Wat is Four Thirds en Micro Four Thirds?
De naam Four Thirds duidt op de beeldverhouding van een apart type sensor. Die is 4:3, terwijl het oude kleinbeeld een verhouding van 3:2 heeft.
De diagonaal van een Four Thirds-sensor is een fractie kleiner dan de diagonalen van de populaire APS-C-sensors, en ongeveer half zo groot als de kleinbeelddiagonaal. Dat laatste betekent dat Four Thirds een cropfactor van 2 heeft.
Maak je dus met een Four Thirds-camera een foto met een normale 50mm-lens, dan krijg je het kleinbeeldequivalent van 100 mm, eerder het resultaat van een telelens. Een belangrijk voordeel is dat speciale Four Thirds-lenzen dus veel compacter kunnen zijn.
Bedoeld als nieuw begin
Four Thirds is ontwikkeld door Olympus en Kodak als een laten-we-opnieuw-beginnen-standaard voor digitale spiegelreflexcamera’s van verschillende merken, die op deze manier makkelijker objectieven kunnen uitwisselen.
En omdat het sensorformaat speciaal is ontworpen voor digitale fotografie, heb je minder of geen last van lensafwijkingen en vervorming, zoals kleuraberratie (vreemde kleurlijntjes om objecten) en vignettering (zwarte beeldhoeken).
Fabrikanten die Four Thirds-camera’s en/of -lenzen maken zijn Olympus, Panasonic, Leica en Sigma. Een Four Thirds-sensor meet 18 bij 13,5 mm (breedte x hoogte).
De Olympus E-M1 is het nieuwe vlaggenschip onder de Four Thirds-camera"s. Zijn belangrijkste eigenschap is dat hij de autofocus en beeldkwaliteit optimaliseert voor alle bestaande Micro Four Thirds- én Four Thirds-lenzen van Olympus
Micro Four Thirds is niet hetzelfde
Bij het verwante Micro Four Thirds-systeem gaat het in principe om dezelfde beeldsensor als bij Four Thirds, maar er is een belangrijk verschil. Micro Four Thirds werd ook weer ontwikkeld door Olympus, maar dan samen met Panasonic specifiek voor systeemcamera’s van beide merken.
Systeemcamera’s zijn digitale fotocamera’s zonder spiegel, maar wel met de mogelijkheid om objectieven te verwisselen. Omdat de spiegelconstructie ontbreekt, zijn de behuizing en bijhorende lenzen veel kleiner. Een bekende Micro Four Thirds-camera is de Olympus OM-D E-M5 (review).
Je kunt op deze camera’s wel gewoon de meeste lenzen gebruiken, zolang er maar een adapter voor bestaat die je tussen body en objectief aanbrengt.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Shoot.be. In de nieuwe editie van Shoot magazine, in de winkel op 10 december, vind je een uitgebreide test van de Olympus OM-D E-M1.
De naam Four Thirds duidt op de beeldverhouding van een apart type sensor. Die is 4:3, terwijl het oude kleinbeeld een verhouding van 3:2 heeft.
De diagonaal van een Four Thirds-sensor is een fractie kleiner dan de diagonalen van de populaire APS-C-sensors, en ongeveer half zo groot als de kleinbeelddiagonaal. Dat laatste betekent dat Four Thirds een cropfactor van 2 heeft.
Maak je dus met een Four Thirds-camera een foto met een normale 50mm-lens, dan krijg je het kleinbeeldequivalent van 100 mm, eerder het resultaat van een telelens. Een belangrijk voordeel is dat speciale Four Thirds-lenzen dus veel compacter kunnen zijn.
Bedoeld als nieuw begin
Four Thirds is ontwikkeld door Olympus en Kodak als een laten-we-opnieuw-beginnen-standaard voor digitale spiegelreflexcamera’s van verschillende merken, die op deze manier makkelijker objectieven kunnen uitwisselen.
En omdat het sensorformaat speciaal is ontworpen voor digitale fotografie, heb je minder of geen last van lensafwijkingen en vervorming, zoals kleuraberratie (vreemde kleurlijntjes om objecten) en vignettering (zwarte beeldhoeken).
Fabrikanten die Four Thirds-camera’s en/of -lenzen maken zijn Olympus, Panasonic, Leica en Sigma. Een Four Thirds-sensor meet 18 bij 13,5 mm (breedte x hoogte).
De Olympus E-M1 is het nieuwe vlaggenschip onder de Four Thirds-camera"s. Zijn belangrijkste eigenschap is dat hij de autofocus en beeldkwaliteit optimaliseert voor alle bestaande Micro Four Thirds- én Four Thirds-lenzen van Olympus
Micro Four Thirds is niet hetzelfde
Bij het verwante Micro Four Thirds-systeem gaat het in principe om dezelfde beeldsensor als bij Four Thirds, maar er is een belangrijk verschil. Micro Four Thirds werd ook weer ontwikkeld door Olympus, maar dan samen met Panasonic specifiek voor systeemcamera’s van beide merken.
Systeemcamera’s zijn digitale fotocamera’s zonder spiegel, maar wel met de mogelijkheid om objectieven te verwisselen. Omdat de spiegelconstructie ontbreekt, zijn de behuizing en bijhorende lenzen veel kleiner. Een bekende Micro Four Thirds-camera is de Olympus OM-D E-M5 (review).
Je kunt op deze camera’s wel gewoon de meeste lenzen gebruiken, zolang er maar een adapter voor bestaat die je tussen body en objectief aanbrengt.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Shoot.be. In de nieuwe editie van Shoot magazine, in de winkel op 10 december, vind je een uitgebreide test van de Olympus OM-D E-M1.
