Stijgende spanning tussen EU en VS over spionage Prism
De Europese Unie heeft strenge richtlijnen opgesteld over hoe data van Europese burgers moet worden behandeld als het buiten de grenzen wordt geëxporteerd. Vice-voorzitter van de Europese Comissie Viviane Reding heeft daarom een brief geschreven aan de Amerikaanse minister van Justitie Eric Holder met prangende vragen over het onthulde spionageprogramma Prism.
Reding wil van Holder weten of Prism Europese burgers heeft bespied en ze zal het ook ter sprake brengen in Dublin later deze week. NSA-directeur James Clapper beschreef Prism eerder als “een intern computersysteem van de overheid dat wordt gebruikt om de statutair gemachtigde verzameling van buitenlandse inlichtingen te vergemakkelijken van de regering.”
Hartig woordje wisselen
Reding gaf donderdag alvast een voorproefje op Twitter van wat ze Holder te zeggen heeft. “Deze zaak toont aan waarom een duidelijk transparent raamwerk voor de bescherming van persoonlijke gegevens geen luxe maar noodzaak is”, zei ze. En voegde toe: “Europese burgers verwachten voor de volle honderd procent het fundamentele recht dat hun persoonlijke data is beschermd.”
[related_article id=”158578″]
De uiteenlopende opvattingen over privacy tussen Europa en de Verenigde Staten zijn geen nieuw probleem, maar het Prism-schandaal zorgt dat de verhoudingen opnieuw op scherp worden gezet.
De Europese Commissie beweert dat de hervorming van zijn databeschermingswetten, die de 18 jaar oude wetgeving bij de tijd moet brengen, beter moet kunnen omgaan met problemen als Prism.
Recht om te worden vergeten
Een van de onderdelen van die wetgeving is “een recht om te worden vergeten”, waarmee Europese burgers kunnen vragen om het wissen van bewaarde data, als er geen legitieme redenen zijn om die gegevens nog te bewaren.
De Commissie wil daarnaast zorgen dat schemergebieden in de wetgeving worden opgehelderd. Het wil bijvoorbeeld in de toekomst voorkomen dat bedrijven die persoonlijke data verzamelen en verwerken gedwongen worden te kiezen tussen de wetgeving in verschillende lidstaten, omdat die in tegenspraak met elkaar zijn.
De Europese Unie heeft strenge richtlijnen opgesteld over hoe data van Europese burgers moet worden behandeld als het buiten de grenzen wordt geëxporteerd. Vice-voorzitter van de Europese Comissie Viviane Reding heeft daarom een brief geschreven aan de Amerikaanse minister van Justitie Eric Holder met prangende vragen over het onthulde spionageprogramma Prism.
Reding wil van Holder weten of Prism Europese burgers heeft bespied en ze zal het ook ter sprake brengen in Dublin later deze week. NSA-directeur James Clapper beschreef Prism eerder als “een intern computersysteem van de overheid dat wordt gebruikt om de statutair gemachtigde verzameling van buitenlandse inlichtingen te vergemakkelijken van de regering.”
Hartig woordje wisselen
Reding gaf donderdag alvast een voorproefje op Twitter van wat ze Holder te zeggen heeft. “Deze zaak toont aan waarom een duidelijk transparent raamwerk voor de bescherming van persoonlijke gegevens geen luxe maar noodzaak is”, zei ze. En voegde toe: “Europese burgers verwachten voor de volle honderd procent het fundamentele recht dat hun persoonlijke data is beschermd.”
[related_article id=”158578″]
De uiteenlopende opvattingen over privacy tussen Europa en de Verenigde Staten zijn geen nieuw probleem, maar het Prism-schandaal zorgt dat de verhoudingen opnieuw op scherp worden gezet.
De Europese Commissie beweert dat de hervorming van zijn databeschermingswetten, die de 18 jaar oude wetgeving bij de tijd moet brengen, beter moet kunnen omgaan met problemen als Prism.
Recht om te worden vergeten
Een van de onderdelen van die wetgeving is “een recht om te worden vergeten”, waarmee Europese burgers kunnen vragen om het wissen van bewaarde data, als er geen legitieme redenen zijn om die gegevens nog te bewaren.
De Commissie wil daarnaast zorgen dat schemergebieden in de wetgeving worden opgehelderd. Het wil bijvoorbeeld in de toekomst voorkomen dat bedrijven die persoonlijke data verzamelen en verwerken gedwongen worden te kiezen tussen de wetgeving in verschillende lidstaten, omdat die in tegenspraak met elkaar zijn.
