Review: Gran Turismo PSP
[related_article id=”160734″] Vier jaar wachten!
Meer dan vier jaar na de eerste beelden hebben we zitten wachten op deze game. Eerst was het aangekondigd als het vlaggenschip van de PSP, daarna werd er gezegd dat het spel nooit het daglicht zou zien, en ziehier, eindelijk hebben we een Gran Turismo-game die we overal kunnen spelen. Het lijkt haast een onmogelijke opgave, maar het is de ontwikkelaar toch gelukt om een gigantische collectie van meer dan 800 auto’s in het spel te verwerken. Gran Turismo noemt zich ‘The Ultimate Driving Simulator’, en met zo’n aantal doet het zijn naam alle eer aan. Wat direct opvalt als je het spel voor de allereerste keer opstart, is de typische menustructuur. Ondanks het vele kleinere scherm vergeleken met een tv-scherm valt alles nog heel goed te bedienen. Je doorloopt alles in een logische volgorde, terwijl het er allemaal nog eens mooi uit ziet ook.
Laat ons direct al een bom leggen onder het hele spel: er is een totaal gebrek aan een singleplayercampagne. Hoe onlogisch het ook maar mag klinken, maar je moet zelf een weg door Gran Turismo banen zonder een duidelijke leidraad. Je krijgt een auto om mee te starten, en vanaf dan mag je à volonté races kiezen en credits verzamelen. In de races is het echter niet zo’n uitdaging om op het podium te geraken, want bij de start van elke race ben je maar met z’n vieren. Waarschijnlijk een technische beperking voor de PSP, maar we hadden toch liever wat meer uitdaging met zes of acht auto’s tijdens een race. Er zijn ook de typische rijvaardigheidstests beschikbaar zoals ‘rijd zo snel mogelijk door bocht A’, of ‘haal tegenstander B in voor bocht C’, met als resultaat een bronzen, zilveren of gouden medaille. Naar aloude traditie is brons relatief gemakkelijk te halen, maar om goud te halen, zal je echt alles uit de kast moeten halen. Verder is er ook nog een mogelijkheid om driftraces te doen. Het aantal punten dat je verdient met je drifts wordt verdubbeld en dat cijfer is het aantal credits dat je hebt verdiend. Op die manier kun je in de sneeuw aardig veel credits verdienen op korte tijd, tenminste als je je auto onder controle kunt houden.
Auto’s verzamelen
De belangrijkste drijfveer voor Gran Turismo is altijd het kopen van auto’s geweest. Nieuw is echter dat het aantal autodealers beschikbaar op elke dag maar een tiental is, goed voor ongeveer veertig auto’s. Dit betekent dat je verzamelwoede nog groter wordt, omdat je misschien net je droomauto hebt zien passeren, maar nog niet genoeg credits had om die te kopen. Het kan misschien nog tien of twintig dagen duren voordat je opnieuw een kans krijgt. Dit concept kan er wel voor zorgen dat je hierdoor andere wagens leert kennen die je voordien nooit zou kiezen omdat je altijd voor je favoriet gaat. Er is nog steeds een optie om je auto te tunen, maar ditmaal krijg je maar een bepaald gewicht dat je extra kunt toevoegen. Zo zul je dus tactisch moeten kiezen tussen bijvoorbeeld een rolkooi of een stijvere ophanging.
Wanneer je het beu bent om alleen te spelen, is er ook een online optie. Net als in de singleplayermodus kun je maar met vier tegelijk racen. Naast de klassieke raceopties zijn ook de driftuitdagingen online te spelen. Nieuw is de voorsprong of achterstand die je krijgt wanneer je slecht of goed bent. Als je altijd als eerste eindigt, word je telkens achteraan gezet bij een nieuwe race, terwijl de slechtste racers zelfs enkele seconden voorsprong krijgen. Dit zorgt voor veel meer spanning en zo valt het iets minder hard op dat je maar met z’n vieren zit te racen omdat de spankracht langer goed blijft.
[related_article id=”160734″] Vier jaar wachten!
Meer dan vier jaar na de eerste beelden hebben we zitten wachten op deze game. Eerst was het aangekondigd als het vlaggenschip van de PSP, daarna werd er gezegd dat het spel nooit het daglicht zou zien, en ziehier, eindelijk hebben we een Gran Turismo-game die we overal kunnen spelen. Het lijkt haast een onmogelijke opgave, maar het is de ontwikkelaar toch gelukt om een gigantische collectie van meer dan 800 auto’s in het spel te verwerken. Gran Turismo noemt zich ‘The Ultimate Driving Simulator’, en met zo’n aantal doet het zijn naam alle eer aan. Wat direct opvalt als je het spel voor de allereerste keer opstart, is de typische menustructuur. Ondanks het vele kleinere scherm vergeleken met een tv-scherm valt alles nog heel goed te bedienen. Je doorloopt alles in een logische volgorde, terwijl het er allemaal nog eens mooi uit ziet ook.
Laat ons direct al een bom leggen onder het hele spel: er is een totaal gebrek aan een singleplayercampagne. Hoe onlogisch het ook maar mag klinken, maar je moet zelf een weg door Gran Turismo banen zonder een duidelijke leidraad. Je krijgt een auto om mee te starten, en vanaf dan mag je à volonté races kiezen en credits verzamelen. In de races is het echter niet zo’n uitdaging om op het podium te geraken, want bij de start van elke race ben je maar met z’n vieren. Waarschijnlijk een technische beperking voor de PSP, maar we hadden toch liever wat meer uitdaging met zes of acht auto’s tijdens een race. Er zijn ook de typische rijvaardigheidstests beschikbaar zoals ‘rijd zo snel mogelijk door bocht A’, of ‘haal tegenstander B in voor bocht C’, met als resultaat een bronzen, zilveren of gouden medaille. Naar aloude traditie is brons relatief gemakkelijk te halen, maar om goud te halen, zal je echt alles uit de kast moeten halen. Verder is er ook nog een mogelijkheid om driftraces te doen. Het aantal punten dat je verdient met je drifts wordt verdubbeld en dat cijfer is het aantal credits dat je hebt verdiend. Op die manier kun je in de sneeuw aardig veel credits verdienen op korte tijd, tenminste als je je auto onder controle kunt houden.
Auto’s verzamelen
De belangrijkste drijfveer voor Gran Turismo is altijd het kopen van auto’s geweest. Nieuw is echter dat het aantal autodealers beschikbaar op elke dag maar een tiental is, goed voor ongeveer veertig auto’s. Dit betekent dat je verzamelwoede nog groter wordt, omdat je misschien net je droomauto hebt zien passeren, maar nog niet genoeg credits had om die te kopen. Het kan misschien nog tien of twintig dagen duren voordat je opnieuw een kans krijgt. Dit concept kan er wel voor zorgen dat je hierdoor andere wagens leert kennen die je voordien nooit zou kiezen omdat je altijd voor je favoriet gaat. Er is nog steeds een optie om je auto te tunen, maar ditmaal krijg je maar een bepaald gewicht dat je extra kunt toevoegen. Zo zul je dus tactisch moeten kiezen tussen bijvoorbeeld een rolkooi of een stijvere ophanging.
Wanneer je het beu bent om alleen te spelen, is er ook een online optie. Net als in de singleplayermodus kun je maar met vier tegelijk racen. Naast de klassieke raceopties zijn ook de driftuitdagingen online te spelen. Nieuw is de voorsprong of achterstand die je krijgt wanneer je slecht of goed bent. Als je altijd als eerste eindigt, word je telkens achteraan gezet bij een nieuwe race, terwijl de slechtste racers zelfs enkele seconden voorsprong krijgen. Dit zorgt voor veel meer spanning en zo valt het iets minder hard op dat je maar met z’n vieren zit te racen omdat de spankracht langer goed blijft.
