Ruimtesonde Cassini gaat na twintig jaar in rook op
De ruimtesatelliet Cassini is zopas begonnen aan zijn laatste tocht door de ruimte vooraleer hij vrijdag wordt vernietigd. De sonde zal zich boren in de atmosfeer van Saturnus en smelten door de hitte. Zo komt er een einde aan zijn missie die twintig jaar geleden begon.
Laatste levensadem
De oude ruimtesonde bevindt zich nog op ongeveer 1,25 km van Saturnus, maar die afstand moet tegen vrijdag overbrugd worden. Cassini zal zich tussen de ringen van Saturnus en het oppervlak van de planeet scheren en daar smelten in de atmosfeer. Eens Cassini die bereikt, duurt het een vijftal minuutjes vooraleer de sonde in rook opgaat. Dit is een bewuste keuze zodat de satelliet niet crasht, wat nefast kan zijn voor toekomstig onderzoek.
Op 26 april begon Cassini aan zijn laatse submissie: 22 volledige scheervluchten tussen de ringen van Saturnus, waarbij elke baan ongeveer 6,5 dagen duurt. Tijdens zijn laatste geplande vluchtfase wil de sonde nog zoveel mogelijk gegevens verzamelen vooraleer de satelliet het begeeft.
Cassini-Huygens
De satelliet Cassini werd in 1997 samen met de probe Huygens gelanceerd als onderdeel van een gezamenlijke missie van NASA en ESA. De reis naar de zesde planeet in het zonnestelsel kostte het ruimtetuig uiteindelijk 6,7 jaar. Huygens, vernoemd naar de bekende Nederlandse wiskundige en astronoom Christiaan Huygens, landde op 14 juni 2005 op Titan en was daarmee het eerste toestel dat het oppervlakte van de maan bereikte. NASA heeft op basis van gegevens en foto’s die Huygens twaalf jaar geleden doorstuurde via Cassini, een gedeelte van de twee en een half uur durende afdaling in de atmosfeer van Titan gereconstrueerd en voorzien van commentaar. De video toont het landschap dat de probe te zien krijgt op een afstand van 10 kilometer tot het oppervlakte van de maan.
Cassini en Huygens hebben waardevolle informatie opgeleverd over zowel Titan als Saturnus. Huygens specifiek kon als eerste ter plekke metingen doen van de temperatuur op Titan en de chemische samenstelling van de omgeving, naast andere belangrijke bevindingen. Die data zijn in in minder dan twee uur verzameld; langer was de probe niet actief na zijn landing.
Levensvatbare maan
[related_article id=”214191″]Vandaag was de camera van Cassini zo’n 14 uur lang gericht op Enceladus, een van de manen van Saturnus. Dit hemellichaam is erg fascinerend omdat ze mogelijk levensvatbaar is. Onderaan de maan heeft Cassini immers een waterpluim opgemerkt vol met waterdeeltjes die aan 400 meter per seconde naar een hoogte van bijna 500 kilometer worden gestuwd. Waterstof is een belangrijk ingrediënt voor de levensvatbaarheid van een hemellichaam.
Of er daadwerkelijk leven is op Enceladus, kan Cassini ons wel niet verklappen. Daarvoor heet de sonde niet de juiste instrumenten.
De ruimtesatelliet Cassini is zopas begonnen aan zijn laatste tocht door de ruimte vooraleer hij vrijdag wordt vernietigd. De sonde zal zich boren in de atmosfeer van Saturnus en smelten door de hitte. Zo komt er een einde aan zijn missie die twintig jaar geleden begon.
Laatste levensadem
De oude ruimtesonde bevindt zich nog op ongeveer 1,25 km van Saturnus, maar die afstand moet tegen vrijdag overbrugd worden. Cassini zal zich tussen de ringen van Saturnus en het oppervlak van de planeet scheren en daar smelten in de atmosfeer. Eens Cassini die bereikt, duurt het een vijftal minuutjes vooraleer de sonde in rook opgaat. Dit is een bewuste keuze zodat de satelliet niet crasht, wat nefast kan zijn voor toekomstig onderzoek.
Op 26 april begon Cassini aan zijn laatse submissie: 22 volledige scheervluchten tussen de ringen van Saturnus, waarbij elke baan ongeveer 6,5 dagen duurt. Tijdens zijn laatste geplande vluchtfase wil de sonde nog zoveel mogelijk gegevens verzamelen vooraleer de satelliet het begeeft.
Cassini-Huygens
De satelliet Cassini werd in 1997 samen met de probe Huygens gelanceerd als onderdeel van een gezamenlijke missie van NASA en ESA. De reis naar de zesde planeet in het zonnestelsel kostte het ruimtetuig uiteindelijk 6,7 jaar. Huygens, vernoemd naar de bekende Nederlandse wiskundige en astronoom Christiaan Huygens, landde op 14 juni 2005 op Titan en was daarmee het eerste toestel dat het oppervlakte van de maan bereikte. NASA heeft op basis van gegevens en foto’s die Huygens twaalf jaar geleden doorstuurde via Cassini, een gedeelte van de twee en een half uur durende afdaling in de atmosfeer van Titan gereconstrueerd en voorzien van commentaar. De video toont het landschap dat de probe te zien krijgt op een afstand van 10 kilometer tot het oppervlakte van de maan.
Cassini en Huygens hebben waardevolle informatie opgeleverd over zowel Titan als Saturnus. Huygens specifiek kon als eerste ter plekke metingen doen van de temperatuur op Titan en de chemische samenstelling van de omgeving, naast andere belangrijke bevindingen. Die data zijn in in minder dan twee uur verzameld; langer was de probe niet actief na zijn landing.
Levensvatbare maan
[related_article id=”214191″]Vandaag was de camera van Cassini zo’n 14 uur lang gericht op Enceladus, een van de manen van Saturnus. Dit hemellichaam is erg fascinerend omdat ze mogelijk levensvatbaar is. Onderaan de maan heeft Cassini immers een waterpluim opgemerkt vol met waterdeeltjes die aan 400 meter per seconde naar een hoogte van bijna 500 kilometer worden gestuwd. Waterstof is een belangrijk ingrediënt voor de levensvatbaarheid van een hemellichaam.
Of er daadwerkelijk leven is op Enceladus, kan Cassini ons wel niet verklappen. Daarvoor heet de sonde niet de juiste instrumenten.
