Verenigde Staten zet schouders onder netneutraliteit
De Verenigde Staten hebben ingestemd met de invoering van netneutraliteit. Dit betekent dat al het internetverkeer gelijk moet worden behandeld. Er mag dus geen voorrang zijn van de ene dienst tegenover de andere.
Deze beslissing is een belangrijke stap in de verdere evolutie van het internet. Bij oorsprong was netneutraliteit een evidentie, maar de laatste 10 à 15 jaar zijn de economische belangen rond internet en digitale economie alleen maar toegenomen.
De VS is het derde land dat de netneutraliteitswet invoert, na Chili en Nederland. De beslissing houdt dus in dat providers iedereen gelijk moeten behandelen, maar ook geen diensten, zoals Skype, mogen afblokken. Wetgeving maakt het mogelijk dat netneutraliteit ook wordt afgedwongen. In Nederland is een operator als KPN bijvoorbeeld al veroordeeld omdat het telefoneren via wifi-hotspots afsloot.
De beslissing in de VS viel in de Federal Communications Commission (FCC), die met een meerderheid van drie tegen twee instemde met het voorstel. De Amerikaanse president Barack Obama steunde deze beslissing. In een reactie bedankte hij alle Amerikaanse gebruikers die via internet hadden geijverd voor netneutraliteit. Dat was op zich opmerkelijk want tot voor een paar maanden was Obama nog tegen. Het voorstel moet wel nog naar het congres, waar de Republikeinen een meerderheid hebben.
In de Verenigde Staten was netneutraliteit al geruime tijd voer voor discussie. Aan de ene kant stonden de telecomoperatoren zoals AT&T, Comcast en Verizon, die hun investeringen in netwerkinfrastructuur zien oplopen. Zij wilden ook extra inkomsten kunnen incasseren voor snellere verbindingen.
Aan de andere kant stonden de vele internetgebruikers (honderduizenden hebben de voorbije weken via e-mail gepleit voor netneutraliteit bij de FCC) die vreesden voor een internet op twee snelheden. Onder hen ook de dienstenbedrijven, zoals Google en Netflix, die al geruime tijd ijverden voor netneutraliteit. Ook hier was het argument vooral financieel. De bedrijven wilden vermijden dat zij fors extra moesten zouden gaan betalen voor netwerkverbindingen.
In België is er geen wetgeving. België wacht op de EU, die vorig jaar al een aanzet gaf tot wetgeving. Die aanzet leek aanvankelijk erg op de Nederlandse wet. Toch is er hier ook discussie over. Zo pleit de EU voor een uitzondering rond "gespecialiseerde diensten", die wel voorkeur zouden kunnen krijgen op internet.
Volgens critici is het helemaal niet duidelijk en vaag omschreven wat die gespecialiseerde diensten inhouden. Het zou een videodienst kunnen zijn, maar ook een arts die online een hartoperatie volgt en dus zeker moet zijn van een goede verbinding. Of hoe de discussie rond netneutraliteit zeker in de EU nog niet ten einde is.
De Verenigde Staten hebben ingestemd met de invoering van netneutraliteit. Dit betekent dat al het internetverkeer gelijk moet worden behandeld. Er mag dus geen voorrang zijn van de ene dienst tegenover de andere.
Deze beslissing is een belangrijke stap in de verdere evolutie van het internet. Bij oorsprong was netneutraliteit een evidentie, maar de laatste 10 à 15 jaar zijn de economische belangen rond internet en digitale economie alleen maar toegenomen.
De VS is het derde land dat de netneutraliteitswet invoert, na Chili en Nederland. De beslissing houdt dus in dat providers iedereen gelijk moeten behandelen, maar ook geen diensten, zoals Skype, mogen afblokken. Wetgeving maakt het mogelijk dat netneutraliteit ook wordt afgedwongen. In Nederland is een operator als KPN bijvoorbeeld al veroordeeld omdat het telefoneren via wifi-hotspots afsloot.
De beslissing in de VS viel in de Federal Communications Commission (FCC), die met een meerderheid van drie tegen twee instemde met het voorstel. De Amerikaanse president Barack Obama steunde deze beslissing. In een reactie bedankte hij alle Amerikaanse gebruikers die via internet hadden geijverd voor netneutraliteit. Dat was op zich opmerkelijk want tot voor een paar maanden was Obama nog tegen. Het voorstel moet wel nog naar het congres, waar de Republikeinen een meerderheid hebben.
In de Verenigde Staten was netneutraliteit al geruime tijd voer voor discussie. Aan de ene kant stonden de telecomoperatoren zoals AT&T, Comcast en Verizon, die hun investeringen in netwerkinfrastructuur zien oplopen. Zij wilden ook extra inkomsten kunnen incasseren voor snellere verbindingen.
Aan de andere kant stonden de vele internetgebruikers (honderduizenden hebben de voorbije weken via e-mail gepleit voor netneutraliteit bij de FCC) die vreesden voor een internet op twee snelheden. Onder hen ook de dienstenbedrijven, zoals Google en Netflix, die al geruime tijd ijverden voor netneutraliteit. Ook hier was het argument vooral financieel. De bedrijven wilden vermijden dat zij fors extra moesten zouden gaan betalen voor netwerkverbindingen.
In België is er geen wetgeving. België wacht op de EU, die vorig jaar al een aanzet gaf tot wetgeving. Die aanzet leek aanvankelijk erg op de Nederlandse wet. Toch is er hier ook discussie over. Zo pleit de EU voor een uitzondering rond "gespecialiseerde diensten", die wel voorkeur zouden kunnen krijgen op internet.
Volgens critici is het helemaal niet duidelijk en vaag omschreven wat die gespecialiseerde diensten inhouden. Het zou een videodienst kunnen zijn, maar ook een arts die online een hartoperatie volgt en dus zeker moet zijn van een goede verbinding. Of hoe de discussie rond netneutraliteit zeker in de EU nog niet ten einde is.
