Fraude internetbankieren explodeert
In de eerste vijf maanden van 2012 is er al vier keer meer geld verloren aan fraude bij internetbankieren dan in heel 2011. Dat blijkt uit cijfers van de sectorfederatie voor de financiële wereld Febelfin.
In 2011 zijn internetcriminelen met 175.332 euro van Belgische internetbankierders aan de haal gegaan. Tussen januari en mei van 2012 is dat bedrag al gestegen naar 715.081 euro. Dat is een verviervoudiging. Aan dit tempo wordt er in heel 2012 tien keer meer geld gestolen dan in heel 2011.
(cijfers: Febelfin)
(cijfers: Febelfin)
Eigenlijk geven de cijfers nog een te rooskleurig beeld. Het bedrag van 2011 is immers een brutoberekening: al het geld dat gestolen is. Het bedrag van 2012 geeft het nettobedrag weer: het geld dat gestolen is en nooit meer gerecupereerd. Het totale bedrag van de diefstallen ligt hoger op 2,5 miljoen euro.
Drie oorzaken
Febelfin ziet drie redenen voor de gestegen fraude. Eerst en vooral wordt de malware gesofisticeerder. Computervirussen die in de banktransacties nestelen en daar geld verdonkeremanen worden steeds beter en efficiënter. Tweede reden is dat er nu niet alleen meer particulieren getroffen worden. Ook bedrijven worden het slachtoffer van fraude met internetbankieren, onder meer vie betaalplatform Isabel’, zegt Pamela Renders, woordvoerder van Febelfin.
En dan is er nog een derde reden: dat is de opkomst van social engineering. Een dure term voor een gewiekste vlotterd die je opbelt, zich voorstelt als bankmedewerker en je persoonlijke gegevens ontfutselt. In sommige scenario’s overtuigt die zelfs het slachtoffer om zijn digipass te nemen, en de inlogcijfertjes te dicteren.
Oplossingen
Het probleem wordt volop aangepakt. De banken spijkeren langs hun kant permanent de veiligheidsmaatregelen bij. Ook investeren ze in monitoringsoftware die verdachte transacties opspoort. Als ze zo’n transactie merken, kunnen ze het gestolen geld tegenhouden. Zo is er in de eerste vijf maanden van 2012 zo’n 1,8 miljoen euro gerecupereerd.
Als consument kan je twee dingen doen. Eerst en vooral kan je al zorgen dat je deftige beveiligingssoftware op je pc zet. En ten tweede kan je je gezond verstand gebruiken. Als er iemand belt die beweert bij je bank te werken, wees dan argwanend. Normaal stellen banken geen heel persoonlijke vragen over de telefoon. En ze vragen je al helemaal niet om je Digipass-codes voor te lezen.
Maar wie slikt dit verlies nu eigenlijk? Wel, dat hangt van geval tot geval af. Soms neemt de bank het verlies op zich, maar als je zelf gaat proberen geld achterover te drukken, of als je het de internetcriminelen veel te makkelijk hebt gemaakt, dan kan je fluiten naar je verloren geld.
In de eerste vijf maanden van 2012 is er al vier keer meer geld verloren aan fraude bij internetbankieren dan in heel 2011. Dat blijkt uit cijfers van de sectorfederatie voor de financiële wereld Febelfin.
In 2011 zijn internetcriminelen met 175.332 euro van Belgische internetbankierders aan de haal gegaan. Tussen januari en mei van 2012 is dat bedrag al gestegen naar 715.081 euro. Dat is een verviervoudiging. Aan dit tempo wordt er in heel 2012 tien keer meer geld gestolen dan in heel 2011.
(cijfers: Febelfin)
(cijfers: Febelfin)
Eigenlijk geven de cijfers nog een te rooskleurig beeld. Het bedrag van 2011 is immers een brutoberekening: al het geld dat gestolen is. Het bedrag van 2012 geeft het nettobedrag weer: het geld dat gestolen is en nooit meer gerecupereerd. Het totale bedrag van de diefstallen ligt hoger op 2,5 miljoen euro.
Drie oorzaken
Febelfin ziet drie redenen voor de gestegen fraude. Eerst en vooral wordt de malware gesofisticeerder. Computervirussen die in de banktransacties nestelen en daar geld verdonkeremanen worden steeds beter en efficiënter. Tweede reden is dat er nu niet alleen meer particulieren getroffen worden. Ook bedrijven worden het slachtoffer van fraude met internetbankieren, onder meer vie betaalplatform Isabel’, zegt Pamela Renders, woordvoerder van Febelfin.
En dan is er nog een derde reden: dat is de opkomst van social engineering. Een dure term voor een gewiekste vlotterd die je opbelt, zich voorstelt als bankmedewerker en je persoonlijke gegevens ontfutselt. In sommige scenario’s overtuigt die zelfs het slachtoffer om zijn digipass te nemen, en de inlogcijfertjes te dicteren.
Oplossingen
Het probleem wordt volop aangepakt. De banken spijkeren langs hun kant permanent de veiligheidsmaatregelen bij. Ook investeren ze in monitoringsoftware die verdachte transacties opspoort. Als ze zo’n transactie merken, kunnen ze het gestolen geld tegenhouden. Zo is er in de eerste vijf maanden van 2012 zo’n 1,8 miljoen euro gerecupereerd.
Als consument kan je twee dingen doen. Eerst en vooral kan je al zorgen dat je deftige beveiligingssoftware op je pc zet. En ten tweede kan je je gezond verstand gebruiken. Als er iemand belt die beweert bij je bank te werken, wees dan argwanend. Normaal stellen banken geen heel persoonlijke vragen over de telefoon. En ze vragen je al helemaal niet om je Digipass-codes voor te lezen.
Maar wie slikt dit verlies nu eigenlijk? Wel, dat hangt van geval tot geval af. Soms neemt de bank het verlies op zich, maar als je zelf gaat proberen geld achterover te drukken, of als je het de internetcriminelen veel te makkelijk hebt gemaakt, dan kan je fluiten naar je verloren geld.