Review: Red Faction – Armageddon
Sciencefictionshooter
Het gaat van kwaad naar erger voor de kolonisten op Mars. Eerst worden ze door een aanslag op hun kunstmatige atmosfeerinstallatie ondergronds gedwongen en nu maken ze daar nog een inheems monsterras wakker. Met een spelpersonage dat zich voor dat laatste enigszins verantwoordelijk acht, heb je meteen een persoonlijk motief om de last van de verdediging van de lokale mensheid op je schouders te tillen. In tegenstelling tot de vorige Red Faction-game volgt deze niet de openwereldaanpak, maar krijg je een relatief lineair avontuur voorgeschoteld. Dat speelt voornamelijk als een shooter, zij het een die zich van de concurrentie onderscheidt door de verregaande destructie van de omgeving en het heel opmerkelijk arsenaal. Naast het traditionele wapentuig is het vooral de exotische hardware die de show steelt. Zo heb je geweren die toelaten om vernietigde structuren in hun oorspronkelijke staat te herstellen. Handig als je snel dekking nodig hebt.
De creatiefste manier om je van vijanden en andere obstakels te ontdoen, is ongetwijfeld de magnet gun. Vuur een magneet op een tegenstander en een stuk muur af en je ziet beide met een heel bevredigend resultaat op elkaar in crashen. Dit speeltje is leuk. Misschien wel zo leuk dat de rest een stiefmoederlijke behandeling dreigt te krijgen. De game durft het ook aan om de competitieve multiplayermodi op te offeren voor een op overleving gerichte coöperatieve spelmodus. Net zoals de rest van de game garandeert dat geweldig intense momenten die enkel te vrezen hebben van een handvol moordende concurrenten in het genre.
[related_article id=”160734″]
Sciencefictionshooter
Het gaat van kwaad naar erger voor de kolonisten op Mars. Eerst worden ze door een aanslag op hun kunstmatige atmosfeerinstallatie ondergronds gedwongen en nu maken ze daar nog een inheems monsterras wakker. Met een spelpersonage dat zich voor dat laatste enigszins verantwoordelijk acht, heb je meteen een persoonlijk motief om de last van de verdediging van de lokale mensheid op je schouders te tillen. In tegenstelling tot de vorige Red Faction-game volgt deze niet de openwereldaanpak, maar krijg je een relatief lineair avontuur voorgeschoteld. Dat speelt voornamelijk als een shooter, zij het een die zich van de concurrentie onderscheidt door de verregaande destructie van de omgeving en het heel opmerkelijk arsenaal. Naast het traditionele wapentuig is het vooral de exotische hardware die de show steelt. Zo heb je geweren die toelaten om vernietigde structuren in hun oorspronkelijke staat te herstellen. Handig als je snel dekking nodig hebt.
De creatiefste manier om je van vijanden en andere obstakels te ontdoen, is ongetwijfeld de magnet gun. Vuur een magneet op een tegenstander en een stuk muur af en je ziet beide met een heel bevredigend resultaat op elkaar in crashen. Dit speeltje is leuk. Misschien wel zo leuk dat de rest een stiefmoederlijke behandeling dreigt te krijgen. De game durft het ook aan om de competitieve multiplayermodi op te offeren voor een op overleving gerichte coöperatieve spelmodus. Net zoals de rest van de game garandeert dat geweldig intense momenten die enkel te vrezen hebben van een handvol moordende concurrenten in het genre.
[related_article id=”160734″]
