Review: Sonic Generations
[related_article id=”160734″] Retro en modern
Sonic Team heeft de laatste jaren een hele hoop shit over zich gekregen. De gloriedagen van Sonic 1, 2 & 3 liggen al lang achter ons. Sindsdien heeft de blauwe egel nooit zijn oorspronkelijke niveau gehaald. De fans moeten al lang tevreden zijn met flauwe afkooksels, waarvan Sonic The Hedgehog in 2006 het absolute misbaksel was. Sonic in 3D werkt gewoonweg niet, althans niet hoe Sonic Team het voor ogen heeft. De twintigste verjaardag van Sonic brengt Sonic Generations, en eindelijk kunnen we zeggen dat er licht is aan het einde van de 3D-tunnel. De gameplay is opgedeeld in drie categorieën: retro Sonic, moderne Sonic en de eindbazen. Zowel de moderne als retro Sonic hebben elk negen verschillende zones waarin het einde van het level bereikt moet worden. Retro Sonic reageert ook net zoals vroeger in Sonic 1, 2 & 3. We voelen vooral dat Sonic een stuk minder zweeft tijdens een sprong vergeleken met de laatste 3D-titels. Ideaal voor snelle, accurate sprongen. Retro Sonic speelt in een 3D-wereld, maar het speelt als een klassieke 2D-platformer. De moderne Sonic maakt wel volledig gebruik van de 3D-wereld dankzij een camerazicht achter Sonic. Enkel de spinaanval van de vroegere 3D-titels is gesneuveld. In de plaats komt een Boost-aanval waarmee je vijanden op snelheid pakt en als een sneltrein doorheen de levels knalt.
Grafisch ziet Sonic Generations er erg mooi uit. Sonic Team heeft de klassieke 2D-levels perfect vertaald naar 3D-equivalenten. Negen levels per Sonic-type lijkt misschien weinig, maar elke level ziet er wel ongelooflijk mooi uit. Alle actie gebeurt aan zestig beelden per seconde om de snelheid extra te benadrukken. Het opvallende kleurenpallet tovert op slag een glimlach op je gezicht. De muziek is eveneens van een hoog niveau; klassieke deuntjes werden mooi geremixt en moderne muziek pompt de actie nog verder op. Alles is aanwezig om het geheel meer body te geven.
[related_article id=”160734″] Retro en modern
Sonic Team heeft de laatste jaren een hele hoop shit over zich gekregen. De gloriedagen van Sonic 1, 2 & 3 liggen al lang achter ons. Sindsdien heeft de blauwe egel nooit zijn oorspronkelijke niveau gehaald. De fans moeten al lang tevreden zijn met flauwe afkooksels, waarvan Sonic The Hedgehog in 2006 het absolute misbaksel was. Sonic in 3D werkt gewoonweg niet, althans niet hoe Sonic Team het voor ogen heeft. De twintigste verjaardag van Sonic brengt Sonic Generations, en eindelijk kunnen we zeggen dat er licht is aan het einde van de 3D-tunnel. De gameplay is opgedeeld in drie categorieën: retro Sonic, moderne Sonic en de eindbazen. Zowel de moderne als retro Sonic hebben elk negen verschillende zones waarin het einde van het level bereikt moet worden. Retro Sonic reageert ook net zoals vroeger in Sonic 1, 2 & 3. We voelen vooral dat Sonic een stuk minder zweeft tijdens een sprong vergeleken met de laatste 3D-titels. Ideaal voor snelle, accurate sprongen. Retro Sonic speelt in een 3D-wereld, maar het speelt als een klassieke 2D-platformer. De moderne Sonic maakt wel volledig gebruik van de 3D-wereld dankzij een camerazicht achter Sonic. Enkel de spinaanval van de vroegere 3D-titels is gesneuveld. In de plaats komt een Boost-aanval waarmee je vijanden op snelheid pakt en als een sneltrein doorheen de levels knalt.
Grafisch ziet Sonic Generations er erg mooi uit. Sonic Team heeft de klassieke 2D-levels perfect vertaald naar 3D-equivalenten. Negen levels per Sonic-type lijkt misschien weinig, maar elke level ziet er wel ongelooflijk mooi uit. Alle actie gebeurt aan zestig beelden per seconde om de snelheid extra te benadrukken. Het opvallende kleurenpallet tovert op slag een glimlach op je gezicht. De muziek is eveneens van een hoog niveau; klassieke deuntjes werden mooi geremixt en moderne muziek pompt de actie nog verder op. Alles is aanwezig om het geheel meer body te geven.
