Test

Dit is een popup

Adobe Lightroom 3

Met Lightroom 3 heeft Adobe de concurrentie opgevoerd met andere high-end fotobeheerders. De nieuwste versie beschikt over veel goeds, zoals betere ruisonderdrukking en een volledige nieuwe RAW-engine. Op Mac-systemen moet Lightroom 3 Apples Aperture boven zich dulden, maar in Windows 7 kiezen we liever voor Adobes vernieuwde software.

Lightroom 3 behoudt zijn modulaire aanpak, met vijf getabde hoofdmenu’s, al hadden de laatste drie, ‘Presentatie’, ‘Afdrukken’ en ‘Web’, van ons best mogen worden samengevoegd. In zijn laatste incarnatie heeft Lightroom 3 een verbeterde importfunctie gekregen: je kunt alle opties in verband met taggen en bestandsnamen in één keer kiezen, waarna die meteen onthouden worden. Dat is wennen, maar wel een fijne manier van werken als je veel foto’s te verwerken hebt.

Tethering
Je kunt foto’s op geheugenkaartjes in thumbnail of volledig aanzicht bekijken voor je importeert. Lightroom 3 is veel sneller dan Aperture, maar bij die laatste kun je al aan de slag gaan voor de import voltooid is. Een andere manier om foto’s binnen te halen, is via tethering. Dat houdt in dat je je camera op de laptop of computer aansluit en vanaf je machine bepaalt wanneer je een afdruk maakt. Hoewel het aantal ondersteunde cameramodellen (nog) beperkt is, vinden we de gebruikte interface de beste die we tot nu toe konden vinden.

[related_article id=”158262″]

De navigatie vanuit de bibliotheek verloopt soepel, waarbij je snel schakelt tussen thumbnail en volledig aanzicht. Je kunt onder meer sterren aanbrengen en plaatjes markeren met kleurcodes. Een van de leukste elementen in de bibliotheek is de spuitbus, die metadata of andere presets via één klik op de foto toepast.

Fotobewerking
Qua bewerkingen blijkt Lightroom 3 niet te kloppen op het vlak van lichtinval en kleur. We vinden niet alleen een histogram met versleepbare randen, maar ook een Historie-functie, zodat je altijd op je stappen kunt terugkeren. Uiteraard vind je deze functie ook in Adobe Photoshop CS5, dat overigens naadloos integreert met Lightroom 3.

De Ontwikkelen-tab is een genot om in te werken, maar mist een paar dingen. Zo kun je alleen zoomen door de verhouding van de foto aan te passen, bijvoorbeeld 1:2, 1:3 enzovoort. Daarnaast moet je in volledige schermmodus nog steeds werkbalken wegklappen, terwijl dat bij Aperture niet nodig is.

Ook de ruisreductie van Lightroom 3 blijkt beter dan bij zijn concurrenten. Niet alleen zijn er sliders voor luminantie, ook de resultaten bij afbeeldingen met hoge ISO-waarden zijn vloeiender. Een van de aantrekkelijkste nieuwtjes vormen echter de lensprofielen voor populaire camera’s van Canon, Nikon en Sony.

Die repareren automatisch lensvervorming en kleurafwijking voor een specifieke lens. De resultaten zijn veelbelovend, maar niet altijd even geslaagd.

Lightrooms vermogen om aangepaste presets op te slaan, heeft geleid tot een reusachtige verzameling online exemplaren. De gemeenschap rondom de fotobeheerder is daarom een goede reden om dit programma te kiezen. Lightroom 3 biedt drie aparte modules voor slideshows, afdrukken en online publicatie.

Hoewel zijn print- en webvermogens net zo goed zijn als Aperture, vinden we de slideshowfunctie van mindere kwaliteit. Wel is de back-upfunctie uit de kunst; die kun je zelfs uitvoeren terwijl foto’s geïmporteerd worden.

Adobe Lightroom 3
Prijs: 299 euro (volledige versie), 99 euro (upgrade) (september 2010)

PRO: verkrijgbaar in 64-bit; zowel voor Mac als Windows; uitstekende interface; tethering; ruisreductie beste die we tot nu toe zagen.
CONTRA: volledigschermmodus kan beter; geen gezichtsherkenning; duurste high-end fotobeheerder op de markt.

Met Lightroom 3 heeft Adobe de concurrentie opgevoerd met andere high-end fotobeheerders. De nieuwste versie beschikt over veel goeds, zoals betere ruisonderdrukking en een volledige nieuwe RAW-engine. Op Mac-systemen moet Lightroom 3 Apples Aperture boven zich dulden, maar in Windows 7 kiezen we liever voor Adobes vernieuwde software.

Lightroom 3 behoudt zijn modulaire aanpak, met vijf getabde hoofdmenu’s, al hadden de laatste drie, ‘Presentatie’, ‘Afdrukken’ en ‘Web’, van ons best mogen worden samengevoegd. In zijn laatste incarnatie heeft Lightroom 3 een verbeterde importfunctie gekregen: je kunt alle opties in verband met taggen en bestandsnamen in één keer kiezen, waarna die meteen onthouden worden. Dat is wennen, maar wel een fijne manier van werken als je veel foto’s te verwerken hebt.

Tethering
Je kunt foto’s op geheugenkaartjes in thumbnail of volledig aanzicht bekijken voor je importeert. Lightroom 3 is veel sneller dan Aperture, maar bij die laatste kun je al aan de slag gaan voor de import voltooid is. Een andere manier om foto’s binnen te halen, is via tethering. Dat houdt in dat je je camera op de laptop of computer aansluit en vanaf je machine bepaalt wanneer je een afdruk maakt. Hoewel het aantal ondersteunde cameramodellen (nog) beperkt is, vinden we de gebruikte interface de beste die we tot nu toe konden vinden.

[related_article id=”158262″]

De navigatie vanuit de bibliotheek verloopt soepel, waarbij je snel schakelt tussen thumbnail en volledig aanzicht. Je kunt onder meer sterren aanbrengen en plaatjes markeren met kleurcodes. Een van de leukste elementen in de bibliotheek is de spuitbus, die metadata of andere presets via één klik op de foto toepast.

Fotobewerking
Qua bewerkingen blijkt Lightroom 3 niet te kloppen op het vlak van lichtinval en kleur. We vinden niet alleen een histogram met versleepbare randen, maar ook een Historie-functie, zodat je altijd op je stappen kunt terugkeren. Uiteraard vind je deze functie ook in Adobe Photoshop CS5, dat overigens naadloos integreert met Lightroom 3.

De Ontwikkelen-tab is een genot om in te werken, maar mist een paar dingen. Zo kun je alleen zoomen door de verhouding van de foto aan te passen, bijvoorbeeld 1:2, 1:3 enzovoort. Daarnaast moet je in volledige schermmodus nog steeds werkbalken wegklappen, terwijl dat bij Aperture niet nodig is.

Ook de ruisreductie van Lightroom 3 blijkt beter dan bij zijn concurrenten. Niet alleen zijn er sliders voor luminantie, ook de resultaten bij afbeeldingen met hoge ISO-waarden zijn vloeiender. Een van de aantrekkelijkste nieuwtjes vormen echter de lensprofielen voor populaire camera’s van Canon, Nikon en Sony.

Die repareren automatisch lensvervorming en kleurafwijking voor een specifieke lens. De resultaten zijn veelbelovend, maar niet altijd even geslaagd.

Lightrooms vermogen om aangepaste presets op te slaan, heeft geleid tot een reusachtige verzameling online exemplaren. De gemeenschap rondom de fotobeheerder is daarom een goede reden om dit programma te kiezen. Lightroom 3 biedt drie aparte modules voor slideshows, afdrukken en online publicatie.

Hoewel zijn print- en webvermogens net zo goed zijn als Aperture, vinden we de slideshowfunctie van mindere kwaliteit. Wel is de back-upfunctie uit de kunst; die kun je zelfs uitvoeren terwijl foto’s geïmporteerd worden.

Adobe Lightroom 3
Prijs: 299 euro (volledige versie), 99 euro (upgrade) (september 2010)

PRO: verkrijgbaar in 64-bit; zowel voor Mac als Windows; uitstekende interface; tethering; ruisreductie beste die we tot nu toe zagen.
CONTRA: volledigschermmodus kan beter; geen gezichtsherkenning; duurste high-end fotobeheerder op de markt.

adobefotofotografielightroomreviews

Gerelateerde artikelen

Volg ons

ICT Jaarboek 2021-2022 – TechPulse Business

ICT Jaarboek 2021-2022 – TechPulse Business

Bestel nu!