Review: Golden Sun – Dark Dawn
Goede traditie wordt verder gezet
Voorkennis is dus geen vereiste voor wie zich dertig uur of langer in dit nakomertje wil verliezen. Grafisch is Golden Sun – Dark Dawn mee met zijn tijd, maar aan de basisformule is zo goed als niet geraakt. Wie ooit een rollenspel van Aziatische herkomst speelde, voelt zich hier onmiddellijk thuis. Je stuurt een groepje jonge helden door een kleurrijke fantasy-wereld en raakt onderweg in honderden gevechtssituaties betrokken, waarin elke deelnemer netjes op zijn of haar beurt wacht om uit te halen. Elke opgeloste puzzel, gevelde vijand of volbrachte queeste levert je ervaring, geld en buit op. Die ruil je in om je hoofdrolspelers uit te bouwen tot alsmaar krachtigere, meer gespecialiseerde krijgers.
Meer nog dan het best aardige, maar uiteindelijk weinig samenhangende verhaaltje, is het die drang naar karakterprogressie die je de game tot aan de aftiteling doet uitspelen. Af en toe mag er wat gepuzzeld worden, maar zelfs de strengste genrepurist zal deze variatie eerder verwelkomen dan afwijzen. Diezelfde purist zal meer graten zien in de nogal lage moeilijkheidsgraad. Die instapklare ervaring wordt op een paar situaties na de hele game volgehouden. Leuk voor nieuwkomers, minder interessant voor veteranen. Afhankelijk van wie het leest dus wel en geen punt van kritiek. Toch dwingt een taaiere uitdaging wel meer tot het doorsnuffelen van elk hoekje van de speelwereld op zoek naar ervaring, items of iets anders doorslaggevends. En de speelwereld in Golden Sun – Dark Dawn is absoluut het verkennen waard.
[related_article id=”160734″]
Goede traditie wordt verder gezet
Voorkennis is dus geen vereiste voor wie zich dertig uur of langer in dit nakomertje wil verliezen. Grafisch is Golden Sun – Dark Dawn mee met zijn tijd, maar aan de basisformule is zo goed als niet geraakt. Wie ooit een rollenspel van Aziatische herkomst speelde, voelt zich hier onmiddellijk thuis. Je stuurt een groepje jonge helden door een kleurrijke fantasy-wereld en raakt onderweg in honderden gevechtssituaties betrokken, waarin elke deelnemer netjes op zijn of haar beurt wacht om uit te halen. Elke opgeloste puzzel, gevelde vijand of volbrachte queeste levert je ervaring, geld en buit op. Die ruil je in om je hoofdrolspelers uit te bouwen tot alsmaar krachtigere, meer gespecialiseerde krijgers.
Meer nog dan het best aardige, maar uiteindelijk weinig samenhangende verhaaltje, is het die drang naar karakterprogressie die je de game tot aan de aftiteling doet uitspelen. Af en toe mag er wat gepuzzeld worden, maar zelfs de strengste genrepurist zal deze variatie eerder verwelkomen dan afwijzen. Diezelfde purist zal meer graten zien in de nogal lage moeilijkheidsgraad. Die instapklare ervaring wordt op een paar situaties na de hele game volgehouden. Leuk voor nieuwkomers, minder interessant voor veteranen. Afhankelijk van wie het leest dus wel en geen punt van kritiek. Toch dwingt een taaiere uitdaging wel meer tot het doorsnuffelen van elk hoekje van de speelwereld op zoek naar ervaring, items of iets anders doorslaggevends. En de speelwereld in Golden Sun – Dark Dawn is absoluut het verkennen waard.
[related_article id=”160734″]
