Yahoo verbant thuiswerk. Een goeie zet?

Yahoo’s nieuwe baas zet teamwerk boven thuiswerk. Maar is dat wel een slechte zaak?

Marissa Mayer heeft de uitdrukkelijke opdracht gekregen om de stagnerende cultuur van een bedrijf overhoop te gooien. En dan is het onvermijdelijk dat ze bakken kritiek over zich heen krijgt voor beslissingen. Bijvoorbeeld toen uitlekte dat Yahoo-medewerkers niet meer mogen thuiswerken.

In de woorden van Jackie Reses, hoofd van human resources bij het bedrijf:

Om de beste werkplek te worden, is communicatie en samenwerking belangrijk, dus moeten we aan elkaars zijde werken. Daarom is het belangrijk dat we allemaal aanwezig zijn in onze kantoren. Sommige van de beste beslissingen en inzichten komen uit discussies in de gangen en cafetaria, uit ontmoetingen en ongeplande teammeetings. Snelheid en kwaliteit worden opgeofferd als we van thuis werken. We moeten één zijn met Yahoo en dat start door fysiek samen te zijn.

Je kan je de woede inbeelden. Als een internetbedrijf offline gaan? Wat voor een vreemde toekomststrategie is dat nu?

Maar ik versta je, mevrouw Mayer. En ik ben het niet oneens.

Volgens mij probeert Marissa Mayer haar nieuwe bedrijf te doordringen van dezelfde houding waarvoor haar vorige werknemer, Google, bekend staat. En na jaren van kleine veranderingetjes, heeft Yahoo deze ommezwaai absoluut nodig.

En wat is die Google-houding juist? Volgens verschillende Googlers die ik ken, is die dezelfde als bij Yahoo in zijn hoogdagen: een plaats waar de briljantste geesten van het internet samenkomen om te creëren en innoveren. Google steunt op enorme talenten, hard werk rond en een behoorlijke portie vrijheid. Het bedrijf is succesvol omdat het (meestal) zijn beste middelen tegen een project aangooit en de mensen niet continu opgezweept moeten worden om met overtuiging te werken. Van alle klachten die je hoort over werken bij Google (zoals kleine baronieën van creativiteit die niet met elkaar praten) kan je niet zeggen dat de teams berusten in het status quo.

Vergelijk dat even met Yahoo, dat net zoals andere volwassen internetbedrijven beroerde tijden meemaakt. De problemen zijn geworteld in het bestaande zakenmodeldat niet gemoderniseerd is.

Thuiswerk is een heikel punt. Zowel Google en Yahoo zijn bedrijven die connectiviteit omarmd hebben om hun werknemers te bevrijden van hun bureau, zelfs als ze massa"s geld spenderen om hun kantoren aantrekkelijk te maken. Dat Mayer het flexibel werken de rug toekeert is een affront voor de dotcomdynamiek, zelfs al heeft het maar betrekking op vijf procent van de medewerkers.

Veel van de verslaggeving over de anti-thuiswerkbeslissing heeft thuiswerk afgeschilderd als een verloren recht en niet als een privilege om te koesteren. “Zelfs wachten op de kabelinstalateur is bedenkelijk”, schrijft  All Things Digital meewarig. Maar zo eenvoudig is het niet.

Er is een behoorlijk wat ontstentenis over hoe je teams van informatiewerkers moet beheren in een tijdperk van globalisering (je mensen werken niet hier bijvoorbeeld) en verschuivende culturele verwachtingen (je beste mensen zijn misschien jonge ouders). Er lijkt weinig consensus over dit onderwerp. Sommige beschouwen verspreide teams als inefficiënt. Anderen zien het kantoor als bron van afleiding. Er zit een kern van waarheid in de twee benaderingen.

De beste inzichten over dit onderwerp komen van Bob McWhirter van Red Hat die suggereert dat het vooral afhangt van hoe je werkt en niet van waar je bent. En als je een thuiswerker bent in een team dat altijd fysiek samen is, dan moet je dubbel zo hard werken om helemaal mee te zijn. Telewerk is geen kwestie van geografie, het is een kwestie van communicatie. Als je dat fout doet, bestaat de kans dat je het helemaal verknoeit.

We kunnen het allemaal eens zijn dat Yahoo niet goed is in communicatie. (Laat ons niet vergeten dat dit het bedrijf is dat Mayers voorganger Carol Bartz per telefoon heeft ontslagen.) Om Yahoo op het juiste spoor te krijgen, begint de verandering door werknemers te laten samenwerken. Mayer zegt niet dat verspreide teams niet werken. Ze zegt zelfs niet dat thuiswerk niet werkt. Ze zegt alleen dat thuiswerkers niet passen in Yahoo. Het is makkelijker om een kleine minderheid van de werknemers te doen terugkeren naar kantoor dan aan de meerderheid te vragen om naar huis te gaan en niet meer terug te keren.

Het is voor Yahooveteranen een bittere pil om door te slikken. En zeker voor degenen die de job hebben aangenomen met het vooruitzicht op flexibiliteit. Postpakketjes worden binnenkort omgeleid naar kantoor, de kinderopvang krijgt een sneltoets op de telefoon. En een handvol werknemers zal gefrustreerd opstappen omdat Yahoo’s toekomstpad opeens niet meer overeenkomt met dat van hen.

Dat is okee, je kan niet iedereen heel de tijd tevreden houden. “De beslissing is buitensporig en is dodelijk voor het moreel”, vertelt een ongenoemde werknemer aan AllThingsD. Dat kan niet harder fout zijn. Het zijn vervreemding en isolatie, de gevechten om verworvenheden en afgunst die de killers zijn van het moreel. Als je dit soort dingen als kersvers topvrouw laat woekeren, dat zou pas buitennissig zijn.

Bekijk het anders: Mayer zou deze beslissing niet nemen als er geen probleem was. Het is duurder –tienduizenden dollars duurder- voor Yahoo om een bureau te voorzien voor iedere werknemer in de grootsteden waar het kantoren heeft.

Als thuiswerker die deze woorden uittikt in zin eigen zetel thuis, voel ik mee met de getroffen werknemers. Echt waar. Maar Mayers (onbenijdenswaardige) taak is om de belangen van het geheel voor die van de individu te stellen. Haar uitindelijke doel is om de berusting te slopen uit een achttien jaar oud internetbedrijf zonder identiteit. Je kan haar deze beslissing niet kwalijk nemen.

Yahoo’s nieuwe baas zet teamwerk boven thuiswerk. Maar is dat wel een slechte zaak?

Marissa Mayer heeft de uitdrukkelijke opdracht gekregen om de stagnerende cultuur van een bedrijf overhoop te gooien. En dan is het onvermijdelijk dat ze bakken kritiek over zich heen krijgt voor beslissingen. Bijvoorbeeld toen uitlekte dat Yahoo-medewerkers niet meer mogen thuiswerken.

In de woorden van Jackie Reses, hoofd van human resources bij het bedrijf:

Om de beste werkplek te worden, is communicatie en samenwerking belangrijk, dus moeten we aan elkaars zijde werken. Daarom is het belangrijk dat we allemaal aanwezig zijn in onze kantoren. Sommige van de beste beslissingen en inzichten komen uit discussies in de gangen en cafetaria, uit ontmoetingen en ongeplande teammeetings. Snelheid en kwaliteit worden opgeofferd als we van thuis werken. We moeten één zijn met Yahoo en dat start door fysiek samen te zijn.

Je kan je de woede inbeelden. Als een internetbedrijf offline gaan? Wat voor een vreemde toekomststrategie is dat nu?

Maar ik versta je, mevrouw Mayer. En ik ben het niet oneens.

Volgens mij probeert Marissa Mayer haar nieuwe bedrijf te doordringen van dezelfde houding waarvoor haar vorige werknemer, Google, bekend staat. En na jaren van kleine veranderingetjes, heeft Yahoo deze ommezwaai absoluut nodig.

En wat is die Google-houding juist? Volgens verschillende Googlers die ik ken, is die dezelfde als bij Yahoo in zijn hoogdagen: een plaats waar de briljantste geesten van het internet samenkomen om te creëren en innoveren. Google steunt op enorme talenten, hard werk rond en een behoorlijke portie vrijheid. Het bedrijf is succesvol omdat het (meestal) zijn beste middelen tegen een project aangooit en de mensen niet continu opgezweept moeten worden om met overtuiging te werken. Van alle klachten die je hoort over werken bij Google (zoals kleine baronieën van creativiteit die niet met elkaar praten) kan je niet zeggen dat de teams berusten in het status quo.

Vergelijk dat even met Yahoo, dat net zoals andere volwassen internetbedrijven beroerde tijden meemaakt. De problemen zijn geworteld in het bestaande zakenmodeldat niet gemoderniseerd is.

Thuiswerk is een heikel punt. Zowel Google en Yahoo zijn bedrijven die connectiviteit omarmd hebben om hun werknemers te bevrijden van hun bureau, zelfs als ze massa"s geld spenderen om hun kantoren aantrekkelijk te maken. Dat Mayer het flexibel werken de rug toekeert is een affront voor de dotcomdynamiek, zelfs al heeft het maar betrekking op vijf procent van de medewerkers.

Veel van de verslaggeving over de anti-thuiswerkbeslissing heeft thuiswerk afgeschilderd als een verloren recht en niet als een privilege om te koesteren. “Zelfs wachten op de kabelinstalateur is bedenkelijk”, schrijft  All Things Digital meewarig. Maar zo eenvoudig is het niet.

Er is een behoorlijk wat ontstentenis over hoe je teams van informatiewerkers moet beheren in een tijdperk van globalisering (je mensen werken niet hier bijvoorbeeld) en verschuivende culturele verwachtingen (je beste mensen zijn misschien jonge ouders). Er lijkt weinig consensus over dit onderwerp. Sommige beschouwen verspreide teams als inefficiënt. Anderen zien het kantoor als bron van afleiding. Er zit een kern van waarheid in de twee benaderingen.

De beste inzichten over dit onderwerp komen van Bob McWhirter van Red Hat die suggereert dat het vooral afhangt van hoe je werkt en niet van waar je bent. En als je een thuiswerker bent in een team dat altijd fysiek samen is, dan moet je dubbel zo hard werken om helemaal mee te zijn. Telewerk is geen kwestie van geografie, het is een kwestie van communicatie. Als je dat fout doet, bestaat de kans dat je het helemaal verknoeit.

We kunnen het allemaal eens zijn dat Yahoo niet goed is in communicatie. (Laat ons niet vergeten dat dit het bedrijf is dat Mayers voorganger Carol Bartz per telefoon heeft ontslagen.) Om Yahoo op het juiste spoor te krijgen, begint de verandering door werknemers te laten samenwerken. Mayer zegt niet dat verspreide teams niet werken. Ze zegt zelfs niet dat thuiswerk niet werkt. Ze zegt alleen dat thuiswerkers niet passen in Yahoo. Het is makkelijker om een kleine minderheid van de werknemers te doen terugkeren naar kantoor dan aan de meerderheid te vragen om naar huis te gaan en niet meer terug te keren.

Het is voor Yahooveteranen een bittere pil om door te slikken. En zeker voor degenen die de job hebben aangenomen met het vooruitzicht op flexibiliteit. Postpakketjes worden binnenkort omgeleid naar kantoor, de kinderopvang krijgt een sneltoets op de telefoon. En een handvol werknemers zal gefrustreerd opstappen omdat Yahoo’s toekomstpad opeens niet meer overeenkomt met dat van hen.

Dat is okee, je kan niet iedereen heel de tijd tevreden houden. “De beslissing is buitensporig en is dodelijk voor het moreel”, vertelt een ongenoemde werknemer aan AllThingsD. Dat kan niet harder fout zijn. Het zijn vervreemding en isolatie, de gevechten om verworvenheden en afgunst die de killers zijn van het moreel. Als je dit soort dingen als kersvers topvrouw laat woekeren, dat zou pas buitennissig zijn.

Bekijk het anders: Mayer zou deze beslissing niet nemen als er geen probleem was. Het is duurder –tienduizenden dollars duurder- voor Yahoo om een bureau te voorzien voor iedere werknemer in de grootsteden waar het kantoren heeft.

Als thuiswerker die deze woorden uittikt in zin eigen zetel thuis, voel ik mee met de getroffen werknemers. Echt waar. Maar Mayers (onbenijdenswaardige) taak is om de belangen van het geheel voor die van de individu te stellen. Haar uitindelijke doel is om de berusting te slopen uit een achttien jaar oud internetbedrijf zonder identiteit. Je kan haar deze beslissing niet kwalijk nemen.