Wonderaccu klinkt te mooi om waar te zijn

Een compleet onbekend bedrijfje uit Liechtenstein waar nog geen mens van heeft gehoord, zou een van de grote problemen van de auto-industrie opgelost hebben: een accu maken die elektrische auto"s de prestaties en het bereik geven van reguliere wagens. Enige scepsis lijkt toch op zijn plaats, zo meldt de Duitse site Heise.

De maker van de wonderbatterij is het bedrijfje Nanoflowcell. Het gaat om een zogenaamde redoxflow-batterij met een energiedichtheid van 600 Wh/kg, een veelvoud van de huidige lithium-ion-accu’s. De cellen halen een efficiëntie van tachtig procent. Met zo’n vierhonderd liter aan elektrolyten raakt een sportwagen van het bedrijf (de Quant E) 600 kilometer ver.

Ongelooflijke doorbraak
De techniek achter redoxflow-batterijen werd veertig jaar geleden door de NASA ontwikkeld. Bestaande redoxflow-batterijen halen nu een dichtheid van ongeveer 50Wh/kg. Ze worden daarom enkel in vaste installaties ingezet, zodat ze steeds gemakkelijk weer kunnen opgeladen worden. Als het klopt wat Nanoflowcell beweert, zou dat dan ook een ongelooflijke doorbraak betekenen.

Veel bewijzen levert het bedrijfje voorlopig niet. Zowel Bosch, dat in opdracht van Nanoflowcell de auto-elektronica ontwikkelde, als het keuringsinstituut TÜV, dat een testvoertuig goedkeurde, heeft de batterij alleen nog maar als zwarte doos gezien. Volgens het pr-bureau van Nanoflowcell zijn alle analyses van de batterij gereed, maar voorlopig nog geheim. Ook over welk soort elektrolyt wordt gebruikt, blijft het stil. Reviews, referenties of onafhankelijke metingen ontbreken ook nog allemaal.

In het persmateriaal staan ook opmerkelijke zaken. De cel zou 30kW kunnen leveren, maar is toch in staat om een auto met 480 kW prestaties te geven die vergelijkbaar zijn met een Formule 1-bolide. Volgens het bedrijf kan dat verklaard worden doordat de batterij eerst zogenaamde “Supercaps” oplaadt, die vervolgens de energie aan de motor afgeven. Waarheid of fantasie, wie zal het zeggen?

Muzikant en fysicus
De man achter Nanoflowcell blijkt ene Nunzio La Vecchia te zijn, een muzikant. Al in 2009 stelde hij de Quant E voor, een auto die toentertijd door zonnecellen zou aangedreven worden. Ook toen al hadden zijn zonnecellen eigenschappen waar andere onderzoekers en natuurkundigen alleen maar van konden dromen. En ook toen was er geen enkele onafhankelijke bron die de cellen aan een nader onderzoek mocht onderwerpen. Sindsdien is er van La Vecchia’s zonnecellen weinig meer vernomen. Er kwam wel een rechtszaak van de investeerders in Nanoflowcell die zich bedrogen voelden. Kijk vooral niet raar op als het met zijn mirakelaccu net zo afloopt. 

Een compleet onbekend bedrijfje uit Liechtenstein waar nog geen mens van heeft gehoord, zou een van de grote problemen van de auto-industrie opgelost hebben: een accu maken die elektrische auto"s de prestaties en het bereik geven van reguliere wagens. Enige scepsis lijkt toch op zijn plaats, zo meldt de Duitse site Heise.

De maker van de wonderbatterij is het bedrijfje Nanoflowcell. Het gaat om een zogenaamde redoxflow-batterij met een energiedichtheid van 600 Wh/kg, een veelvoud van de huidige lithium-ion-accu’s. De cellen halen een efficiëntie van tachtig procent. Met zo’n vierhonderd liter aan elektrolyten raakt een sportwagen van het bedrijf (de Quant E) 600 kilometer ver.

Ongelooflijke doorbraak
De techniek achter redoxflow-batterijen werd veertig jaar geleden door de NASA ontwikkeld. Bestaande redoxflow-batterijen halen nu een dichtheid van ongeveer 50Wh/kg. Ze worden daarom enkel in vaste installaties ingezet, zodat ze steeds gemakkelijk weer kunnen opgeladen worden. Als het klopt wat Nanoflowcell beweert, zou dat dan ook een ongelooflijke doorbraak betekenen.

Veel bewijzen levert het bedrijfje voorlopig niet. Zowel Bosch, dat in opdracht van Nanoflowcell de auto-elektronica ontwikkelde, als het keuringsinstituut TÜV, dat een testvoertuig goedkeurde, heeft de batterij alleen nog maar als zwarte doos gezien. Volgens het pr-bureau van Nanoflowcell zijn alle analyses van de batterij gereed, maar voorlopig nog geheim. Ook over welk soort elektrolyt wordt gebruikt, blijft het stil. Reviews, referenties of onafhankelijke metingen ontbreken ook nog allemaal.

In het persmateriaal staan ook opmerkelijke zaken. De cel zou 30kW kunnen leveren, maar is toch in staat om een auto met 480 kW prestaties te geven die vergelijkbaar zijn met een Formule 1-bolide. Volgens het bedrijf kan dat verklaard worden doordat de batterij eerst zogenaamde “Supercaps” oplaadt, die vervolgens de energie aan de motor afgeven. Waarheid of fantasie, wie zal het zeggen?

Muzikant en fysicus
De man achter Nanoflowcell blijkt ene Nunzio La Vecchia te zijn, een muzikant. Al in 2009 stelde hij de Quant E voor, een auto die toentertijd door zonnecellen zou aangedreven worden. Ook toen al hadden zijn zonnecellen eigenschappen waar andere onderzoekers en natuurkundigen alleen maar van konden dromen. En ook toen was er geen enkele onafhankelijke bron die de cellen aan een nader onderzoek mocht onderwerpen. Sindsdien is er van La Vecchia’s zonnecellen weinig meer vernomen. Er kwam wel een rechtszaak van de investeerders in Nanoflowcell die zich bedrogen voelden. Kijk vooral niet raar op als het met zijn mirakelaccu net zo afloopt.