‘Auteursrechten zijn verouderd’

Alle politieke partijen zijn het met elkaar eens dat de regelgeving rond het auteursrecht niet meer past bij het internet van vandaag. Maar over de aanpassingen die er moeten gebeuren, verschillen de meningen.

ICT vergemakkelijkt het hergebruik van beelden, geluid, tekst en software. Dat maakt nieuwe vormen van creativiteit en samenwerking mogelijk. Maar de huidige wet beschouwt dit in veel gevallen als illegaal.

Soepelere licenties
N-VA, sp.a, CD&V en het Vlaams Belang pleiten voor een versoepeling van de licenties rond hergebruik. Als je eigen werk op internet publiceert, is het aan jou om aan te geven of en hoe dit hergebruikt mag worden, stellen ze. Open VLD en Groen spreken zich niet uit over deze materie.

De N-VA en sp.a beroepen zich hiervoor op de Creative Commons-licentie. Met dit gentleman’s agreement kunnen creatievelingen voor elk werk dat ze maken aangeven onder welke voorwaarden hergebruik is toegestaan.

Het is de taak van de overheid om de bekendheid van dit systeem te verhogen en het gebruik ervan aan te moedigen, meent sp.a. N-VA wil de Creative Commons vastleggen in internationale verdragen.

Het Vlaams Belang en de CD&V verwijzen niet expliciet naar dit model, maar delen het gedachtegoed. Beide partijen gaan er bovendien van uit dat als de voorwaarden rond hergebruik niet worden aangegeven een bestand vrij van auteursrechten is.

Nieuwe zakenmodellen
Wat het illegaal downloaden van digitale media als film en muziek betreft, ziet zowel Groen als CD&V een oplossing in een aanpassing van het zakenmodel. CD&V wil een abonnements- of forfaitaire bijdrage invoeren in combinatie met het watermerken van bestanden.

Groen kiest voor een globale licentie. Dat wil zeggen dat downloaden gelegaliseerd wordt en de internetproviders de auteursrechtenverenigen vergoeden op basis van het dataverbruik van hun klanten.

Om de inkomsten van een artiest te bepalen moet de overheid nagaan hoe vaak zijn werk gedownload is. Er mag echter niet nagegaan worden wat iemand downloadt, want dat is privé, stelt Groen. Lijst Dedecker wil eveneens de internetproviders verantwoordelijk stellen voor de dalende omzet van de film- en muziekindustrie.

Alle politieke partijen zijn het met elkaar eens dat de regelgeving rond het auteursrecht niet meer past bij het internet van vandaag. Maar over de aanpassingen die er moeten gebeuren, verschillen de meningen.

ICT vergemakkelijkt het hergebruik van beelden, geluid, tekst en software. Dat maakt nieuwe vormen van creativiteit en samenwerking mogelijk. Maar de huidige wet beschouwt dit in veel gevallen als illegaal.

Soepelere licenties
N-VA, sp.a, CD&V en het Vlaams Belang pleiten voor een versoepeling van de licenties rond hergebruik. Als je eigen werk op internet publiceert, is het aan jou om aan te geven of en hoe dit hergebruikt mag worden, stellen ze. Open VLD en Groen spreken zich niet uit over deze materie.

De N-VA en sp.a beroepen zich hiervoor op de Creative Commons-licentie. Met dit gentleman’s agreement kunnen creatievelingen voor elk werk dat ze maken aangeven onder welke voorwaarden hergebruik is toegestaan.

Het is de taak van de overheid om de bekendheid van dit systeem te verhogen en het gebruik ervan aan te moedigen, meent sp.a. N-VA wil de Creative Commons vastleggen in internationale verdragen.

Het Vlaams Belang en de CD&V verwijzen niet expliciet naar dit model, maar delen het gedachtegoed. Beide partijen gaan er bovendien van uit dat als de voorwaarden rond hergebruik niet worden aangegeven een bestand vrij van auteursrechten is.

Nieuwe zakenmodellen
Wat het illegaal downloaden van digitale media als film en muziek betreft, ziet zowel Groen als CD&V een oplossing in een aanpassing van het zakenmodel. CD&V wil een abonnements- of forfaitaire bijdrage invoeren in combinatie met het watermerken van bestanden.

Groen kiest voor een globale licentie. Dat wil zeggen dat downloaden gelegaliseerd wordt en de internetproviders de auteursrechtenverenigen vergoeden op basis van het dataverbruik van hun klanten.

Om de inkomsten van een artiest te bepalen moet de overheid nagaan hoe vaak zijn werk gedownload is. Er mag echter niet nagegaan worden wat iemand downloadt, want dat is privé, stelt Groen. Lijst Dedecker wil eveneens de internetproviders verantwoordelijk stellen voor de dalende omzet van de film- en muziekindustrie.