistische verlichting nagebootst worden. In CGI wordt al jaren gebruik gemaakt van dergelijke globale verlichting, waardoor filmscènes die er gebruik van maken er nog steeds realistischer uitzien dan computerspellen. CGI heeft immers het voordeel vooraf gerenderd te worden, terwijl bij een spel alles in realtime moet gebeuren. De nieuwe grafische kaarten maken dat nu mogelijk.
Vervalsing
Bovenstaande foto maakt voor aanhangers van de samenzweringstheorie duidelijk dat de maanlanding getrukeerd was, en dan nog op amateuristische wijze. De schaduw toont immers aan dat de zon achter de Eagle-landingsmodule staat en toch is Buzz Aldrin, de tweede man op de maan, duidelijk belicht. “Externe belichting!” roepen de ongelovige Thomassen. Bovendien is de lucht pikzwart, terwijl iedereen weet dat de ruimte sterren heeft. Stanley Kubrick, het filmgenie dat verantwoordelijk wordt geacht voor de vervalsing van de maanlanding, heeft hier dus enkele steken laten vallen. Verrassend, aangezien Kubrick een perfectionist was. Ook straf dat de Sovjets de handdoek in de ring gooiden en de ruimterace opgaven na zo een duidelijke vervalsing, maar goed.
Nvidia herontwierp de scène van de maanlanding in 3D, gebruikmakend van dezelfde materialen (in digitale vorm) met dezelfde eigenschappen als hun echte tegenhangers in 1969. Dankzij de nieuwe dynamische belichtingstechniek voegde de chipbouwer de zon toe. Vervolgens gingen de ontwikkelaars na of ze de foto van Buzz Aldrin op een realistische wijze konden namaken.
Maanlicht
Een eerste belangrijke factor is de samenstelling van de maan zelf: maanstof is niet te vergelijken met saai grijs zand: het stof is extreem lichtreflecterend. Dat hoeft niet te verbazen, kijk maar eens naar boven wanneer de maan ‘schijnt’. Niet alleen de zon, maar ook de maan is dus een lichtbron in de foto. Dat volstaat echter niet om Aldrin zo licht te maken als hij is in de foto. Er komt duidelijk extra licht van opzij. Vanuit de richting van de camera om precies te zijn. Stond er dan toch een studiolamp achter de camera?
Uiteraard is het antwoord negatief. Het ruimtepak dat de astronauten droegen bestond uit vijf lagen van uiterst reflectief Mylar, samengevoegd met vier lagen Dacron en twee lagen hittebestendig Kapton. De mix, zo stelde Nvidia vast, is goed voor een reflectiviteitsgraad van 85 procent.
Aldrin was de tweede man op de maan, en de selfie was nog niet zo populair. Achter de camera, uit de schaduw van de maanlander stond dus fotograaf Neil Armstrong in z’n reflecterende ruimtepak. Wanneer Nvidia een digitale Armstrong in de scène dropte, zag het eindresultaat er exact uit zoals in de echte foto. De tweede astronaut en het maanstof reflecteren dus meer dan genoeg zonlicht om Buzz Aldrin in de schijnwerpers te zetten, zelfs in de schaduw van de maanlander.
Vergelijk het resultaat hieronder maar met de echte foto.
Diafragma
Een tweede kritiek op de foto is de afwezigheid van sterren. Om daar een antwoord op te bieden is een krachtige grafische kaart overbodig. Een beetje gezond verstand en een minimumkennis van de werking van een fototoestel volstaat. Aangezien zowel de astronauten als de maan zelf zonlicht reflecteerden, en beiden een belangrijk onderwerp zijn van de foto’s, zijn beelden genomen met een korte sluitertijd en een kleine diafragma-opening. Zo laat de camera niet genoeg licht binnen om de sterren zichtbaar te maken. Een foto waarop sterren zichtbaar zijn zou de astronauten volledig overbelicht op de foto plaatsen.
Twijfel zal blijven
De demo van Nvidia toont nog maar eens aan dat er niets vreemd is aan het beeldmateriaal van de uitstap van de mensheid naar onze maan. Of Nvidia met het sterk staaltje 3D-techniek echter aanhangers van de samenzweringstheorie zal overtuigen is twijfelachtig. Er bestaat immers al genoeg bewijsmateriaal voor de echtheid van de landing en die volstond tot vandaag ook niet om het hardnekkige gerucht de kop in te drukken.
De valsheid van de maanlanding, zeker de eerste, is een populaire samenzweringstheorie met volgers over de hele wereld. Hoewel de theorie achter de onechtheid van de maanlanding meer vragen oproept dan ze beantwoordt en er sinds de maanlanding al tonnen bewijsmateriaal naar voren werd geschoven om eventuele twijfels te ontkrachten, blijft het ongeloof hardnekkig bestaan.
Vooral de foto’s van de landing, en de vreemde belichting ervan, veroorzaken veel ongeloof. Zowel NASA als allerhande andere specialisten verklaarden in de loop der jaren al waarom de foto’s van op de maan er op een bepaalde manier uitzien. Maar voor velen is dat niet genoeg. Nu werpt ook Nvidia een duit in het zakje.
[related_article id=”160734″]
Nieuwe kaarten
De producent van grafische kaarten introduceerde vorige week de splinternieuwe high end GeForce GTX 980 en kleinere broer 970. Nvidia zag in de foto’s van de maanlanding een buitenkans om het kunnen van de nieuwe kaarten te tonen.
De GTX 980 en 970 zijn immers voorzien van nieuwe capaciteiten wat globale belichting betreft. Realistische wereldwijde belichting in een 3D-omgeving is aartsmoeilijk, maar de grafische kaarten ondersteunen nieuwe dynamische verlichtingstechnieken. Daarmee kan realistische verlichting nagebootst worden. In CGI wordt al jaren gebruik gemaakt van dergelijke globale verlichting, waardoor filmscènes die er gebruik van maken er nog steeds realistischer uitzien dan computerspellen. CGI heeft immers het voordeel vooraf gerenderd te worden, terwijl bij een spel alles in realtime moet gebeuren. De nieuwe grafische kaarten maken dat nu mogelijk.
Vervalsing
Bovenstaande foto maakt voor aanhangers van de samenzweringstheorie duidelijk dat de maanlanding getrukeerd was, en dan nog op amateuristische wijze. De schaduw toont immers aan dat de zon achter de Eagle-landingsmodule staat en toch is Buzz Aldrin, de tweede man op de maan, duidelijk belicht. “Externe belichting!” roepen de ongelovige Thomassen. Bovendien is de lucht pikzwart, terwijl iedereen weet dat de ruimte sterren heeft. Stanley Kubrick, het filmgenie dat verantwoordelijk wordt geacht voor de vervalsing van de maanlanding, heeft hier dus enkele steken laten vallen. Verrassend, aangezien Kubrick een perfectionist was. Ook straf dat de Sovjets de handdoek in de ring gooiden en de ruimterace opgaven na zo een duidelijke vervalsing, maar goed.
Nvidia herontwierp de scène van de maanlanding in 3D, gebruikmakend van dezelfde materialen (in digitale vorm) met dezelfde eigenschappen als hun echte tegenhangers in 1969. Dankzij de nieuwe dynamische belichtingstechniek voegde de chipbouwer de zon toe. Vervolgens gingen de ontwikkelaars na of ze de foto van Buzz Aldrin op een realistische wijze konden namaken.
Maanlicht
Een eerste belangrijke factor is de samenstelling van de maan zelf: maanstof is niet te vergelijken met saai grijs zand: het stof is extreem lichtreflecterend. Dat hoeft niet te verbazen, kijk maar eens naar boven wanneer de maan ‘schijnt’. Niet alleen de zon, maar ook de maan is dus een lichtbron in de foto. Dat volstaat echter niet om Aldrin zo licht te maken als hij is in de foto. Er komt duidelijk extra licht van opzij. Vanuit de richting van de camera om precies te zijn. Stond er dan toch een studiolamp achter de camera?
Uiteraard is het antwoord negatief. Het ruimtepak dat de astronauten droegen bestond uit vijf lagen van uiterst reflectief Mylar, samengevoegd met vier lagen Dacron en twee lagen hittebestendig Kapton. De mix, zo stelde Nvidia vast, is goed voor een reflectiviteitsgraad van 85 procent.
Aldrin was de tweede man op de maan, en de selfie was nog niet zo populair. Achter de camera, uit de schaduw van de maanlander stond dus fotograaf Neil Armstrong in z’n reflecterende ruimtepak. Wanneer Nvidia een digitale Armstrong in de scène dropte, zag het eindresultaat er exact uit zoals in de echte foto. De tweede astronaut en het maanstof reflecteren dus meer dan genoeg zonlicht om Buzz Aldrin in de schijnwerpers te zetten, zelfs in de schaduw van de maanlander.
Vergelijk het resultaat hieronder maar met de echte foto.
Diafragma
Een tweede kritiek op de foto is de afwezigheid van sterren. Om daar een antwoord op te bieden is een krachtige grafische kaart overbodig. Een beetje gezond verstand en een minimumkennis van de werking van een fototoestel volstaat. Aangezien zowel de astronauten als de maan zelf zonlicht reflecteerden, en beiden een belangrijk onderwerp zijn van de foto’s, zijn beelden genomen met een korte sluitertijd en een kleine diafragma-opening. Zo laat de camera niet genoeg licht binnen om de sterren zichtbaar te maken. Een foto waarop sterren zichtbaar zijn zou de astronauten volledig overbelicht op de foto plaatsen.
Twijfel zal blijven
De demo van Nvidia toont nog maar eens aan dat er niets vreemd is aan het beeldmateriaal van de uitstap van de mensheid naar onze maan. Of Nvidia met het sterk staaltje 3D-techniek echter aanhangers van de samenzweringstheorie zal overtuigen is twijfelachtig. Er bestaat immers al genoeg bewijsmateriaal voor de echtheid van de landing en die volstond tot vandaag ook niet om het hardnekkige gerucht de kop in te drukken.
