Review: Warhammer 40.000 Dawn of War II – Retribution
Uitbreiding voor excellente RTS-game
De allereerste Dawn of War-game was een indrukwekkende game waar meer eigenlijk beter betekende. Na enkele uitbreidingen was het bijzonder uitdagend voor Relic om beter te doen met de opvolger. Daarom dat ze een iets andere weg zijn ingeslagen. Een drastische vermindering van troepenaantallen tot vier helden moest het spel tot een gestroomlijndere actierollenspel- en real-time strategiecombinatie maken. De eerste uitbreiding, Chaos Rising, bracht ons meer voorwerpen en een sappiger avontuur. De tweede uitbreiding, Retribution, gooit het over een hele andere boeg. De nadruk komt ditmaal te liggen op keuzes. Retribution brengt ons zes speelbare rassen: Space Marines, Imperial Guard, Eldar, Orks, Chaos en eindelijk ook de Tyranids. Om deze uitbreiding nog indrukwekkender te maken, heeft elk ras een eigen campagne die ongeveer tien uur duurt. Er is wel een aantal technische veranderingen vergeleken met de vorige uitbreiding. Het aantal skill-trees is verminderd van vier naar drie, terwijl de skill-punten anders worden verdeeld. Geen massa punten die weinig zeggen, maar een skill-point per level om telkens een enkele vaardigheid te kiezen.
Elk ras heeft zijn eigen selectie van helden. Bij elke missie kun je er maar vier meenemen, maar je moet ze wel tactisch kiezen. Elk slagveld zit vol met tactische punten die je moet innemen. Deze genezen je krachten en laten je toe om basistroepen opnieuw op te eisen. Per missie is er ook een geavanceerde basis om over te nemen. Als je die hebt, kun je de meer geavanceerde troepen aankopen die je hebt vrijgespeeld. De meeste helden zijn volledig naar wens aan te passen, behalve bij de Tyranids. Zij hebben maar een aanpasbare held. Wil je elke unit tot zijn volle maximum drukken, dan zul je genoeg optionele missies moeten aannemen per ras. Vergeleken met de vorige uitbreiding zijn de verhalen minder goed, maar door het aantal rassen en hun unieke verhalen kunnen we dit door de vingers zien. Multiplayer is deze keer beter uitgewerkt dankzij de integratie van Steam. Er valt weinig op te merken aan deze uitbreiding. Sommige aanpassingen zullen voor- en tegenstanders vinden, maar niemand kan zeggen dat deze uitbreiding te weinig materiaal toevoegt. Een topuitbreiding voor de fans van de serie.
[related_article id=”160734″]
Uitbreiding voor excellente RTS-game
De allereerste Dawn of War-game was een indrukwekkende game waar meer eigenlijk beter betekende. Na enkele uitbreidingen was het bijzonder uitdagend voor Relic om beter te doen met de opvolger. Daarom dat ze een iets andere weg zijn ingeslagen. Een drastische vermindering van troepenaantallen tot vier helden moest het spel tot een gestroomlijndere actierollenspel- en real-time strategiecombinatie maken. De eerste uitbreiding, Chaos Rising, bracht ons meer voorwerpen en een sappiger avontuur. De tweede uitbreiding, Retribution, gooit het over een hele andere boeg. De nadruk komt ditmaal te liggen op keuzes. Retribution brengt ons zes speelbare rassen: Space Marines, Imperial Guard, Eldar, Orks, Chaos en eindelijk ook de Tyranids. Om deze uitbreiding nog indrukwekkender te maken, heeft elk ras een eigen campagne die ongeveer tien uur duurt. Er is wel een aantal technische veranderingen vergeleken met de vorige uitbreiding. Het aantal skill-trees is verminderd van vier naar drie, terwijl de skill-punten anders worden verdeeld. Geen massa punten die weinig zeggen, maar een skill-point per level om telkens een enkele vaardigheid te kiezen.
Elk ras heeft zijn eigen selectie van helden. Bij elke missie kun je er maar vier meenemen, maar je moet ze wel tactisch kiezen. Elk slagveld zit vol met tactische punten die je moet innemen. Deze genezen je krachten en laten je toe om basistroepen opnieuw op te eisen. Per missie is er ook een geavanceerde basis om over te nemen. Als je die hebt, kun je de meer geavanceerde troepen aankopen die je hebt vrijgespeeld. De meeste helden zijn volledig naar wens aan te passen, behalve bij de Tyranids. Zij hebben maar een aanpasbare held. Wil je elke unit tot zijn volle maximum drukken, dan zul je genoeg optionele missies moeten aannemen per ras. Vergeleken met de vorige uitbreiding zijn de verhalen minder goed, maar door het aantal rassen en hun unieke verhalen kunnen we dit door de vingers zien. Multiplayer is deze keer beter uitgewerkt dankzij de integratie van Steam. Er valt weinig op te merken aan deze uitbreiding. Sommige aanpassingen zullen voor- en tegenstanders vinden, maar niemand kan zeggen dat deze uitbreiding te weinig materiaal toevoegt. Een topuitbreiding voor de fans van de serie.
[related_article id=”160734″]