Frankrijk wil Tor en publiek internet blokkeren
Tor en publieke wifi vormen een bedreiging voor de nationale veiligheid. Dat lijken de Fransen te vinden. Uit gelekte documenten blijkt dat de Franse wetgever het als respons op de terroristische aanval in Parijs het gebruik van beiden aan banden wil leggen. De documenten zijn afkomstig uit het ministerie van binnenlandse zaken en zijn voorlopig niet meer dan een gelekt wetsvoorstel. Dat weet The Verge op het gezag van Le Monde.
Censuur
Tor wordt wereldwijd gebruikt om overheidscontrole en censuur te omzeilen. Het idee achter het anonieme netwerk is filantropisch van aard: Tor moet burgers in landen met onterechte overheidscensuur zoals Iran toestaan om toch vrij op het net te surfen. Aan het anonieme netwerk, dat werkt door data gecodeerd door een netwerk van nodes te sturen, zit echter ook een keerzijde. Niet alleen burgers uit onderdrukte gebieden maar ook criminelen zien een totaal gebrek aan overheidscontrole wel zitten. Er zijn aanwijzingen dat de daders van de aanslagen in Parijs communiceerden via dergelijke gecodeerde netwerken, maar of Tor ook daadwerkelijk ge(mis)bruikt werd, is niet helemaal duidelijk.
Chinees voorbeeld
Het is onduidelijk of Tor zomaar te blokkeren valt. Het netwerk is immers net ontworpen om overheidscontrole te slim af te zijn. Frankrijk kan voor eventuele tips wel ten rade bij onder andere China, Iran en Rusland. Dat lijstje doet ons vermoeden dat de Fransen misschien toch beter twee keer nadenken alvorens ze maatregelen nemen waarmee vooral regimes die niet bepaald bekend staan voor hun liefde van vrijheden ervaring mee hebben.
Ook publieke wifinetwerken beschouwen de Fransen niet langer als veilig. Op een publiek draadloos netwerk zoals dat in bijvoorbeeld je lokale universiteitsbibliotheek of de McDonalds kan je in relatieve anonimiteit surfen, en dat staat ordehandhavers om begrijpelijke redenen niet aan.
Het gelekte wetsvoorstel illustreert mooi de moeilijkheid van ordehandhaving in het digitale tijdperk. Langs de ene kant is het eenvoudig voor criminelen om met allerlei trucjes zaken te organiseren zonder medeweten van de staat, langs de andere kant moet die staat een afweging maken tussen veiligheid, vrijheid en privacy.
Tor en publieke wifi vormen een bedreiging voor de nationale veiligheid. Dat lijken de Fransen te vinden. Uit gelekte documenten blijkt dat de Franse wetgever het als respons op de terroristische aanval in Parijs het gebruik van beiden aan banden wil leggen. De documenten zijn afkomstig uit het ministerie van binnenlandse zaken en zijn voorlopig niet meer dan een gelekt wetsvoorstel. Dat weet The Verge op het gezag van Le Monde.
Censuur
Tor wordt wereldwijd gebruikt om overheidscontrole en censuur te omzeilen. Het idee achter het anonieme netwerk is filantropisch van aard: Tor moet burgers in landen met onterechte overheidscensuur zoals Iran toestaan om toch vrij op het net te surfen. Aan het anonieme netwerk, dat werkt door data gecodeerd door een netwerk van nodes te sturen, zit echter ook een keerzijde. Niet alleen burgers uit onderdrukte gebieden maar ook criminelen zien een totaal gebrek aan overheidscontrole wel zitten. Er zijn aanwijzingen dat de daders van de aanslagen in Parijs communiceerden via dergelijke gecodeerde netwerken, maar of Tor ook daadwerkelijk ge(mis)bruikt werd, is niet helemaal duidelijk.
Chinees voorbeeld
Het is onduidelijk of Tor zomaar te blokkeren valt. Het netwerk is immers net ontworpen om overheidscontrole te slim af te zijn. Frankrijk kan voor eventuele tips wel ten rade bij onder andere China, Iran en Rusland. Dat lijstje doet ons vermoeden dat de Fransen misschien toch beter twee keer nadenken alvorens ze maatregelen nemen waarmee vooral regimes die niet bepaald bekend staan voor hun liefde van vrijheden ervaring mee hebben.
Ook publieke wifinetwerken beschouwen de Fransen niet langer als veilig. Op een publiek draadloos netwerk zoals dat in bijvoorbeeld je lokale universiteitsbibliotheek of de McDonalds kan je in relatieve anonimiteit surfen, en dat staat ordehandhavers om begrijpelijke redenen niet aan.
Het gelekte wetsvoorstel illustreert mooi de moeilijkheid van ordehandhaving in het digitale tijdperk. Langs de ene kant is het eenvoudig voor criminelen om met allerlei trucjes zaken te organiseren zonder medeweten van de staat, langs de andere kant moet die staat een afweging maken tussen veiligheid, vrijheid en privacy.
