Twitter verdrijft Tweetbot uit de Mac App Store
De Mac-versie van Tweetbot, een erg populaire alternatieve Twitter-client, verdween vandaag uit de App Store, en lijkt het eerste grote slachtoffer te zijn geworden van de tokenlimieten die Twitter oplegt aan externe apps.
De app verdween eerder vandaag plots uit de Mac App Store; nieuwe gebruikers die de Tweetbot al hadden geïnstalleerd op hun Macs en probeerden inloggen, kregen een foutmelding te zien. Wie nog ingelogd was in Tweetbot zou geen problemen mogen hebben.
[related_article id=”161563″]
Tokenplafonds
De oorzaak van deze “panne” is waarschijnlijk de weinig gekende tokenlimiet-policy van Twitter. Dat is een stukje regelgeving die het bedrijf al in 2012 implementeerde, maar waar slechts weinig ruchtbaarheid aan gegeven werd. Het tokensysteem is ingebakken in de API van Twitter en zet een limiet op het aantal gebruikers dat een externe app mag hebben. Applicaties die uitgebracht werden nadat de limiet werd opgelegd kregen 100.000 tokens toegewezen. Bestaande applicaties die al meer dan 100.000 gebruikers hadden, kregen op dat moment twee keer zoveel tokens als bestaande gebruikers.
Twitter beloofde ook dat ontwikkelaars die tegen hun plafond aanliepen en dus meer tokens nodig hadden, contact konden opnemen, waarna het bedrijf zou bekijken of er meer tokens konden worden toegekend.
Er zat echter een addertje – of beter gezegd, een boa constrictor van formaat – onder het gras van de nieuwe policy: Twitter gebruikte de maatregel namelijk al snel om die apps die “de kern van de user experience van Twitter nabootsen” – iets wat het bedrijf “afraadt” – extra tokens te ontzeggen. De eerste app die dat aan den lijve mocht ondervinden was Tweetro voor Windows; nadat zij een paar maanden na de instelling van het token-systeem tegen hun pafond botsten, werd hun verzoek voor meer tokens afgewezen omdat hun app volgens Twitter “schijnbaar niets aanbiedt waar onze huidige of toekomstige producten al niet in voldoen”, waardoor er geen “uitzondering” gemaakt kon worden (quotes via 9to5Mac).
Ook de ontwikkelaars van Twitterrific, een andere populaire app voor Mac en iOS, lieten de verdere ontwikkeling van hun Mac-versie om deze reden uitdoven – hun prognoses voor de iOS-versie van de app waren met betrekking tot de tokens veel rooskleuriger – en ook een aantal Windows Phone-apps, zoals Rowi en MetroTwit, kondigden vorig jaar aan dat ze hun werkzaamheden moesten stopzetten omdat ze hun plafond bereikt hadden.
De fanclub van externe developers
Twitter heeft altijd een erg actief en uitgebreid ecosysteem van third-party- en client-apps gehad – in eerste instantie omdat het platform in z’n jongere dagen gewoon geen of bar slechte apps aanbood. De ontwikkelaars die aan die externe applicaties werkten, deden dat in de meeste gevallen omdat ze geloofden in het concept achter Twitter, maar ook geconfronteerd werden met allerlei gebreken. Verschillende features die vandaag evident lijken voor wie het sociale medium gebruikt, zoals replies, werden eigenlijk geïntroduceerd door de externe ontwikkelaars en later overgenomen door Twitter zelf.
Dat wetende lijkt deze beslissing van Twitter nog vreemder: dit tokensysteem zal er immers onherroepelijk voor zorgen dat ze hun trouwste aanhangers én een hoop gebruikers vervreemden – veel gebruikers betalen immers voor een externe app omdat ze niet alles wat ze nodig hebben krijgen in de officiële versies. Ook het gebrek aan communicatie lijkt een uiterst bizar idee: ontwikkelaars worden op geen enkele manier door Twitter op de hoogte gesteld van het aantal tokens dat ze op een gegeven moment hebben, en kunnen dus enkel een schatting maken aan de hand van hun verkoopcijfers.
Gezien de vreselijke manier waarop dit systeem geïmplementeerd wordt, lijkt er in feite maar één logische conclusie – eentje die verschillende ontwikkelaars ook al trokken. Twitter wil alle client-apps uit hun respectievelijke app stores drijven, om ervoor te zorgen dat ze geen eurocent aan reclameopbrengsten meer missen, en dat niemand anders nog geld kan verdienen met het platform.
Natuurlijk is er niets mis met het feit dat Twitter paal en perk wil stellen aan de manier waarop externe apps het sociaal platform gebruiken en in de markt zetten. Het zou bijvoorbeeld niet onredelijk zijn dat een externe ontwikkelaar een redelijk bedrag zou moeten betalen voor extra tokens; het bedrijf zou ook een percentage kunnen opeisen van elke verkochte Twitter-clientapp. Geen van die dingen is ongezien in zakendoen, en er zijn verschillende verdedigbare strategieën waarmee Twitter munt zou kunnen slaan uit z’n brede cirkel van externe developers.
Het is daarom dubbel zo spijtig dat het bedrijf in plaats daarvan in de voetsporen van Facebook lijkt te volgen en enkel nog respect heeft voor adverteerders en geldstromen – en niet voor de geschiedenis met z’n ontwikkelaars of de noden en wensen van z’n gebruikers.
De Mac-versie van Tweetbot, een erg populaire alternatieve Twitter-client, verdween vandaag uit de App Store, en lijkt het eerste grote slachtoffer te zijn geworden van de tokenlimieten die Twitter oplegt aan externe apps.
De app verdween eerder vandaag plots uit de Mac App Store; nieuwe gebruikers die de Tweetbot al hadden geïnstalleerd op hun Macs en probeerden inloggen, kregen een foutmelding te zien. Wie nog ingelogd was in Tweetbot zou geen problemen mogen hebben.
[related_article id=”161563″]
Tokenplafonds
De oorzaak van deze “panne” is waarschijnlijk de weinig gekende tokenlimiet-policy van Twitter. Dat is een stukje regelgeving die het bedrijf al in 2012 implementeerde, maar waar slechts weinig ruchtbaarheid aan gegeven werd. Het tokensysteem is ingebakken in de API van Twitter en zet een limiet op het aantal gebruikers dat een externe app mag hebben. Applicaties die uitgebracht werden nadat de limiet werd opgelegd kregen 100.000 tokens toegewezen. Bestaande applicaties die al meer dan 100.000 gebruikers hadden, kregen op dat moment twee keer zoveel tokens als bestaande gebruikers.
Twitter beloofde ook dat ontwikkelaars die tegen hun plafond aanliepen en dus meer tokens nodig hadden, contact konden opnemen, waarna het bedrijf zou bekijken of er meer tokens konden worden toegekend.
Er zat echter een addertje – of beter gezegd, een boa constrictor van formaat – onder het gras van de nieuwe policy: Twitter gebruikte de maatregel namelijk al snel om die apps die “de kern van de user experience van Twitter nabootsen” – iets wat het bedrijf “afraadt” – extra tokens te ontzeggen. De eerste app die dat aan den lijve mocht ondervinden was Tweetro voor Windows; nadat zij een paar maanden na de instelling van het token-systeem tegen hun pafond botsten, werd hun verzoek voor meer tokens afgewezen omdat hun app volgens Twitter “schijnbaar niets aanbiedt waar onze huidige of toekomstige producten al niet in voldoen”, waardoor er geen “uitzondering” gemaakt kon worden (quotes via 9to5Mac).
Ook de ontwikkelaars van Twitterrific, een andere populaire app voor Mac en iOS, lieten de verdere ontwikkeling van hun Mac-versie om deze reden uitdoven – hun prognoses voor de iOS-versie van de app waren met betrekking tot de tokens veel rooskleuriger – en ook een aantal Windows Phone-apps, zoals Rowi en MetroTwit, kondigden vorig jaar aan dat ze hun werkzaamheden moesten stopzetten omdat ze hun plafond bereikt hadden.
De fanclub van externe developers
Twitter heeft altijd een erg actief en uitgebreid ecosysteem van third-party- en client-apps gehad – in eerste instantie omdat het platform in z’n jongere dagen gewoon geen of bar slechte apps aanbood. De ontwikkelaars die aan die externe applicaties werkten, deden dat in de meeste gevallen omdat ze geloofden in het concept achter Twitter, maar ook geconfronteerd werden met allerlei gebreken. Verschillende features die vandaag evident lijken voor wie het sociale medium gebruikt, zoals replies, werden eigenlijk geïntroduceerd door de externe ontwikkelaars en later overgenomen door Twitter zelf.
Dat wetende lijkt deze beslissing van Twitter nog vreemder: dit tokensysteem zal er immers onherroepelijk voor zorgen dat ze hun trouwste aanhangers én een hoop gebruikers vervreemden – veel gebruikers betalen immers voor een externe app omdat ze niet alles wat ze nodig hebben krijgen in de officiële versies. Ook het gebrek aan communicatie lijkt een uiterst bizar idee: ontwikkelaars worden op geen enkele manier door Twitter op de hoogte gesteld van het aantal tokens dat ze op een gegeven moment hebben, en kunnen dus enkel een schatting maken aan de hand van hun verkoopcijfers.
Gezien de vreselijke manier waarop dit systeem geïmplementeerd wordt, lijkt er in feite maar één logische conclusie – eentje die verschillende ontwikkelaars ook al trokken. Twitter wil alle client-apps uit hun respectievelijke app stores drijven, om ervoor te zorgen dat ze geen eurocent aan reclameopbrengsten meer missen, en dat niemand anders nog geld kan verdienen met het platform.
Natuurlijk is er niets mis met het feit dat Twitter paal en perk wil stellen aan de manier waarop externe apps het sociaal platform gebruiken en in de markt zetten. Het zou bijvoorbeeld niet onredelijk zijn dat een externe ontwikkelaar een redelijk bedrag zou moeten betalen voor extra tokens; het bedrijf zou ook een percentage kunnen opeisen van elke verkochte Twitter-clientapp. Geen van die dingen is ongezien in zakendoen, en er zijn verschillende verdedigbare strategieën waarmee Twitter munt zou kunnen slaan uit z’n brede cirkel van externe developers.
Het is daarom dubbel zo spijtig dat het bedrijf in plaats daarvan in de voetsporen van Facebook lijkt te volgen en enkel nog respect heeft voor adverteerders en geldstromen – en niet voor de geschiedenis met z’n ontwikkelaars of de noden en wensen van z’n gebruikers.