OCZ IBIS HSDL
Mocht je het nog niet weten: in vergelijking met harde schijven zijn solidstatedrives supersnel. Zo snel zelfs dat de sata-interface een bottleneck kan vormen. OCZ lost dat op met een SSD die werkt via HSDL.
HSDL of high speed data link is een door OCZ ontwikkelde interface die bedoeld is om het maximale uit SSD’s te halen.
De interface biedt daarvoor liefst 20 Gbit/s aan bandbreedte per kanaal. Zelfs de beste SSD kan zo’n verbinding niet satureren, tenzij je meerdere SSD’s laat samenwerken in raid-0. En dan komt de IBIS-drive in het spel.
Vier gecombineerde geheugens
Deze MLC-gebaseerde SSD bevat in feite vier SSD-geheugens die elk aangestuurd worden door een eigen Sandforce SF-1200-chip. Die is op zijn beurt gekoppeld aan een geïntegreerde raidcontroller. Dat alles zit samengepropt in een 3,5 inchbehuizing. Dit is dus geen SSD die past in een notebook.
De IBIS wordt standaard geleverd met een HSDL-kaartje, met daarop één poort. Het kaartje steek je in een PCI Express x4-sleuf, en daar sluit je vervolgens de IBIS-drive op aan via een speciale HSDL-kabel. OCZ zal op termijn ook een kaart met vier HSDL-poorten uitbrengen, zodat je meerdere IBIS’en kunt koppelen voor de ultieme raidopstelling.
Vier SSD’s plaatsen in raid-0 is niet meteen de meest elegante oplossing, maar het levert wel gegarandeerd vuurwerk op. We komen met de IBIS dan ook uit op een waanzinnige eindscore van 77.748 in de schijftests van PCMark Vantage.
De Tones SR2, eveneens met vier SSD’s, bleef steken op een toen nog ongelooflijke score van 47.196. Nog een vergelijking: onze SSD-testwinnaar van 2010, de Intel X25-M 80 GB, haalde 35.528 als eindscore.
Hoge leessnelheid
In de Intel IOmeter-benchmark, die we gebruiken om lees- en schrijfsnelheden te meten, moeten we de ‘wachtrij’ (queue depth) optrekken tot op serverniveau om de IBIS maximaal te laten werken. Het resultaat is er dan ook naar met een sequentiële leessnelheid van, hou je vast, 725 MB/s.
Die waarde ligt inderdaad boven wat zelfs de nieuwste sata-interface aankan (zo’n 600 MB/s) en is dus alleen haalbaar met HSDL. Normaal gezien zou de IBIS ook moeten schrijven op dergelijke snelheden, maar vreemd genoeg blijft hij op dat onderdeel steken op een wat normalere 381 MB/s.
Voor servers liggen de zaken dan weer anders: met 24.000 IO-bewerkingen per seconde bij typische bestandsserverpatronen toont de OCZ IBIS HSDL zich bij uitstek geschikt voor professioneel gebruik.
Voor een gewone desktopcomputer vinden we de OCZ IBIS echter overkill. Supersnel, dat wel, maar eigenlijk te duur. Vier aparte SSD’s blijken immers veel goedkoper dan de IBIS met HSDL.
OCZ IBIS HSDL
Prijs: 840 euro (240 GB) (april 2011)
PRO: sneller dan snel; ideaal voor bestandsservers; verkrijgbaar in capaciteiten van 100 tot 960 GB.
CONTRA: minder geschikt voor thuiscomputers; niet bruikbaar zonder HSDL-kaart.
Mocht je het nog niet weten: in vergelijking met harde schijven zijn solidstatedrives supersnel. Zo snel zelfs dat de sata-interface een bottleneck kan vormen. OCZ lost dat op met een SSD die werkt via HSDL.
HSDL of high speed data link is een door OCZ ontwikkelde interface die bedoeld is om het maximale uit SSD’s te halen.
De interface biedt daarvoor liefst 20 Gbit/s aan bandbreedte per kanaal. Zelfs de beste SSD kan zo’n verbinding niet satureren, tenzij je meerdere SSD’s laat samenwerken in raid-0. En dan komt de IBIS-drive in het spel.
Vier gecombineerde geheugens
Deze MLC-gebaseerde SSD bevat in feite vier SSD-geheugens die elk aangestuurd worden door een eigen Sandforce SF-1200-chip. Die is op zijn beurt gekoppeld aan een geïntegreerde raidcontroller. Dat alles zit samengepropt in een 3,5 inchbehuizing. Dit is dus geen SSD die past in een notebook.
De IBIS wordt standaard geleverd met een HSDL-kaartje, met daarop één poort. Het kaartje steek je in een PCI Express x4-sleuf, en daar sluit je vervolgens de IBIS-drive op aan via een speciale HSDL-kabel. OCZ zal op termijn ook een kaart met vier HSDL-poorten uitbrengen, zodat je meerdere IBIS’en kunt koppelen voor de ultieme raidopstelling.
Vier SSD’s plaatsen in raid-0 is niet meteen de meest elegante oplossing, maar het levert wel gegarandeerd vuurwerk op. We komen met de IBIS dan ook uit op een waanzinnige eindscore van 77.748 in de schijftests van PCMark Vantage.
De Tones SR2, eveneens met vier SSD’s, bleef steken op een toen nog ongelooflijke score van 47.196. Nog een vergelijking: onze SSD-testwinnaar van 2010, de Intel X25-M 80 GB, haalde 35.528 als eindscore.
Hoge leessnelheid
In de Intel IOmeter-benchmark, die we gebruiken om lees- en schrijfsnelheden te meten, moeten we de ‘wachtrij’ (queue depth) optrekken tot op serverniveau om de IBIS maximaal te laten werken. Het resultaat is er dan ook naar met een sequentiële leessnelheid van, hou je vast, 725 MB/s.
Die waarde ligt inderdaad boven wat zelfs de nieuwste sata-interface aankan (zo’n 600 MB/s) en is dus alleen haalbaar met HSDL. Normaal gezien zou de IBIS ook moeten schrijven op dergelijke snelheden, maar vreemd genoeg blijft hij op dat onderdeel steken op een wat normalere 381 MB/s.
Voor servers liggen de zaken dan weer anders: met 24.000 IO-bewerkingen per seconde bij typische bestandsserverpatronen toont de OCZ IBIS HSDL zich bij uitstek geschikt voor professioneel gebruik.
Voor een gewone desktopcomputer vinden we de OCZ IBIS echter overkill. Supersnel, dat wel, maar eigenlijk te duur. Vier aparte SSD’s blijken immers veel goedkoper dan de IBIS met HSDL.
OCZ IBIS HSDL
Prijs: 840 euro (240 GB) (april 2011)
PRO: sneller dan snel; ideaal voor bestandsservers; verkrijgbaar in capaciteiten van 100 tot 960 GB.
CONTRA: minder geschikt voor thuiscomputers; niet bruikbaar zonder HSDL-kaart.
