Test

Dit is een popup

Nieuws

ARCHOS 101 G9: Tablet met tv-ambities

Voordelen
Prima codecondersteuning
Veel én nuttige aansluitingen
Streamen over uPnP- en SMB
Kijkhoeken en scherpte scherm
Nadelen
Plaatsing toetsen
Responsiviteit
Fletser ogend scherm
Luidspreker
Aanbevolen prijs:
Waar te koop?
Archos kwam anderhalf jaar terug als een van de eersten met budgetvriendelijke Android-tablets op de proppen. Intussen ligt de G9-reeks alweer even in de winkel, en die is op technisch vlak weer helemaal bij de tijd.

Wie al wat langer met mobiel entertainment in de weer is, associeert Archos ongetwijfeld met PMP’s – kort voor portable media players. De jongste tijd richt het Franse merk zijn pijlen echter op de tabletmarkt.

Android-tablets om precies te zijn, en die nieuwe strategie legt de fabrikant duidelijk geen windeieren. De G8-reeks die vorig jaar in de winkels verscheen, verkocht als zoete broodjes. Echt vreemd is dat niet wanneer je de prijzen van die toestellen even vergelijkt met de concurrentie: bij de release kostte een Archos-tablet uit de G8-reeks ongeveer de helft van een iPad of een ‘premium’ Android-tablet. Toegegeven, dezelfde prestaties als die toestellen bood de G8-reeks ook niet helemaal, maar je kreeg waar voor je geld.

Honeycomb ontmoet harde schijf

Honeycomb ontmoet harde schijf

Met de G9-reeks maakt Archos een sprongetje in de tijd: Android 2.2 (Froyo) heeft plaatsgemaakt voor Android 3.2 (Honeycomb) – en net na onze reviewperiode zelfs Android 4.0 (Ice Cream Sandwich) – terwijl de nieuwelingen ook een redelijk performante dual-core processor en meer werkgeheugen meekrijgen (512 MB). Archos biedt de G9-tablets aan in twee schermformaten: 10,1-inch met een 16:10-schermverhouding en 8-inch met een 4:3-schermverhouding.

Daarna wordt het wat ingewikkelder. De OMAP4-processor (en geen Tegra2, zoals heel wat alle andere Android-tablets) is bij beide versies verkrijgbaar in drie kloksnelheden: 1 GHz en twee snellere Turbo-modellen van respectievelijk 1,2 GHz en 1,5 GHz.

En ook voor de opslag van data is het kiezen: ofwel met flashgeheugen (8 of 16 GB, uitbreidbaar met een microSD-geheugenkaartje) ofwel met een 250 GB grote harde schijf in combinatie met 4 GB flashgeheugen. Jawel, dat lees je goed: een harde schijf in een Honeycomb-tablet.

Met de prijsstelling blijft Archos gelukkig wel in het vaarwater van zijn vorige generatie tablets: de 8-inch versie haal je in huis vanaf 249 euro, de 10,1-inch variant vanaf 299 euro. Nog steeds goedkoper dan de concurrentie dus, al is de kloof wel kleiner dan voorheen.

Minder chique

Minder chique

We kregen de kans om aan de slag te gaan met de basisversie van de Archos 101 G9, dus met 8 GB opslagruimte en de 1 GHz-processor aan boord.

Het eerste wat opvalt wanneer de tablet uit de verpakking komt, zijn de stevige afmetingen ervan: dit is geen kleine jongen. Het jasje in hard plastic valt duidelijk ruimer uit dan bij de concurrentie, en het ziet er ook minder chique en verzorgd uit dan bij de beste leerlingen uit de klas. Met de bouwkwaliteit is weinig verkeerd; de G9-reeks voelt massief aan. Dat vertaalt zich ook in een gewicht van ruim 600 gram, wat niet weinig is.

Nader onderzoek leert echter dat hier en daar toch wat flex op de onderdelen zit, iets wat je bij duurdere tablets meestal niet merkt. De vormgeving zorgt ervoor dat de 101 G9 in landschapsmodus het lekkerst in de hand ligt, met aan de rechterkant de volumetoetsen en aan de linkerkant de aan/uit-toets. Helaas laat de plaatsing wat te wensen over, want meer dan eens drukten we onbedoeld een toets in.

Op de linkerkant vond Archos ook nog plaats voor een micro-USB-poort, een geheugenkaartlezer, een hoofdtelefoonuitgang en zelfs een mini-HDMI-uitgang. Op de achterzijde zit verder nog een uitklapbare (maar vrij wankele) steun en een uitneembaar klepje, waar een full-size USB-aansluiting achter schuilgaat voor een optionele 3G-stick (49,99 euro) van Archos. Met een kleine upgrade voeg je dus ook mobiel internet toe aan de G9-tablets.

Focus op multimedia

Focus op multimedia

Wanneer we het toestel in gebruik nemen valt op dat Archos heeft gekozen voor een redelijk naakte versie van Android, zonder een eigen schil er overheen.

Het scherm maakt geen slechte indruk: de kijkhoeken zijn prima en beelden zien er lekker scherp uit op het scherm, dat een eigen resolutie heeft van 1.280 bij 800 pixels. De enige minpuntjes zijn de niet perfect uniforme schermverlichting, een minder goed zwartdetail en de wat fletsere kleuren tegenover tablets met een (duurder) ips-scherm, al zijn het geen echte pretbedervers bij het bekijken van films en foto’s.

Dat brengt ons naadloos bij het multimedialuik, een onderdeel waar Archos duidelijk heel wat aandacht aan besteedde. Dat uit zich onder meer in een aantal apps uit eigen huis, zoals de uitstekende bestandsbrowser. Die laat je niet alleen op de tablet bestanden zoeken, maar ook op je thuisnetwerk. Dankzij de uPnP- en Samba-ondersteuning verloopt dat snel en probleemloos: we zien meteen alle computers en NAS-drives in ons thuisnetwerk.

Bestanden die je op deze manier benadert, kan je ofwel via Wi-Fi naar de G9 kopiëren ofwel rechtstreeks streamen. En ook dat werkt perfect. Als je draadloos netwerk snel genoeg is, zijn zelfs 1.080p-rips (H.264 high profile) geen probleem voor de Archos – iets wat voor Tegra2-tablets niet evident is.

Tel daar nog de indrukwekkende codecondersteuning bij voor film en muziek, en je hebt een erg complete mediaspeler die haast alles afspeelt wat je er op afvuurt. Alleen bij enkele van onze Flac-bestanden kregen we haperingen te horen, een softwarematig probleem dat hopelijk opgelost wordt na een firmware-upgrade.

Zijn roots heeft Archos dus duidelijk niet verloochend, ondanks de koerswijziging naar de tabletmarkt. Helaas houdt Archos ook vast aan één vervelende gewoonte uit het verleden: wie ondersteuning wil voor mpeg-2 video’s en AC3 5.1-geluid moet een optionele codec aanschaffen via de Archos website, wat je 15 euro extra kost.

Wel gratis is een ingebakken Archos-toepassing die met een druk op de knop informatie over je films van het internet plukt, zoals een korte inhoud, de cast, enzovoort. Ook cover-art kan volautomatisch van het web worden gehaald. Een erg mooie en verrassend intelligente toepassing, die zelfs enkele episodes van The IT Crowd correct herkende en elke aflevering van een eigen, passende samenvatting voorzag.

Nog leuker wordt het wanneer je ook de HDMI-aansluiting in het spel betrekt. Sluit die aan op je televisie, en de scherminhoud van de Archos wordt één-op-één weergegeven op de tv. In combinatie met de streamingmogelijkheden en de smartphone-app waarmee je de G9 van op afstand kan bedienen, zou je deze 101 G9 dus net zo goed kunnen inzetten als mediastreamer voor je tv, om internet naar het grote scherm te halen of zelfs als eenvoudige gameconsole.

Minder smooth

Minder smooth

Als mediaspeler is de Archos 101 dus meer dan geslaagd, maar een tablet koop je natuurlijk voor de totaalervaring. En daarbij merken we al snel dat de G9 nog wat ruimte voor verbetering laat, meer specifiek op twee vlakken.

Zo is het scherm duidelijk minder responsief dan bij tablets zoals de Sony S of iPad, zodat een druk op een virtuele knop niet altijd in de verwachte actie resulteert. Dat brengt ons meteen bij het tweede minpunt: de algemene vlotheid waarmee je door de verschillende schermen scrollt scoort minder goed, met name wanneer er een aantal apps actief zijn op de achtergrond. Wanneer je ook nog een groot aantal widgets toevoegt aan de thuisschermen, valt het zelfs nog harder op.

Waarschijnlijk speelt het beperkte geheugen (512MB) de Archos dus enigszins parten bij het multitasken en browsen op internet. Vreemd genoeg voelt de 101 G9 vlotter aan eens je in een grafisch veeleisende app bezig bent. 

Een laatste kritiekpuntje gaat uit naar de batterij, die voelbaar heet wordt onder belasting. Met de batterijduur zit het echter goed: bij gemengd gebruik klokten we af op een autonomie van vijf tot acht uur.

We onderlijnen hier nog even bij dat deze testresultaten gebaseerd zijn op een G9-tablet met Android Honeycomb. Mogelijk scoort de G9 101 beter op een aantal vlakken met de nieuwe Android-update (4.0).

Conclusie

Conclusie

Met de 101 G9 zet Archos een tablet in de markt die het in de eerste plaats van zijn multimediacapaciteiten moet hebben. Het is een indrukwekkende videospeler die heel wat mogelijkheden biedt als tweede scherm of zelfs als verlengstuk van je tv.

Als tablet kent hij meer tekortkomingen, waarbij we het minder responsieve scherm en de nogal logge algemene indruk als voornaamste minpunten aanduiden.

Of je dit totaalpakket overtuigend genoeg vindt, zal vooral van je prioriteiten afhangen. De Archos 101 G9 is weliswaar een stukje goedkoper dan zijn duurste concurrenten, maar veel meer hoef je eigenlijk niet uit te geven om een wat vlottere tablet in huis te halen.

Die zal echter duidelijk minder multimediagericht zijn dan deze 101 G9. De bluts en de buil, met andere woorden…

Wie al wat langer met mobiel entertainment in de weer is, associeert Archos ongetwijfeld met PMP’s – kort voor portable media players. De jongste tijd richt het Franse merk zijn pijlen echter op de tabletmarkt.

Android-tablets om precies te zijn, en die nieuwe strategie legt de fabrikant duidelijk geen windeieren. De G8-reeks die vorig jaar in de winkels verscheen, verkocht als zoete broodjes. Echt vreemd is dat niet wanneer je de prijzen van die toestellen even vergelijkt met de concurrentie: bij de release kostte een Archos-tablet uit de G8-reeks ongeveer de helft van een iPad of een ‘premium’ Android-tablet. Toegegeven, dezelfde prestaties als die toestellen bood de G8-reeks ook niet helemaal, maar je kreeg waar voor je geld.

Honeycomb ontmoet harde schijf

Honeycomb ontmoet harde schijf

Met de G9-reeks maakt Archos een sprongetje in de tijd: Android 2.2 (Froyo) heeft plaatsgemaakt voor Android 3.2 (Honeycomb) – en net na onze reviewperiode zelfs Android 4.0 (Ice Cream Sandwich) – terwijl de nieuwelingen ook een redelijk performante dual-core processor en meer werkgeheugen meekrijgen (512 MB). Archos biedt de G9-tablets aan in twee schermformaten: 10,1-inch met een 16:10-schermverhouding en 8-inch met een 4:3-schermverhouding.

Daarna wordt het wat ingewikkelder. De OMAP4-processor (en geen Tegra2, zoals heel wat alle andere Android-tablets) is bij beide versies verkrijgbaar in drie kloksnelheden: 1 GHz en twee snellere Turbo-modellen van respectievelijk 1,2 GHz en 1,5 GHz.

En ook voor de opslag van data is het kiezen: ofwel met flashgeheugen (8 of 16 GB, uitbreidbaar met een microSD-geheugenkaartje) ofwel met een 250 GB grote harde schijf in combinatie met 4 GB flashgeheugen. Jawel, dat lees je goed: een harde schijf in een Honeycomb-tablet.

Met de prijsstelling blijft Archos gelukkig wel in het vaarwater van zijn vorige generatie tablets: de 8-inch versie haal je in huis vanaf 249 euro, de 10,1-inch variant vanaf 299 euro. Nog steeds goedkoper dan de concurrentie dus, al is de kloof wel kleiner dan voorheen.

Minder chique

Minder chique

We kregen de kans om aan de slag te gaan met de basisversie van de Archos 101 G9, dus met 8 GB opslagruimte en de 1 GHz-processor aan boord.

Het eerste wat opvalt wanneer de tablet uit de verpakking komt, zijn de stevige afmetingen ervan: dit is geen kleine jongen. Het jasje in hard plastic valt duidelijk ruimer uit dan bij de concurrentie, en het ziet er ook minder chique en verzorgd uit dan bij de beste leerlingen uit de klas. Met de bouwkwaliteit is weinig verkeerd; de G9-reeks voelt massief aan. Dat vertaalt zich ook in een gewicht van ruim 600 gram, wat niet weinig is.

Nader onderzoek leert echter dat hier en daar toch wat flex op de onderdelen zit, iets wat je bij duurdere tablets meestal niet merkt. De vormgeving zorgt ervoor dat de 101 G9 in landschapsmodus het lekkerst in de hand ligt, met aan de rechterkant de volumetoetsen en aan de linkerkant de aan/uit-toets. Helaas laat de plaatsing wat te wensen over, want meer dan eens drukten we onbedoeld een toets in.

Op de linkerkant vond Archos ook nog plaats voor een micro-USB-poort, een geheugenkaartlezer, een hoofdtelefoonuitgang en zelfs een mini-HDMI-uitgang. Op de achterzijde zit verder nog een uitklapbare (maar vrij wankele) steun en een uitneembaar klepje, waar een full-size USB-aansluiting achter schuilgaat voor een optionele 3G-stick (49,99 euro) van Archos. Met een kleine upgrade voeg je dus ook mobiel internet toe aan de G9-tablets.

Focus op multimedia

Focus op multimedia

Wanneer we het toestel in gebruik nemen valt op dat Archos heeft gekozen voor een redelijk naakte versie van Android, zonder een eigen schil er overheen.

Het scherm maakt geen slechte indruk: de kijkhoeken zijn prima en beelden zien er lekker scherp uit op het scherm, dat een eigen resolutie heeft van 1.280 bij 800 pixels. De enige minpuntjes zijn de niet perfect uniforme schermverlichting, een minder goed zwartdetail en de wat fletsere kleuren tegenover tablets met een (duurder) ips-scherm, al zijn het geen echte pretbedervers bij het bekijken van films en foto’s.

Dat brengt ons naadloos bij het multimedialuik, een onderdeel waar Archos duidelijk heel wat aandacht aan besteedde. Dat uit zich onder meer in een aantal apps uit eigen huis, zoals de uitstekende bestandsbrowser. Die laat je niet alleen op de tablet bestanden zoeken, maar ook op je thuisnetwerk. Dankzij de uPnP- en Samba-ondersteuning verloopt dat snel en probleemloos: we zien meteen alle computers en NAS-drives in ons thuisnetwerk.

Bestanden die je op deze manier benadert, kan je ofwel via Wi-Fi naar de G9 kopiëren ofwel rechtstreeks streamen. En ook dat werkt perfect. Als je draadloos netwerk snel genoeg is, zijn zelfs 1.080p-rips (H.264 high profile) geen probleem voor de Archos – iets wat voor Tegra2-tablets niet evident is.

Tel daar nog de indrukwekkende codecondersteuning bij voor film en muziek, en je hebt een erg complete mediaspeler die haast alles afspeelt wat je er op afvuurt. Alleen bij enkele van onze Flac-bestanden kregen we haperingen te horen, een softwarematig probleem dat hopelijk opgelost wordt na een firmware-upgrade.

Zijn roots heeft Archos dus duidelijk niet verloochend, ondanks de koerswijziging naar de tabletmarkt. Helaas houdt Archos ook vast aan één vervelende gewoonte uit het verleden: wie ondersteuning wil voor mpeg-2 video’s en AC3 5.1-geluid moet een optionele codec aanschaffen via de Archos website, wat je 15 euro extra kost.

Wel gratis is een ingebakken Archos-toepassing die met een druk op de knop informatie over je films van het internet plukt, zoals een korte inhoud, de cast, enzovoort. Ook cover-art kan volautomatisch van het web worden gehaald. Een erg mooie en verrassend intelligente toepassing, die zelfs enkele episodes van The IT Crowd correct herkende en elke aflevering van een eigen, passende samenvatting voorzag.

Nog leuker wordt het wanneer je ook de HDMI-aansluiting in het spel betrekt. Sluit die aan op je televisie, en de scherminhoud van de Archos wordt één-op-één weergegeven op de tv. In combinatie met de streamingmogelijkheden en de smartphone-app waarmee je de G9 van op afstand kan bedienen, zou je deze 101 G9 dus net zo goed kunnen inzetten als mediastreamer voor je tv, om internet naar het grote scherm te halen of zelfs als eenvoudige gameconsole.

Minder smooth

Minder smooth

Als mediaspeler is de Archos 101 dus meer dan geslaagd, maar een tablet koop je natuurlijk voor de totaalervaring. En daarbij merken we al snel dat de G9 nog wat ruimte voor verbetering laat, meer specifiek op twee vlakken.

Zo is het scherm duidelijk minder responsief dan bij tablets zoals de Sony S of iPad, zodat een druk op een virtuele knop niet altijd in de verwachte actie resulteert. Dat brengt ons meteen bij het tweede minpunt: de algemene vlotheid waarmee je door de verschillende schermen scrollt scoort minder goed, met name wanneer er een aantal apps actief zijn op de achtergrond. Wanneer je ook nog een groot aantal widgets toevoegt aan de thuisschermen, valt het zelfs nog harder op.

Waarschijnlijk speelt het beperkte geheugen (512MB) de Archos dus enigszins parten bij het multitasken en browsen op internet. Vreemd genoeg voelt de 101 G9 vlotter aan eens je in een grafisch veeleisende app bezig bent. 

Een laatste kritiekpuntje gaat uit naar de batterij, die voelbaar heet wordt onder belasting. Met de batterijduur zit het echter goed: bij gemengd gebruik klokten we af op een autonomie van vijf tot acht uur.

We onderlijnen hier nog even bij dat deze testresultaten gebaseerd zijn op een G9-tablet met Android Honeycomb. Mogelijk scoort de G9 101 beter op een aantal vlakken met de nieuwe Android-update (4.0).

Conclusie

Conclusie

Met de 101 G9 zet Archos een tablet in de markt die het in de eerste plaats van zijn multimediacapaciteiten moet hebben. Het is een indrukwekkende videospeler die heel wat mogelijkheden biedt als tweede scherm of zelfs als verlengstuk van je tv.

Als tablet kent hij meer tekortkomingen, waarbij we het minder responsieve scherm en de nogal logge algemene indruk als voornaamste minpunten aanduiden.

Of je dit totaalpakket overtuigend genoeg vindt, zal vooral van je prioriteiten afhangen. De Archos 101 G9 is weliswaar een stukje goedkoper dan zijn duurste concurrenten, maar veel meer hoef je eigenlijk niet uit te geven om een wat vlottere tablet in huis te halen.

Die zal echter duidelijk minder multimediagericht zijn dan deze 101 G9. De bluts en de buil, met andere woorden…

101Androidarchosbudgetg9honeycombice-cream sandwichicsmobielreviewstablet

Gerelateerde artikelen

Volg ons

ICT Jaarboek 2021-2022 – TechPulse Business

ICT Jaarboek 2021-2022 – TechPulse Business

Bestel nu!