Wetenschappers spelen Pac-Man op leven en dood met eencelligen
Noorse wetenschappers van de hogeschool van Zuidoost Noorwegen vertelden in een blogpost hoe ze Pac-Man levensecht hebben kunnen nabootsen. Ze gebruikten daarvoor twee soorten eencelligen en één soort tweecellige.
Geen power-ups
Voor alle duidelijkheid: de eencelligen zijn Pac-Man, en de tweecelligen spelen voor de spookjes die achter Pac-Man jagen. De soorten van eencelligen die gebruikt werden, zijn de Ciliophora en de
Euglena. De woeste tweecelligen waren Raderdieren. In feite worden zelfs die laatste krachtpatsers nog geen twee millimeter groot.
Alle organismen werden in kleine kanaaltjes gestopt met een voedende vloeistof. Zo creëerden de wetenschappers een soort van labyrint dat sterk doet denken uit dat van het klassieke computerspel. Power-ups die Pac-man tijdelijk oppermachtig maken, zijn deze is eencelligen jammer genoeg niet gegund. Vervolgens hoefden de Noren enkel het tafereel nog maar te filmen.
Voor de wetenschappers uit Noorwegen was de bedoeling van het beeldmateriaal vooral om hun onderzoek naar eencelligen onder de aandacht te brengen. Ze sloegen de handen in elkaar met filmmaker Adam Bartley voor onderstaand filmpje.
Brute vikingen?
Toch heeft het Pac-Man-doolhof ook nog praktische doeleinden. De omgeving die de Noren samenstelden, geeft een vrij realistische representatie van hoe de organismen zouden jagen in een meer natuurlijke omgeving.
Als wetenschappers dat gedrag zouden oberveren, gebeurt dat normaalgesproken slechts in een laboratoriumschaaltje. Laten we de mannen dus niet bestempelen als brute vikingen, maar wel als Pac-Man-liefhebbers die gewoon de natuurlijke jachtactiviteiten van eencelligen willen onderzoeken.
Noorse wetenschappers van de hogeschool van Zuidoost Noorwegen vertelden in een blogpost hoe ze Pac-Man levensecht hebben kunnen nabootsen. Ze gebruikten daarvoor twee soorten eencelligen en één soort tweecellige.
Geen power-ups
Voor alle duidelijkheid: de eencelligen zijn Pac-Man, en de tweecelligen spelen voor de spookjes die achter Pac-Man jagen. De soorten van eencelligen die gebruikt werden, zijn de Ciliophora en de
Euglena. De woeste tweecelligen waren Raderdieren. In feite worden zelfs die laatste krachtpatsers nog geen twee millimeter groot.
Alle organismen werden in kleine kanaaltjes gestopt met een voedende vloeistof. Zo creëerden de wetenschappers een soort van labyrint dat sterk doet denken uit dat van het klassieke computerspel. Power-ups die Pac-man tijdelijk oppermachtig maken, zijn deze is eencelligen jammer genoeg niet gegund. Vervolgens hoefden de Noren enkel het tafereel nog maar te filmen.
Voor de wetenschappers uit Noorwegen was de bedoeling van het beeldmateriaal vooral om hun onderzoek naar eencelligen onder de aandacht te brengen. Ze sloegen de handen in elkaar met filmmaker Adam Bartley voor onderstaand filmpje.
Brute vikingen?
Toch heeft het Pac-Man-doolhof ook nog praktische doeleinden. De omgeving die de Noren samenstelden, geeft een vrij realistische representatie van hoe de organismen zouden jagen in een meer natuurlijke omgeving.
Als wetenschappers dat gedrag zouden oberveren, gebeurt dat normaalgesproken slechts in een laboratoriumschaaltje. Laten we de mannen dus niet bestempelen als brute vikingen, maar wel als Pac-Man-liefhebbers die gewoon de natuurlijke jachtactiviteiten van eencelligen willen onderzoeken.
