MySpace herkent zichzelf niet meer terug
Het vernieuwde MySpace opent vol bravoure de deuren, maar heeft ergens tijdens de metamorfose zijn identiteit verloren. Helaas dat niemand eigenlijk weet wat er voor in de plaats is gekomen.
Er is weinig meer over van het oude MySpace, de netwerksite voor creatieve types die de toon aangaf voordat Facebook de macht overnam. Wie de nieuwe landingspagina opent van de webdienst, kijkt meteen aan tegen de trotse nieuwe eigenaar Justin Timberlake.
Naast de traditionele manier van registreren kun je jezelf hier inschrijven met Facebook en Twitter. Het geeft direct al een beetje aan dat MySpace zichzelf niet meer als directe concurrent ziet van de dienst die het ooit van de troon stootte.
Zodra je bent aangemeld, vraagt MySpace je waar je interesses liggen. Daaruit blijkt dat de dienst het nog steeds in de hoek van de creatievelingen zoekt. Je kunt aangeven dat je muzikant bent of filmmaker, maar een doorsnee gebruiker die bij een transportkantoor werkt, zal zich wat buitengesloten voelen.
Alweer een nieuwe Spotify?
Als je eenmaal bent aangekomen op je profielpagina, heb je direct het gevoel dat je bij de zoveelste muziekstreamingdienst bent terechtgekomen. De nieuwe interface ziet er echter bijzonder mooi uit, vooral als je die vergelijkt met het misbaksel dat vroeger je scherm vulde.
Je vindt grote profielfoto’s, een mooi ontworpen muziekspeler onderaan het scherm en suggesties voor artiesten, radiostations en nieuwe muziek. Dat alles is uitgevoerd in smaakvolle grijstinten op een witte achtergrond.
Maar in tegenstelling tot Spotify of Rdio wordt het me niet meteen duidelijk wat ik nu eigenlijk moet doen. Is dit een plek waar muziekfans hun favoriete artiesten kunnen volgen? Of dan toch een muziekdienst waar je naar radiostations en afspeellijsten kan luisteren?
Onbruikbaar
Het duurt niet lang om te ontdekken dat mooi ook niet meteen bruikbaar hoeft te zijn. De makers hebben besloten om de interface zijwaarts scrollbaar te maken, net als het startscherm van Windows 8. Dat werkt misschien fijn op een tablet, maar op een desktopcomputer is het een kwelling om van het ene naar het andere scherm te raken.
De nieuwe schil is bovendien topzwaar. Het opzoeken van de nieuwste muziek van, pakweg, Timberland of Curtis Mayfield duurt langer dan me lief is.
Het nieuwe MySpace heeft nog meer trucjes geleend van Windows 8. Als je begint te typen, komt direct een overzicht in beeld van artiesten die overeennkomen met je zoekopdracht.
Terwijl ik aan het uitvogelen ben waar ik moet beginnen, krijg ik een uitnodiging van ene Suresh Singaratnam, een Canadese trompetspeler. Ik zeg toe, maar vervolgens gebeurt er niets. Ik kan hem geen berichtje sturen en omdat de muziekspeler het nog altijd niet doet, kan ik eigenlijk alleen maar naar zijn website gaan om meer over de man te weten te komen.
Pas als ik de notificaties aanklik in de muziekbalk ontdek ik dat ik eerst mijn uitnodiging moet bevestigen voor iets kan zeggen tegen mijn nieuwe muzikale vriend. Ik had het al een beetje verwacht, maar ik krijg geen berichtje terug.
Het ergste van alles is dat de muziekspeler op geen enkele manier wil doen waar hij voor gemaakt is: muziek afspelen. Ik open een mix, voeg enkele artiesten aan mijn afspeellijsten toe en open een radiostation. Maar wat ik ook doe, ik krijg de speler niet aan de praat.
En dat is jammer, want MySpace heeft toch een indrukwekkend grote muziekbibliotheek te bieden, die het zonder advertenties of abonnementsmodellen aanbiedt.
Geen beste eerste indruk
Na een uurtje proberen, geef ik het uit pure frustratie maar op. Voor een netwerksite is het verbazingwekkend moeilijk om contact te leggen met anderen. Voor een streaming muziekdienst is het verbazingwekkend moeilijk om muziek af te spelen.
Uiteraard heeft het nieuwe MySpace pas net zijn deuren geopend en zullen er nog wat kinderziektes zijn doe de ontwikkelaars nog weg moeten werken, maar de dienst is vreemd genoeg net zo onbruikbaar als hij vroeger ooit was.
Conclusie
MySpace heeft uiteindelijk nog het meeste weg van een popartiest uit vervlogen tijden die van de platenmaatschappij een compleet nieuwe look heeft gekregen. Hij is spectaculair gekleed, maar weet zichzelf op geen enkele manier een houding aan te meten.
Het vernieuwde MySpace opent vol bravoure de deuren, maar heeft ergens tijdens de metamorfose zijn identiteit verloren. Helaas dat niemand eigenlijk weet wat er voor in de plaats is gekomen.
Er is weinig meer over van het oude MySpace, de netwerksite voor creatieve types die de toon aangaf voordat Facebook de macht overnam. Wie de nieuwe landingspagina opent van de webdienst, kijkt meteen aan tegen de trotse nieuwe eigenaar Justin Timberlake.
Naast de traditionele manier van registreren kun je jezelf hier inschrijven met Facebook en Twitter. Het geeft direct al een beetje aan dat MySpace zichzelf niet meer als directe concurrent ziet van de dienst die het ooit van de troon stootte.
Zodra je bent aangemeld, vraagt MySpace je waar je interesses liggen. Daaruit blijkt dat de dienst het nog steeds in de hoek van de creatievelingen zoekt. Je kunt aangeven dat je muzikant bent of filmmaker, maar een doorsnee gebruiker die bij een transportkantoor werkt, zal zich wat buitengesloten voelen.
Alweer een nieuwe Spotify?
Als je eenmaal bent aangekomen op je profielpagina, heb je direct het gevoel dat je bij de zoveelste muziekstreamingdienst bent terechtgekomen. De nieuwe interface ziet er echter bijzonder mooi uit, vooral als je die vergelijkt met het misbaksel dat vroeger je scherm vulde.
Je vindt grote profielfoto’s, een mooi ontworpen muziekspeler onderaan het scherm en suggesties voor artiesten, radiostations en nieuwe muziek. Dat alles is uitgevoerd in smaakvolle grijstinten op een witte achtergrond.
Maar in tegenstelling tot Spotify of Rdio wordt het me niet meteen duidelijk wat ik nu eigenlijk moet doen. Is dit een plek waar muziekfans hun favoriete artiesten kunnen volgen? Of dan toch een muziekdienst waar je naar radiostations en afspeellijsten kan luisteren?
Onbruikbaar
Het duurt niet lang om te ontdekken dat mooi ook niet meteen bruikbaar hoeft te zijn. De makers hebben besloten om de interface zijwaarts scrollbaar te maken, net als het startscherm van Windows 8. Dat werkt misschien fijn op een tablet, maar op een desktopcomputer is het een kwelling om van het ene naar het andere scherm te raken.
De nieuwe schil is bovendien topzwaar. Het opzoeken van de nieuwste muziek van, pakweg, Timberland of Curtis Mayfield duurt langer dan me lief is.
Het nieuwe MySpace heeft nog meer trucjes geleend van Windows 8. Als je begint te typen, komt direct een overzicht in beeld van artiesten die overeennkomen met je zoekopdracht.
Terwijl ik aan het uitvogelen ben waar ik moet beginnen, krijg ik een uitnodiging van ene Suresh Singaratnam, een Canadese trompetspeler. Ik zeg toe, maar vervolgens gebeurt er niets. Ik kan hem geen berichtje sturen en omdat de muziekspeler het nog altijd niet doet, kan ik eigenlijk alleen maar naar zijn website gaan om meer over de man te weten te komen.
Pas als ik de notificaties aanklik in de muziekbalk ontdek ik dat ik eerst mijn uitnodiging moet bevestigen voor iets kan zeggen tegen mijn nieuwe muzikale vriend. Ik had het al een beetje verwacht, maar ik krijg geen berichtje terug.
Het ergste van alles is dat de muziekspeler op geen enkele manier wil doen waar hij voor gemaakt is: muziek afspelen. Ik open een mix, voeg enkele artiesten aan mijn afspeellijsten toe en open een radiostation. Maar wat ik ook doe, ik krijg de speler niet aan de praat.
En dat is jammer, want MySpace heeft toch een indrukwekkend grote muziekbibliotheek te bieden, die het zonder advertenties of abonnementsmodellen aanbiedt.
Geen beste eerste indruk
Na een uurtje proberen, geef ik het uit pure frustratie maar op. Voor een netwerksite is het verbazingwekkend moeilijk om contact te leggen met anderen. Voor een streaming muziekdienst is het verbazingwekkend moeilijk om muziek af te spelen.
Uiteraard heeft het nieuwe MySpace pas net zijn deuren geopend en zullen er nog wat kinderziektes zijn doe de ontwikkelaars nog weg moeten werken, maar de dienst is vreemd genoeg net zo onbruikbaar als hij vroeger ooit was.
Conclusie
MySpace heeft uiteindelijk nog het meeste weg van een popartiest uit vervlogen tijden die van de platenmaatschappij een compleet nieuwe look heeft gekregen. Hij is spectaculair gekleed, maar weet zichzelf op geen enkele manier een houding aan te meten.
