Veel meer bedrijven slachtoffer cybercriminaliteit
Een op de zes bedrijven in België was dit jaar het doelwit van computercriminaliteit. Twee jaar geleden werd amper een paar procent slachtoffer. Dat blijkt uit het tweejaarlijkse Global Economic Crime Survey van belastingsadviseur PricewaterhouseCoopers.
Achtendertig procent van de bedrijven in ons land kreeg het afgelopen jaar te maken met een of andere vorm van fraude. Bij vierenveertig procent daarvan speelde een computer de hoofdrol. Daarmee is cybercrime de op één na meest voorkomende vorm van fraude waar bedrijven het slachtoffer van worden.
Explosieve groei
Dat is opvallend. Twee jaar geleden, bij de vorige editie van het onderzoek, werd computercriminaliteit nog in de restrubriek ondergebracht omdat zij nauwelijks goed was voor een paar procent van de fraudegevallen. Op nummer één stond toen ook al de klassieke diefstal van bedrijfsvermogen, maar dan zonder speciale hulp van de computer.
Dat cybercriminaliteit zo"n hoge vlucht neemt, heeft uiteraard te maken met de cruciale rol die de technologie speelt in het dagelijkse bedrijfsleven. Maar volgens Rudy Hoskens, die als partner bij PwC de leiding heeft van de anti-fraudecel, speelt allicht ook het feit dat cybercriminaliteit minder risico"s inhoudt dan andere economische misdrijven.
De perfecte misdaad
"De dader hoeft om te beginnen fysiek niet aanwezig te zijn op de plaats van de misdaad en dus is de kans dat hij op heterdaad betrapt wordt een stuk kleiner. Bovendien is het ook moeilijker om de dader te identificeren of te bepalen waar hij zich bevond op het moment dat de feiten gepleegd zijn", aldus Hoskens in De Standaard.
"Daardoor is het vaak niet evident om hem te vervolgen, want de wetgeving verschilt van land tot land."
De computerservers van heel wat bedrijven staan nu aan de andere kant van de wereld. "Als het spoor van een crimineel uit Roemenië die inbrak bij een Belgisch bedrijf naar servers loopt die in China staan, bepaal dan maar eens welke wetgeving van toepassing is", zucht Jacqueline Gram, directeur ‘Forensic Services" bij PwC. "In het [voormalig] Oostblok zijn er hele dorpen die leven van cyberfraude."
Onderschatting
Hoewel de Belgische bedrijven beseffen dat computerdiefstal een groeiend probleem is, weten ze blijkbaar niet goed hoe er mee om te gaan. Van de 84 bedrijven in ons land die bij het internationaal onderzoek betrokken waren, weet het topmanagement in de helft van de gevallen niet of de onderneming wel een plan heeft om cybercriminaliteit te verhinderen of op te sporen.
De helft van de bedrijven heeft geen noodplan met wat moet gebeuren als het bedrijf het doelwit wordt van een computeraanval en 45 procent weet niet hoe de schade voor het bedrijfsimago dan beperkt kan worden.
Een op de zes bedrijven in België was dit jaar het doelwit van computercriminaliteit. Twee jaar geleden werd amper een paar procent slachtoffer. Dat blijkt uit het tweejaarlijkse Global Economic Crime Survey van belastingsadviseur PricewaterhouseCoopers.
Achtendertig procent van de bedrijven in ons land kreeg het afgelopen jaar te maken met een of andere vorm van fraude. Bij vierenveertig procent daarvan speelde een computer de hoofdrol. Daarmee is cybercrime de op één na meest voorkomende vorm van fraude waar bedrijven het slachtoffer van worden.
Explosieve groei
Dat is opvallend. Twee jaar geleden, bij de vorige editie van het onderzoek, werd computercriminaliteit nog in de restrubriek ondergebracht omdat zij nauwelijks goed was voor een paar procent van de fraudegevallen. Op nummer één stond toen ook al de klassieke diefstal van bedrijfsvermogen, maar dan zonder speciale hulp van de computer.
Dat cybercriminaliteit zo"n hoge vlucht neemt, heeft uiteraard te maken met de cruciale rol die de technologie speelt in het dagelijkse bedrijfsleven. Maar volgens Rudy Hoskens, die als partner bij PwC de leiding heeft van de anti-fraudecel, speelt allicht ook het feit dat cybercriminaliteit minder risico"s inhoudt dan andere economische misdrijven.
De perfecte misdaad
"De dader hoeft om te beginnen fysiek niet aanwezig te zijn op de plaats van de misdaad en dus is de kans dat hij op heterdaad betrapt wordt een stuk kleiner. Bovendien is het ook moeilijker om de dader te identificeren of te bepalen waar hij zich bevond op het moment dat de feiten gepleegd zijn", aldus Hoskens in De Standaard.
"Daardoor is het vaak niet evident om hem te vervolgen, want de wetgeving verschilt van land tot land."
De computerservers van heel wat bedrijven staan nu aan de andere kant van de wereld. "Als het spoor van een crimineel uit Roemenië die inbrak bij een Belgisch bedrijf naar servers loopt die in China staan, bepaal dan maar eens welke wetgeving van toepassing is", zucht Jacqueline Gram, directeur ‘Forensic Services" bij PwC. "In het [voormalig] Oostblok zijn er hele dorpen die leven van cyberfraude."
Onderschatting
Hoewel de Belgische bedrijven beseffen dat computerdiefstal een groeiend probleem is, weten ze blijkbaar niet goed hoe er mee om te gaan. Van de 84 bedrijven in ons land die bij het internationaal onderzoek betrokken waren, weet het topmanagement in de helft van de gevallen niet of de onderneming wel een plan heeft om cybercriminaliteit te verhinderen of op te sporen.
De helft van de bedrijven heeft geen noodplan met wat moet gebeuren als het bedrijf het doelwit wordt van een computeraanval en 45 procent weet niet hoe de schade voor het bedrijfsimago dan beperkt kan worden.
