Review: Mario vs Donkey Kong – Mini-Land Mayhem
Mario to the rescue!
Dat lukt je enkel door een legertje kleine speelgoedpoppetjes, Mini-Mario’s, door een lange reeks creatieve levels te loodsen. Elke nieuw level stelt de speler weer voor een totaal andere uitdaging. Let op en denk na voor je die besnorde poppetjes het startsein geeft, want eenmaal op dreef zijn ze niet meer te stoppen. De kunst is elke nieuwe zone vooraf goed te bekijken. Alleen als je rekening houdt met de plaats van alle hindernissen en vijanden, weet waar je het terrein in je voordeel kunt gebruiken en misschien wel een alternatieve route ontdekt. Dan pas halen je Mini-Mario’s heelhuids de exit en is de redding van Pauline weer iets dichterbij.
Zelfs de meest toegewijde fans van de beroemde besnorde loodgieter en zijn aan bananen verslaafde nemesis weet dat duet van de twee game-iconen geen sterke game garandeert. Mario vs Donkey Kong 3: Mini-Land Mayhem wordt niet de zoveelste klassieker, maar heeft zeker zijn verdiensten. Het verhaal hebben we allemaal al wel eens eerder gehoord. De game gooit de vertrouwde actie- en platformgameplayformule overboord, en kiest voor een avontuur opgetrokken uit tweehonderd 2D-omgevingspuzzels. In plaats van de directe controle over Mario manipuleer je in elk van deze levels bruggen, ladders, jumppads, roltrappen en andere objecten, met als doel de met mechanische koppigheid voort ploeterende Mario-minirobots heelhuids van ingang naar uitgang te leiden. Dat doe je door met de stylus de bouwblokken die je voor handen hebt tijdig naar de juiste plek op het aanraakgevoelige scherm te slepen. Dit werkt heel intuïtief en met in elk level telkens weer een iets taaiere opdracht, kan het moeilijk worden om deze familievriendelijke hersenbreker neer te leggen. Niet elke puzzel is even sterk en sommige eindbaasgevechten doen meer beroep op je geduld dan op je creativiteit.
[related_article id=”160734″]
Mario to the rescue!
Dat lukt je enkel door een legertje kleine speelgoedpoppetjes, Mini-Mario’s, door een lange reeks creatieve levels te loodsen. Elke nieuw level stelt de speler weer voor een totaal andere uitdaging. Let op en denk na voor je die besnorde poppetjes het startsein geeft, want eenmaal op dreef zijn ze niet meer te stoppen. De kunst is elke nieuwe zone vooraf goed te bekijken. Alleen als je rekening houdt met de plaats van alle hindernissen en vijanden, weet waar je het terrein in je voordeel kunt gebruiken en misschien wel een alternatieve route ontdekt. Dan pas halen je Mini-Mario’s heelhuids de exit en is de redding van Pauline weer iets dichterbij.
Zelfs de meest toegewijde fans van de beroemde besnorde loodgieter en zijn aan bananen verslaafde nemesis weet dat duet van de twee game-iconen geen sterke game garandeert. Mario vs Donkey Kong 3: Mini-Land Mayhem wordt niet de zoveelste klassieker, maar heeft zeker zijn verdiensten. Het verhaal hebben we allemaal al wel eens eerder gehoord. De game gooit de vertrouwde actie- en platformgameplayformule overboord, en kiest voor een avontuur opgetrokken uit tweehonderd 2D-omgevingspuzzels. In plaats van de directe controle over Mario manipuleer je in elk van deze levels bruggen, ladders, jumppads, roltrappen en andere objecten, met als doel de met mechanische koppigheid voort ploeterende Mario-minirobots heelhuids van ingang naar uitgang te leiden. Dat doe je door met de stylus de bouwblokken die je voor handen hebt tijdig naar de juiste plek op het aanraakgevoelige scherm te slepen. Dit werkt heel intuïtief en met in elk level telkens weer een iets taaiere opdracht, kan het moeilijk worden om deze familievriendelijke hersenbreker neer te leggen. Niet elke puzzel is even sterk en sommige eindbaasgevechten doen meer beroep op je geduld dan op je creativiteit.
[related_article id=”160734″]
