Deze 3D-printer werd gebouwd uit oude inkjetprinters

3D-printers laten toe om voordelig te prototypen of kleine voorwerpen te printen, maar goedkoop zijn de toestellen nog niet. De Italiaan Michele Lizzit is erin geslaagd zijn eigen 3D-printer te bouwen met een budget van 10 euro en onderdelen van afgedankte inkjetprinters.

Lizzit maakte in totaal gebruik van drie printers en één scanner die hij gratis op de kop kon tikken. “Inkjetprinters zijn bijzonder goedkoop en de meeste printers houden het niet langer dan een paar jaar vol voor de printkop breekt of het papierlaadmechanisme begint te falen. Bijgevolg zijn defecte inkjetprinters eenvoudig te vinden op vuilnisbelten of via vrienden,” schrijft hij in een blogpost.

De enige onderdelen die hij moest kopen waren een hotend (4 euro) en een deel van de elektronica (ongeveer 6 euro). Verder bestaat zijn zelfgebouwde 3D-printer uit gerecycleerde onderdelen. De extruder, ofwel de printkop die het filament uitstoot, printte hij met een andere 3D-printer.

Lizzit gebruikte een Atmega328-microcontroller waarvoor hij zelf de firmware schreef en op Github publiceerde. De Italiaan stelt dat hij een precisie van 33 µm op elke as kon behalen. De grootste invloed op de precisie is momenteel het kartonnen frame. Een steviger frame zou de 3D-printer nog nauwkeuriger maken, meent de hobbyist.

3D-printers laten toe om voordelig te prototypen of kleine voorwerpen te printen, maar goedkoop zijn de toestellen nog niet. De Italiaan Michele Lizzit is erin geslaagd zijn eigen 3D-printer te bouwen met een budget van 10 euro en onderdelen van afgedankte inkjetprinters.

Lizzit maakte in totaal gebruik van drie printers en één scanner die hij gratis op de kop kon tikken. “Inkjetprinters zijn bijzonder goedkoop en de meeste printers houden het niet langer dan een paar jaar vol voor de printkop breekt of het papierlaadmechanisme begint te falen. Bijgevolg zijn defecte inkjetprinters eenvoudig te vinden op vuilnisbelten of via vrienden,” schrijft hij in een blogpost.

De enige onderdelen die hij moest kopen waren een hotend (4 euro) en een deel van de elektronica (ongeveer 6 euro). Verder bestaat zijn zelfgebouwde 3D-printer uit gerecycleerde onderdelen. De extruder, ofwel de printkop die het filament uitstoot, printte hij met een andere 3D-printer.

Lizzit gebruikte een Atmega328-microcontroller waarvoor hij zelf de firmware schreef en op Github publiceerde. De Italiaan stelt dat hij een precisie van 33 µm op elke as kon behalen. De grootste invloed op de precisie is momenteel het kartonnen frame. Een steviger frame zou de 3D-printer nog nauwkeuriger maken, meent de hobbyist.