Zes webOS-functies die we nog steeds gebruiken

We spreken 2009, in een zaaltje vol journalisten, daar verzameld om de nieuwste Palm te bekijken. De spanning is te snijden, met een soort sfeer die je normaal alleen voelt op de lanceringsevents van Apple. Palm-topman Jon Rubinstein stapt het podium op en onthult daar de Palm Pre en zijn innovatieve nieuwe besturingssysteem: webOS.

Jammer genoeg was webOS, en de tablets en telefoons die het aandreef, geen lang leven beschoren. Palm werd niet veel later gekocht door HP, en de webOS-hardware verdween al snel uit deze wereld. 

[related_article id=”161563″]

Maar het webOS-platform had innovatie op elk niveau in zijn DNA zitten, en het is waarschijnlijk het beste mobiele OS dat ooit een commerciële flop werd. De telefoons verkochten niet goed, en de Touchpad-tablet die door HP uitgebracht werd, na de overname, werd 45 dagen na zijn lancering al afgevoerd.

Innovatief
Als je afgaat op z’n korte levensduur, zou je makkelijk kunnen concluderen dat webOS geen goed OS was, maar het was gebouwd op features die destijds zo innovatief waren dat sommige ervan vandaag nog steeds in gebruik zijn. Hier willen we even de aandacht vestigen op een paar webOS-handigheidjes die je waarschijnlijk regelmatig gebruikt. Omdat ze zo goed waren dat zowat elke grote speler ze heeft overgenomen.

Apps als kaartjes

In webOS introduceerden de Palm-ingenieurs een nieuwe manier om te werken met apps op telefoons en tablets. Zij bedachten een systeem waarbij je in één oogopslag kon zien welke apps er tegelijk draaiden op je toestel.

Deze kaartjes waren ook geen statische afbeeldingen, zoals toen gebruikelijk was. Ze konden in elke volgorde gesleept worden en, heel indrukwekkend, ze waren live. Apps die video of andere constant veranderende informatie weergaven bleven dat te doen op hun kaartje, ook als de app door de gebruiker naar de achtergrond geduwd werd.

Deze methode is niet verdwenen met webOS. Apple heeft ze overgenomen in iOS 7, hoewel de vloeiende implementatie in webOS beter werkte. Het is ook gebruikt door Blackberry op zijn Playbook-tablet. Waarvan eigenlijk het volledige systeem wel een kloon van webOS lijkt.

Gebaren om draaiende apps te sluiten

Naast de vernieuwde cardview introduceerde webOS ook een gebaar waar Apple-gebruikers vertrouwd mee zullen zijn: met een veeg naar boven apps sluiten door ze ‘van het scherm’ te zwieren. Ook in Windows 8 kan je apps op dezelfde manier minimaliseren en sluiten.

Sociale netwerken volledig integreren in het OS 

Een van de belangrijkste kenmerken van webOS was zo goed dat het nu in elk relevant mobiel platform gebruikt wordt. Palm noemde het Synergy, en het was de volledige integratie van sociale netwerken en belangrijke onlinediensten in het weefsel van het OS.

Als je gebeld wordt op je smartphone en de Facebookfoto van de beller te zien krijgt, mag je webOS bedanken. Palm bouwde zijn OS om te integreren met Facebook, Twitter, en andere onlinediensten. Die integratie verbond de contacten van de gebruiker met die van Facebook, zodat je één set contactinformatie kreeg.

Dit systeem is nu gemeengoed in elk groot mobiel besturingssysteem, waaronder iOS, Windows Phone, en Android, maar het begon bij webOS.

Vanaf de rand naar binnen vegen om functies op te roepen 

HP introduceerde de gedoemde Touchpad-tablet en breidde daarbij de unieke touchinterface uit door aanraakgevoelige randen rond het scherm te gebruiken. Dit elimineerde de nood aan fysieke knoppen. Gebruikers konden zo bijvoorbeeld de ‘apps als kaartjes’-interface oproepen door omhoog te vegen vanaf de onderste rand, naast een aantal andere functies.

Dit concept is nog springlevend in Windows 8. Wie Microsofts laatste versie van Windows gebruikt op een toestel met aanraakscherm is het gewend om de gebruikelijke systeemmenu’s op te roepen door vanaf de zijkant te vegen.

Ook elke keer wanneer je een appmenu oproept door dit gebaar, mag je webOS bedanken. Die functionaliteit is aanwezig in alle mobiele besturingssystemen, vooral Android.

Draadloos toestellen opladen wordt mainstream

De mogelijkheid om gadgets op te laden zonder ze in te moeten pluggen is niet geïntroduceerd door Palm, maar zijn implementatie van deze optie was nieuw. De Touchstone-oplader voor de Palm Pre was elegant ontworpen en de eigenaars van het toestel waren er helemaal wild van.

De optionele Touchstone-oplader was een kleine ‘steen’ die je toestel kon opladen door die gewoon bovenop de lader te leggen. De Touchstone plugde je in de muur en kon je vervolgens op je bureau zetten, en de telefoon laadde op door zijn achterzijde heen.

Draadloos opladen is nu beschikbaar bij verschillende mobiele aanbieders, waaronder Nokia.

Palm was de eerste die draadloos opladen integreerde met het OS. Als de Palm Pre op zijn Touchstone lag, schakelde het toestel automatisch over op speakerphone, zodat je handenvrij kon bellen. Hetzelfde systeem werd doorgetrokken naar de Touchpad, waarvoor HP ook een bureaustaander voor ontwierp die de tablet draadloos zou opladen. Het OS kon automatisch overschakelen naar een dockmodus en kon bepaalde informatie weergeven zolang hij in de staander lag.

Het automatisch overschakelen naar dockmodus vind je vandaag nog in Android.

Toestellen linken voor meer functionaliteit

De meeste innovaties die we in dit artikel bespraken waren afkomstig van Palm, maar deze laatste ronde is voor HP. Hoewel het, gezien de korte duur van HP’s affaire met webOS, geen gekke veronderstelling is dat ook dit idee afkomstig is van de Palm-ingenieurs.

HP rustte de Palm Pre 3 en de Touchpad uit met een functie die nog nooit gezien was: deze twee toestellen konden draadloos detecteren wanneer ze in elkaars buurt waren, om vervolgens de functionaliteit van hun OS op elkaar af te stemmen.

Als je bezig was met je Touchpad, maar je Palm Pre 3-telefoon was in de buurt, dan werden automatisch alle berichten en telefoontjes doorgestuurd naar je tablet. Je hoefde je telefoon dus niet vast te pakken voor dit soort onderbrekingen – je zag ze gewoon voorbijkomen op je tablet. Dit veranderde de twee toestellen in één communicatie-oplossing, gewoon door ze in elkaars buurt te houden.

Dit is eigenlijk dezelfde functionaliteit die we zien in het vandaag zo populaire segment van de wearables, voornamelijk dan bij de smartwatches. Als je een oproep op bericht kan zien binnenkomen op je horloge, dan weet je wie de maker het idee gegeven heeft.

We spreken 2009, in een zaaltje vol journalisten, daar verzameld om de nieuwste Palm te bekijken. De spanning is te snijden, met een soort sfeer die je normaal alleen voelt op de lanceringsevents van Apple. Palm-topman Jon Rubinstein stapt het podium op en onthult daar de Palm Pre en zijn innovatieve nieuwe besturingssysteem: webOS.

Jammer genoeg was webOS, en de tablets en telefoons die het aandreef, geen lang leven beschoren. Palm werd niet veel later gekocht door HP, en de webOS-hardware verdween al snel uit deze wereld. 

[related_article id=”161563″]

Maar het webOS-platform had innovatie op elk niveau in zijn DNA zitten, en het is waarschijnlijk het beste mobiele OS dat ooit een commerciële flop werd. De telefoons verkochten niet goed, en de Touchpad-tablet die door HP uitgebracht werd, na de overname, werd 45 dagen na zijn lancering al afgevoerd.

Innovatief
Als je afgaat op z’n korte levensduur, zou je makkelijk kunnen concluderen dat webOS geen goed OS was, maar het was gebouwd op features die destijds zo innovatief waren dat sommige ervan vandaag nog steeds in gebruik zijn. Hier willen we even de aandacht vestigen op een paar webOS-handigheidjes die je waarschijnlijk regelmatig gebruikt. Omdat ze zo goed waren dat zowat elke grote speler ze heeft overgenomen.

Apps als kaartjes

In webOS introduceerden de Palm-ingenieurs een nieuwe manier om te werken met apps op telefoons en tablets. Zij bedachten een systeem waarbij je in één oogopslag kon zien welke apps er tegelijk draaiden op je toestel.

Deze kaartjes waren ook geen statische afbeeldingen, zoals toen gebruikelijk was. Ze konden in elke volgorde gesleept worden en, heel indrukwekkend, ze waren live. Apps die video of andere constant veranderende informatie weergaven bleven dat te doen op hun kaartje, ook als de app door de gebruiker naar de achtergrond geduwd werd.

Deze methode is niet verdwenen met webOS. Apple heeft ze overgenomen in iOS 7, hoewel de vloeiende implementatie in webOS beter werkte. Het is ook gebruikt door Blackberry op zijn Playbook-tablet. Waarvan eigenlijk het volledige systeem wel een kloon van webOS lijkt.

Gebaren om draaiende apps te sluiten

Naast de vernieuwde cardview introduceerde webOS ook een gebaar waar Apple-gebruikers vertrouwd mee zullen zijn: met een veeg naar boven apps sluiten door ze ‘van het scherm’ te zwieren. Ook in Windows 8 kan je apps op dezelfde manier minimaliseren en sluiten.

Sociale netwerken volledig integreren in het OS 

Een van de belangrijkste kenmerken van webOS was zo goed dat het nu in elk relevant mobiel platform gebruikt wordt. Palm noemde het Synergy, en het was de volledige integratie van sociale netwerken en belangrijke onlinediensten in het weefsel van het OS.

Als je gebeld wordt op je smartphone en de Facebookfoto van de beller te zien krijgt, mag je webOS bedanken. Palm bouwde zijn OS om te integreren met Facebook, Twitter, en andere onlinediensten. Die integratie verbond de contacten van de gebruiker met die van Facebook, zodat je één set contactinformatie kreeg.

Dit systeem is nu gemeengoed in elk groot mobiel besturingssysteem, waaronder iOS, Windows Phone, en Android, maar het begon bij webOS.

Vanaf de rand naar binnen vegen om functies op te roepen 

HP introduceerde de gedoemde Touchpad-tablet en breidde daarbij de unieke touchinterface uit door aanraakgevoelige randen rond het scherm te gebruiken. Dit elimineerde de nood aan fysieke knoppen. Gebruikers konden zo bijvoorbeeld de ‘apps als kaartjes’-interface oproepen door omhoog te vegen vanaf de onderste rand, naast een aantal andere functies.

Dit concept is nog springlevend in Windows 8. Wie Microsofts laatste versie van Windows gebruikt op een toestel met aanraakscherm is het gewend om de gebruikelijke systeemmenu’s op te roepen door vanaf de zijkant te vegen.

Ook elke keer wanneer je een appmenu oproept door dit gebaar, mag je webOS bedanken. Die functionaliteit is aanwezig in alle mobiele besturingssystemen, vooral Android.

Draadloos toestellen opladen wordt mainstream

De mogelijkheid om gadgets op te laden zonder ze in te moeten pluggen is niet geïntroduceerd door Palm, maar zijn implementatie van deze optie was nieuw. De Touchstone-oplader voor de Palm Pre was elegant ontworpen en de eigenaars van het toestel waren er helemaal wild van.

De optionele Touchstone-oplader was een kleine ‘steen’ die je toestel kon opladen door die gewoon bovenop de lader te leggen. De Touchstone plugde je in de muur en kon je vervolgens op je bureau zetten, en de telefoon laadde op door zijn achterzijde heen.

Draadloos opladen is nu beschikbaar bij verschillende mobiele aanbieders, waaronder Nokia.

Palm was de eerste die draadloos opladen integreerde met het OS. Als de Palm Pre op zijn Touchstone lag, schakelde het toestel automatisch over op speakerphone, zodat je handenvrij kon bellen. Hetzelfde systeem werd doorgetrokken naar de Touchpad, waarvoor HP ook een bureaustaander voor ontwierp die de tablet draadloos zou opladen. Het OS kon automatisch overschakelen naar een dockmodus en kon bepaalde informatie weergeven zolang hij in de staander lag.

Het automatisch overschakelen naar dockmodus vind je vandaag nog in Android.

Toestellen linken voor meer functionaliteit

De meeste innovaties die we in dit artikel bespraken waren afkomstig van Palm, maar deze laatste ronde is voor HP. Hoewel het, gezien de korte duur van HP’s affaire met webOS, geen gekke veronderstelling is dat ook dit idee afkomstig is van de Palm-ingenieurs.

HP rustte de Palm Pre 3 en de Touchpad uit met een functie die nog nooit gezien was: deze twee toestellen konden draadloos detecteren wanneer ze in elkaars buurt waren, om vervolgens de functionaliteit van hun OS op elkaar af te stemmen.

Als je bezig was met je Touchpad, maar je Palm Pre 3-telefoon was in de buurt, dan werden automatisch alle berichten en telefoontjes doorgestuurd naar je tablet. Je hoefde je telefoon dus niet vast te pakken voor dit soort onderbrekingen – je zag ze gewoon voorbijkomen op je tablet. Dit veranderde de twee toestellen in één communicatie-oplossing, gewoon door ze in elkaars buurt te houden.

Dit is eigenlijk dezelfde functionaliteit die we zien in het vandaag zo populaire segment van de wearables, voornamelijk dan bij de smartwatches. Als je een oproep op bericht kan zien binnenkomen op je horloge, dan weet je wie de maker het idee gegeven heeft.