Biologisch afbreekbare chips even goed als conventionele
Geen enkel elektrisch apparaat kan werken zonder computerchips. Ze worden almaar kleiner, kunnen meer, ze worden goedkoper en dus er is steeds meer vraag naar. Helaas zijn de materialen niet erg milieuvriendelijk. Met een biologisch afbreekbare chip op basis van hout is er een goed alternatief beschikbaar dat wél milieuvriendelijk is, maar niet op de interesse van fabrikanten kan rekenen. Nochtans zouden ze dezelfde prestaties aankunnen.
Conventionele chips werken met elektronische componenten zoals transistoren op een rigide wafer, die bestaat uit een semi-geleidend materiaal als silicone. Onderzoekers aan de universiteit van Wisconsin hebben echter een alternatief gevonden: de elektronische componenten blijven dezelfde, maar met een rubberen stempel plukken ze die elementen van de wafer, om ze vervolgens op een nieuw materiaal te zetten. Dit materiaal is nanocellulose. Op deze manier verkleint de hoeveelheid gebruikt geleidend materiaal met factor 5000, zonder aan prestaties in te boeten.
Houtbasis
Nanocellulose wordt gewonnen uit hout door de vezels te reduceren tot de basis. Onder de mogelijk toepassingen vind je, naast computerchips, ook zonnecellen om zonne-energie op te wekken. Recente demonstraties toonden aan dat het dus ook kan gebruikt worden om te dienen als ondersteunende laag voor radiogolven die gelijken op de materialen die je vandaag terugvindt in je toestellen.
Op lange termijn zouden de chips een verademing kunnen zijn voor het milieu. Ze zijn namelijk afbreekbaar door een veelvoorkomende schimmel. De onderzoekers vrezen echter dat er heel wat zal moeten geburen vooraleer grote fabrikanten zouden overschakelen; bijvoorbeeld een enorme prijsstijging voor de huidige materialen of een verhoogde druk door milieuorganisaties. Nochtans is de technologie klaar voor massaproductie en –gebruik.
De grootste gegadigden zijn momenteel militaire inlichtingendiensten. Aangezien de chips biologisch afbreekbaar zijn, zouden ze de kans verkleinen dat gevoelige informatie in de verkeerde handen valt.
Geen enkel elektrisch apparaat kan werken zonder computerchips. Ze worden almaar kleiner, kunnen meer, ze worden goedkoper en dus er is steeds meer vraag naar. Helaas zijn de materialen niet erg milieuvriendelijk. Met een biologisch afbreekbare chip op basis van hout is er een goed alternatief beschikbaar dat wél milieuvriendelijk is, maar niet op de interesse van fabrikanten kan rekenen. Nochtans zouden ze dezelfde prestaties aankunnen.
Conventionele chips werken met elektronische componenten zoals transistoren op een rigide wafer, die bestaat uit een semi-geleidend materiaal als silicone. Onderzoekers aan de universiteit van Wisconsin hebben echter een alternatief gevonden: de elektronische componenten blijven dezelfde, maar met een rubberen stempel plukken ze die elementen van de wafer, om ze vervolgens op een nieuw materiaal te zetten. Dit materiaal is nanocellulose. Op deze manier verkleint de hoeveelheid gebruikt geleidend materiaal met factor 5000, zonder aan prestaties in te boeten.
Houtbasis
Nanocellulose wordt gewonnen uit hout door de vezels te reduceren tot de basis. Onder de mogelijk toepassingen vind je, naast computerchips, ook zonnecellen om zonne-energie op te wekken. Recente demonstraties toonden aan dat het dus ook kan gebruikt worden om te dienen als ondersteunende laag voor radiogolven die gelijken op de materialen die je vandaag terugvindt in je toestellen.
Op lange termijn zouden de chips een verademing kunnen zijn voor het milieu. Ze zijn namelijk afbreekbaar door een veelvoorkomende schimmel. De onderzoekers vrezen echter dat er heel wat zal moeten geburen vooraleer grote fabrikanten zouden overschakelen; bijvoorbeeld een enorme prijsstijging voor de huidige materialen of een verhoogde druk door milieuorganisaties. Nochtans is de technologie klaar voor massaproductie en –gebruik.
De grootste gegadigden zijn momenteel militaire inlichtingendiensten. Aangezien de chips biologisch afbreekbaar zijn, zouden ze de kans verkleinen dat gevoelige informatie in de verkeerde handen valt.
