Hoe internet te weinig adressen en te veel routes kan hebben

Dat de IPv4-adressen bijna op zijn, zou goed nieuws moeten zijn voor de oude routers en gedateerde netwerkapparaten die het lastig hebben met de sterke groei van het net. De gecompliceerde relaties tussen routes en adressen zouden echter nog meer olie op het vuur kunnen gooien.

Vorige week bleek nog dat oude routers en switches kuren kregen toen de tabel met bestaande internetroutes boven de 512.000 groeide. Die tabel wordt in een speciaal stukje geheugen opgeslagen, de zogenaamde TCAM (Ternary Content Adressable Memory).

Kenners kennen echter niet raar op van het nieuws: toen het aantal routes boven de 128.000 steeg (in 2003) en boven de 256.000 (in 2008) deden zich precies dezelfde problemen voor. Een boel netwerkfabrikanten (Cisco, Juniper,…) hebben hun apparatuur ook al jaren geleden voor dit probleem geüpdatet. Omdat zo goed als alle IPv4-adressen ook al toegewezen zijn, zal het aantal routes op die manier waarschijnlijk niet veel meer groeien, aldus Cisco-ingenieurs. Dat is het goede nieuws.

Het slechte nieuws is echter dat de uitputting van IPv4-adressen ook zo haar eigen problemen meebrengt. Doordat er minder adressen voorhanden zijn, willen internetgebruikers en internetproviders ze opsplitsen in meerdere routes.

Meer doen met minder
Onder netwerkingenieurs is het een ongeschreven regel dat de kleinste route op het net verwijst naar een blok van 256 opeenvolgende IP-adressen. Sommige netwerkoperatoren willen die blokken nu opsplitsen zodat meer klanten er gebruik van kunnen maken. In plaats van één internetroute om 256 adressen te bereiken, zouden het er dan twee worden. Meer doen met minder, heet zoiets.

Uiteraard spelen ook geld en winst hierbij een rol. IPv4-adressen worden zeldzaam en dus stijgt hun waarde. Ze worden gratis uitgedeeld door non-profitorganisaties, maar sommige ontvangers verkopen ze door. Ook dat kan ervoor zorgen dat het aantal internetroutes in de toekomst zal stijgen.

Het is zo’n beetje als een feestje waar alle gasten een stukje van dezelfde taart willen. De adreshouders snijden het aantal adressen in almaar kleinere stukjes en het is aan de routers om al die stukjes bij te houden.

IPv6 to the rescue
Een overstap naar IPv6 zou alvast een deel van het probleem oplossen doordat er bijna een oneindige stroom aan adressen vrijkomt. Maar nog maar weinig IPS’s maken er gebruik van, ook al is de netwerkapparatuur er al jaren klaar voor. In de routetabel voor IPv6 staan nu nog maar hoop en al een 20.000 routes. Cisco suggereert daarom bijvoorbeeld om geheugenruimte die nu nog IPv6 wordt gereserveerd toch nog tijdelijk toe te wijzen aan IPv4-routes.

Overigens zal dat op termijn ook maar een pleister op een houten been zijn: de tabellen voor IPv6 zijn anders dan voor IPv4, worden anders beheerd en nemen ook veel meer geheugenruimte in beslag omdat ze veel langer zijn.

Waarschijnlijk zijn we dus nog niet af van het probleem van de routetabellen. 

Dat de IPv4-adressen bijna op zijn, zou goed nieuws moeten zijn voor de oude routers en gedateerde netwerkapparaten die het lastig hebben met de sterke groei van het net. De gecompliceerde relaties tussen routes en adressen zouden echter nog meer olie op het vuur kunnen gooien.

Vorige week bleek nog dat oude routers en switches kuren kregen toen de tabel met bestaande internetroutes boven de 512.000 groeide. Die tabel wordt in een speciaal stukje geheugen opgeslagen, de zogenaamde TCAM (Ternary Content Adressable Memory).

Kenners kennen echter niet raar op van het nieuws: toen het aantal routes boven de 128.000 steeg (in 2003) en boven de 256.000 (in 2008) deden zich precies dezelfde problemen voor. Een boel netwerkfabrikanten (Cisco, Juniper,…) hebben hun apparatuur ook al jaren geleden voor dit probleem geüpdatet. Omdat zo goed als alle IPv4-adressen ook al toegewezen zijn, zal het aantal routes op die manier waarschijnlijk niet veel meer groeien, aldus Cisco-ingenieurs. Dat is het goede nieuws.

Het slechte nieuws is echter dat de uitputting van IPv4-adressen ook zo haar eigen problemen meebrengt. Doordat er minder adressen voorhanden zijn, willen internetgebruikers en internetproviders ze opsplitsen in meerdere routes.

Meer doen met minder
Onder netwerkingenieurs is het een ongeschreven regel dat de kleinste route op het net verwijst naar een blok van 256 opeenvolgende IP-adressen. Sommige netwerkoperatoren willen die blokken nu opsplitsen zodat meer klanten er gebruik van kunnen maken. In plaats van één internetroute om 256 adressen te bereiken, zouden het er dan twee worden. Meer doen met minder, heet zoiets.

Uiteraard spelen ook geld en winst hierbij een rol. IPv4-adressen worden zeldzaam en dus stijgt hun waarde. Ze worden gratis uitgedeeld door non-profitorganisaties, maar sommige ontvangers verkopen ze door. Ook dat kan ervoor zorgen dat het aantal internetroutes in de toekomst zal stijgen.

Het is zo’n beetje als een feestje waar alle gasten een stukje van dezelfde taart willen. De adreshouders snijden het aantal adressen in almaar kleinere stukjes en het is aan de routers om al die stukjes bij te houden.

IPv6 to the rescue
Een overstap naar IPv6 zou alvast een deel van het probleem oplossen doordat er bijna een oneindige stroom aan adressen vrijkomt. Maar nog maar weinig IPS’s maken er gebruik van, ook al is de netwerkapparatuur er al jaren klaar voor. In de routetabel voor IPv6 staan nu nog maar hoop en al een 20.000 routes. Cisco suggereert daarom bijvoorbeeld om geheugenruimte die nu nog IPv6 wordt gereserveerd toch nog tijdelijk toe te wijzen aan IPv4-routes.

Overigens zal dat op termijn ook maar een pleister op een houten been zijn: de tabellen voor IPv6 zijn anders dan voor IPv4, worden anders beheerd en nemen ook veel meer geheugenruimte in beslag omdat ze veel langer zijn.

Waarschijnlijk zijn we dus nog niet af van het probleem van de routetabellen.