NASA werkt aan vliegtuig op batterijen
Kerosine is passé, vinden ze bij NASA, en dus werken de ingenieurs van de Amerikaanse Ruimtevaartorganisatie aan een radicaal nieuw concept. Onder het Leading Edge Asynchronous Propellers Technology (LEAPTech)-project ontwikkelen ze een nieuwe supervleugel met daarop achttien propellers, negen aan elke kant. De kleine maar talrijke motoren moeten voldoende kracht leveren om een klein vliegtuigje van de grond te krijgen en dat tegen een kruissnelheid van zo’n 320 kilometer per uur.
De energie voor de aandrijving van de motoren is afkomstig van Lithium-ijzerfosfaat-batterijen. Met batterijtechnologie is zuinigheid essentieel, meer nog dan met klassieke brandstoftanks, en dus kunnen alle motoren individueel op aangepaste snelheden draaien. Zo zal het bijvoorbeeld vooral tijdens het opstijgen nodig zijn om de achttien propellers ten volle te benutten terwijl er misschien maar enkele nodig zijn halverwege een vlucht met gunstige weersomstandigheden.
Het vliegtuigje bestaat voorlopig nog niet, de vleugel al wel. Momenteel is NASA druk bezig om het ding te testen bovenop een gemodificeerde vrachtwagen, de Hybrid-Electric Integrated Systems Testbed, die uiteraard ook een eigen acroniem heeft: HEIST. Topsnelheden van de vrachtwagen zijn momenteel beperkt tot zo’n 110 km/u, en vliegen zit er helemaal niet in.
Het personenvliegtuig op batterijen is dus nog niet voor morgen, maar de vreemde vleugel is veelbelovend. Wanneer de LEAPTech-vleugel af is en naar verwachtingen presteert is het de bedoeling een nieuw economisch- en milieuvriendelijk toestel te bouwen.
NASA is met LEAPTech niet de enige die zich inzet voor schonere luchtvaart: eerder deze maand startten Bertrand Piccard en André Borschberg aan een vijf maanden durende tocht rond de wereld met de Solar Impulse 2: een vliegtuig dat op zonne-energie werkt.
Kerosine is passé, vinden ze bij NASA, en dus werken de ingenieurs van de Amerikaanse Ruimtevaartorganisatie aan een radicaal nieuw concept. Onder het Leading Edge Asynchronous Propellers Technology (LEAPTech)-project ontwikkelen ze een nieuwe supervleugel met daarop achttien propellers, negen aan elke kant. De kleine maar talrijke motoren moeten voldoende kracht leveren om een klein vliegtuigje van de grond te krijgen en dat tegen een kruissnelheid van zo’n 320 kilometer per uur.
De energie voor de aandrijving van de motoren is afkomstig van Lithium-ijzerfosfaat-batterijen. Met batterijtechnologie is zuinigheid essentieel, meer nog dan met klassieke brandstoftanks, en dus kunnen alle motoren individueel op aangepaste snelheden draaien. Zo zal het bijvoorbeeld vooral tijdens het opstijgen nodig zijn om de achttien propellers ten volle te benutten terwijl er misschien maar enkele nodig zijn halverwege een vlucht met gunstige weersomstandigheden.
Het vliegtuigje bestaat voorlopig nog niet, de vleugel al wel. Momenteel is NASA druk bezig om het ding te testen bovenop een gemodificeerde vrachtwagen, de Hybrid-Electric Integrated Systems Testbed, die uiteraard ook een eigen acroniem heeft: HEIST. Topsnelheden van de vrachtwagen zijn momenteel beperkt tot zo’n 110 km/u, en vliegen zit er helemaal niet in.
Het personenvliegtuig op batterijen is dus nog niet voor morgen, maar de vreemde vleugel is veelbelovend. Wanneer de LEAPTech-vleugel af is en naar verwachtingen presteert is het de bedoeling een nieuw economisch- en milieuvriendelijk toestel te bouwen.
NASA is met LEAPTech niet de enige die zich inzet voor schonere luchtvaart: eerder deze maand startten Bertrand Piccard en André Borschberg aan een vijf maanden durende tocht rond de wereld met de Solar Impulse 2: een vliegtuig dat op zonne-energie werkt.
