Microsoft Office Visio 2010

Bij de lancering van Office 2010 zijn traditiegetrouw alle schijnwerpers gericht op oude getrouwen Word, Excel, Outlook en Powerpoint. Maar professionals die vaak schema’s, diagrammen en blauwdrukken maken, kunnen ook uitkijken naar een sterk aangepaste versie van Visio.

Toen Office 2007 uitkwam, stapte Visio net als Project niet mee over naar de nieuwe ‘Lint’-interface. Die tekortkoming wordt nu eindelijk aangepakt. Een goede zaak, want de Office Fluent UI oogt niet alleen frisser, maar werkt ook echt gemakkelijker. Keerzijde van de medaille is wel dat de overstap van Visio 2007 naar editie 2010 voor bestaande gebruikers een zekere leercurve impliceert.

Zelfde basisconcept
Het basisconcept van Visio is natuurlijk hetzelfde gebleven. Je gaat van start met een blanco (en nu ook dynamisch groeiend) blad of met meegeleverde sjablonen. Op dezelfde manier kun je een diagram opvullen met bestaande elementen (van eenvoudige geometrische vormen tot complexe ‘stencils’) of zelf vormen tekenen. Een enorme vooruitgang is dat Visio 2010 op een visuelere, en dus ook betere manier toegang geeft tot sjablonen en stencils.

[related_article id=”161452″]

Een diagram ontwerpen gaat veel vlotter met de nieuwe Auto Align & Space-functie, die op zijn best is als je ze loslaat op een afgewerkte blauwdruk. Het was wel leuk geweest om nog tijdens het verslepen en tekenen van vormen wat meer indicaties te krijgen over de afstand en grootte ten opzichte van andere objecten. Mac-concurrent Omnigraffle toont hoe dit beter kan.

Een grote troef van de nieuwe interface is de preview-functie, die ook in Word en Excel 2007 al beschikbaar was. Vroeger moest je een opmaakelement (bijvoorbeeld een pijlpunt bij een connector) selecteren om te weten hoe iets er zou uitzien. In Visio 2010 zweef je gewoon over een optie, waarna er onmiddellijk een voorbeeld verschijnt.

Pas als je klikt, wordt de aanpassing doorgevoerd. Zo’n preview is bovendien nuttig als je bijvoorbeeld een opmaak loslaat op een container. Dat laatste is iets nieuws: in essentie is het een manier om objecten te groeperen in een groter geheel. Visueel handig, maar ook nuttig om in één keer aanpassingen door te voeren aan alle objecten binnen zo’n container.

Tijdswinst
Ook nieuw in de interface is een plaats waar je veelgebruikte vormen kunt deponeren, zodat ze snel terug te vinden zijn. Naar ons gevoel levert de overstap naar de nieuwe interface dankzij dit soort snufjes best wat tijdswinst op.

Net als bij de andere Office 2010-onderdelen is er een sterke band tussen Visio en Sharepoint. Het is bijvoorbeeld mogelijk om diagrammen te publiceren via Sharepoint en Silverlight, met behoud van eventuele interactiviteit.

Heb je de Sharepointfuncties nodig, dan moet je wel kiezen voor Visio 2010 Professional of – voor volledige Sharepoint-integratie – de Premium-editie. Voor die twee versies zijn er wel geen adviesprijzen beschikbaar.

Microsoft Office Visio 2010
Prijs: 318 euro (juli 2010)

PRO: koppelingen met veel databronnen mogelijk; puike interface; uitgebreide toolset.
CONTRA: automatische lay-outfuncties niet altijd effectief.

Bij de lancering van Office 2010 zijn traditiegetrouw alle schijnwerpers gericht op oude getrouwen Word, Excel, Outlook en Powerpoint. Maar professionals die vaak schema’s, diagrammen en blauwdrukken maken, kunnen ook uitkijken naar een sterk aangepaste versie van Visio.

Toen Office 2007 uitkwam, stapte Visio net als Project niet mee over naar de nieuwe ‘Lint’-interface. Die tekortkoming wordt nu eindelijk aangepakt. Een goede zaak, want de Office Fluent UI oogt niet alleen frisser, maar werkt ook echt gemakkelijker. Keerzijde van de medaille is wel dat de overstap van Visio 2007 naar editie 2010 voor bestaande gebruikers een zekere leercurve impliceert.

Zelfde basisconcept
Het basisconcept van Visio is natuurlijk hetzelfde gebleven. Je gaat van start met een blanco (en nu ook dynamisch groeiend) blad of met meegeleverde sjablonen. Op dezelfde manier kun je een diagram opvullen met bestaande elementen (van eenvoudige geometrische vormen tot complexe ‘stencils’) of zelf vormen tekenen. Een enorme vooruitgang is dat Visio 2010 op een visuelere, en dus ook betere manier toegang geeft tot sjablonen en stencils.

[related_article id=”161452″]

Een diagram ontwerpen gaat veel vlotter met de nieuwe Auto Align & Space-functie, die op zijn best is als je ze loslaat op een afgewerkte blauwdruk. Het was wel leuk geweest om nog tijdens het verslepen en tekenen van vormen wat meer indicaties te krijgen over de afstand en grootte ten opzichte van andere objecten. Mac-concurrent Omnigraffle toont hoe dit beter kan.

Een grote troef van de nieuwe interface is de preview-functie, die ook in Word en Excel 2007 al beschikbaar was. Vroeger moest je een opmaakelement (bijvoorbeeld een pijlpunt bij een connector) selecteren om te weten hoe iets er zou uitzien. In Visio 2010 zweef je gewoon over een optie, waarna er onmiddellijk een voorbeeld verschijnt.

Pas als je klikt, wordt de aanpassing doorgevoerd. Zo’n preview is bovendien nuttig als je bijvoorbeeld een opmaak loslaat op een container. Dat laatste is iets nieuws: in essentie is het een manier om objecten te groeperen in een groter geheel. Visueel handig, maar ook nuttig om in één keer aanpassingen door te voeren aan alle objecten binnen zo’n container.

Tijdswinst
Ook nieuw in de interface is een plaats waar je veelgebruikte vormen kunt deponeren, zodat ze snel terug te vinden zijn. Naar ons gevoel levert de overstap naar de nieuwe interface dankzij dit soort snufjes best wat tijdswinst op.

Net als bij de andere Office 2010-onderdelen is er een sterke band tussen Visio en Sharepoint. Het is bijvoorbeeld mogelijk om diagrammen te publiceren via Sharepoint en Silverlight, met behoud van eventuele interactiviteit.

Heb je de Sharepointfuncties nodig, dan moet je wel kiezen voor Visio 2010 Professional of – voor volledige Sharepoint-integratie – de Premium-editie. Voor die twee versies zijn er wel geen adviesprijzen beschikbaar.

Microsoft Office Visio 2010
Prijs: 318 euro (juli 2010)

PRO: koppelingen met veel databronnen mogelijk; puike interface; uitgebreide toolset.
CONTRA: automatische lay-outfuncties niet altijd effectief.