Review: Shogun 2 – Total War
Beste in de reeks
Shogun 2 – Total War speelt zich net als de allereerste Total War-game af in de Sengoku-periode uit de Japanse geschiedenis. De campagne start omstreeks 1545, een periode waarin ontzettend veel clans de kop op steken. Net voordat al deze clans zich verenigen onder de Tokugawa-clan word jij in het spel gedropt. Als Daimyo, of clanleider, is het jouw taak om je eigen clan macht te bezorgen en andere clans te beïnvloeden of over te nemen om de macht te grijpen in Kyoto. De eerste keer dat je een overzicht krijgt over je leger en de omgeving kun je weinig anders doen dan vol verbazing genieten. De troepen zien er bloedmooi uit en de ontwikkelaar heeft bijzonder veel werk geïnvesteerd in het uniek maken van verschillende manschappen. Maskers, helmen, met of zonder snor, Creative Assembly heeft er veel tijd in gestoken om ervoor te zorgen dat je troepen niet een bende robots zijn die er allemaal hetzelfde uitzien.
Om de sfeer nog levendiger te maken, zijn de leiders opvallend realistisch. In het heetst van de strijd klinken ze ook alsof ze rechtstreeks van het front rapporteren, met omgevingsgeluiden en hier en daar zelfs angst in de stemmen. Aan de hand van hun reacties kun je begrijpen hoe je diplomatiek scoort bij andere clans. Dit kan op een brutale wijze of net omgekeerd. Dit maakt het bijzonder moeilijk en uitdagend om op een goede manier een clan als bondgenoot te hebben – en ook te houden. Het hoeven niet altijd de grote troepen te zijn. Je kunt ook een special agent rekruteren om een balans op te maken van de kaart met vrienden en vijanden. Ze kunnen infiltreren om kleine troepen onschadelijk te maken en kastelen van binnenuit aan te tasten. Special agents zijn er in de vorm van ninja’s, monniken, geisha’s en metsukes. Om ervoor te zorgen dat niet elke veldslag een walk-over wordt, bevat Shogun 2 een heel intelligent AI-systeem. Wanneer je recht naar een overwinning stroomt, beginnen alle clans je als de grote vijand te aanzien en krijg je opeens veel meer tegenstand. Dit verandert de hele snelheid van het spel omdat je van alle kanten wordt aangevallen. Om goed te kunnen vechten, moet je een goede balans zoeken tussen militaire en civiele ontwikkeling. Het multiplayergedeelte is heel sterk op de schop gegaan. Napoleon introduceerde al snelle wedstrijden en coöperatieve campagnes, maar Shogun 2 voegt daar een heel uitgebreid clansysteem en langetermijnprogressie aan toe. Je eerste uitdaging is het ontwerpen van je avatar. Je start op niveau één, met enkele basistroepen voor land als zee. Elk gevecht levert je ervaringspunten op of een nieuwe unit of technologie. Naast dat alles heeft je eigen avatar een volledige skill tree. Meer dan genoeg animo online om vele maanden mee zoet te zijn. Doorheen het spel krijg je steeds de indruk dat alles nagenoeg perfect is aangepakt. De sfeer zit helemaal goed, grafisch krijg je nooit genoeg van de gedetailleerde troepen en het middeleeuwse Japan ziet er schitterend uit. Zowel on- als offline is er zoveel te doen, om nog maar te zwijgen van de volwaardige in-game encyclopedie om te zien hoe goed jij het doet vergeleken met de geschiedenis. Wat overblijft is een subliem real-time strategiespel zoals je er maar weinig tegenkomt.
[related_article id=”160734″]
Beste in de reeks
Shogun 2 – Total War speelt zich net als de allereerste Total War-game af in de Sengoku-periode uit de Japanse geschiedenis. De campagne start omstreeks 1545, een periode waarin ontzettend veel clans de kop op steken. Net voordat al deze clans zich verenigen onder de Tokugawa-clan word jij in het spel gedropt. Als Daimyo, of clanleider, is het jouw taak om je eigen clan macht te bezorgen en andere clans te beïnvloeden of over te nemen om de macht te grijpen in Kyoto. De eerste keer dat je een overzicht krijgt over je leger en de omgeving kun je weinig anders doen dan vol verbazing genieten. De troepen zien er bloedmooi uit en de ontwikkelaar heeft bijzonder veel werk geïnvesteerd in het uniek maken van verschillende manschappen. Maskers, helmen, met of zonder snor, Creative Assembly heeft er veel tijd in gestoken om ervoor te zorgen dat je troepen niet een bende robots zijn die er allemaal hetzelfde uitzien.
Om de sfeer nog levendiger te maken, zijn de leiders opvallend realistisch. In het heetst van de strijd klinken ze ook alsof ze rechtstreeks van het front rapporteren, met omgevingsgeluiden en hier en daar zelfs angst in de stemmen. Aan de hand van hun reacties kun je begrijpen hoe je diplomatiek scoort bij andere clans. Dit kan op een brutale wijze of net omgekeerd. Dit maakt het bijzonder moeilijk en uitdagend om op een goede manier een clan als bondgenoot te hebben – en ook te houden. Het hoeven niet altijd de grote troepen te zijn. Je kunt ook een special agent rekruteren om een balans op te maken van de kaart met vrienden en vijanden. Ze kunnen infiltreren om kleine troepen onschadelijk te maken en kastelen van binnenuit aan te tasten. Special agents zijn er in de vorm van ninja’s, monniken, geisha’s en metsukes. Om ervoor te zorgen dat niet elke veldslag een walk-over wordt, bevat Shogun 2 een heel intelligent AI-systeem. Wanneer je recht naar een overwinning stroomt, beginnen alle clans je als de grote vijand te aanzien en krijg je opeens veel meer tegenstand. Dit verandert de hele snelheid van het spel omdat je van alle kanten wordt aangevallen. Om goed te kunnen vechten, moet je een goede balans zoeken tussen militaire en civiele ontwikkeling. Het multiplayergedeelte is heel sterk op de schop gegaan. Napoleon introduceerde al snelle wedstrijden en coöperatieve campagnes, maar Shogun 2 voegt daar een heel uitgebreid clansysteem en langetermijnprogressie aan toe. Je eerste uitdaging is het ontwerpen van je avatar. Je start op niveau één, met enkele basistroepen voor land als zee. Elk gevecht levert je ervaringspunten op of een nieuwe unit of technologie. Naast dat alles heeft je eigen avatar een volledige skill tree. Meer dan genoeg animo online om vele maanden mee zoet te zijn. Doorheen het spel krijg je steeds de indruk dat alles nagenoeg perfect is aangepakt. De sfeer zit helemaal goed, grafisch krijg je nooit genoeg van de gedetailleerde troepen en het middeleeuwse Japan ziet er schitterend uit. Zowel on- als offline is er zoveel te doen, om nog maar te zwijgen van de volwaardige in-game encyclopedie om te zien hoe goed jij het doet vergeleken met de geschiedenis. Wat overblijft is een subliem real-time strategiespel zoals je er maar weinig tegenkomt.
[related_article id=”160734″]
