Review: Mafia II
Welkom in Empire Bay
Mafia II verhaalt de opkomst en ondergang van Vito Scorletti, een Italiaanse immigrantenzoon die in het Amerika van de jaren ’40 en ’50 carrière hoopt te maken in de georganiseerde misdaad. Dat doet hij in het fictieve Empire Bay, een uitgestrekte open stad die de speler verkeerdelijk zou kunnen doen vermoeden dat dit een openwereldervaring wordt à la Grand Theft Auto. Niet dus. Mafia II is een vrij lineair actiegame waarin je zonder al te veel optionele zijsprongen van dagdagelijkse afpersingsmissies naar ultrabrutale vuur- en breekijzergevechten promoveert. De gameplay wordt netjes verdeeld over geweldige tussenfilmpjes, actie en autoachtervolgingen.
De actie en autoscènes zijn degelijk en gevarieerd genoeg om tot het einde boeiend te blijven, maar het zijn wel die tussenfilmpjes en de uitstekende dialogen die de show stelen. Aardig, maar voor een game verkiezen we het toch liever andersom. Gelukkig wordt het tempo strak gehouden en de aandacht voor de kleinste visuele en auditieve details bij het oproepen van de tijdsgeest is fenomenaal. Mafia II lijkt heel even een interactieve ‘Godfather’ of ‘Goodfellas’ te beloven en is ongetwijfeld de beste game ooit gemaakt over de oude gangsterschool, maar de momenten dat je zelf de controle hebt, hadden wat talrijker aanwezig mogen zijn. Blijft over een heel vermakelijke shooter-, racer- en vechtgame met logge wagens, Tommy Guns en honkbalknuppels, waarvan de personages en de verhaallijn je veel langer zullen bijblijven dan de actiescènes.
[related_article id=”160734″]
Welkom in Empire Bay
Mafia II verhaalt de opkomst en ondergang van Vito Scorletti, een Italiaanse immigrantenzoon die in het Amerika van de jaren ’40 en ’50 carrière hoopt te maken in de georganiseerde misdaad. Dat doet hij in het fictieve Empire Bay, een uitgestrekte open stad die de speler verkeerdelijk zou kunnen doen vermoeden dat dit een openwereldervaring wordt à la Grand Theft Auto. Niet dus. Mafia II is een vrij lineair actiegame waarin je zonder al te veel optionele zijsprongen van dagdagelijkse afpersingsmissies naar ultrabrutale vuur- en breekijzergevechten promoveert. De gameplay wordt netjes verdeeld over geweldige tussenfilmpjes, actie en autoachtervolgingen.
De actie en autoscènes zijn degelijk en gevarieerd genoeg om tot het einde boeiend te blijven, maar het zijn wel die tussenfilmpjes en de uitstekende dialogen die de show stelen. Aardig, maar voor een game verkiezen we het toch liever andersom. Gelukkig wordt het tempo strak gehouden en de aandacht voor de kleinste visuele en auditieve details bij het oproepen van de tijdsgeest is fenomenaal. Mafia II lijkt heel even een interactieve ‘Godfather’ of ‘Goodfellas’ te beloven en is ongetwijfeld de beste game ooit gemaakt over de oude gangsterschool, maar de momenten dat je zelf de controle hebt, hadden wat talrijker aanwezig mogen zijn. Blijft over een heel vermakelijke shooter-, racer- en vechtgame met logge wagens, Tommy Guns en honkbalknuppels, waarvan de personages en de verhaallijn je veel langer zullen bijblijven dan de actiescènes.
[related_article id=”160734″]
