De lens die achter zichzelf kan kijken
In Londen is een nog puntgaaf exemplaar opgedoken van Nikons vermaarde, uiterst zeldzame en ook uiterst dure "cameralens die achter zichzelf kan kijken".
Er zijn maar een paar honderd exemplaren gemaakt van de even legendarische als kolossale Nikkor 6mm f/2.8 fisheye. Deze über-groothoeklens werd in 1970 gelanceerd op de fotografiebeurs Photokina in Keulen.
Hij werd oorspronkelijk ontwikkeld voor wetenschappelijk en industrieel gebruik, en voor speciale effecten in portret- en architectuurfotografie. De productie startte twee jaar later, maar alleen op bestelling. Voor de consument was het ding weinig geschikt, want het weegt 5,2 kilogram en is bijna drie keer zo groot als de gemiddelde camerabody.
[related_article id=”158262″]
Het blikveld, of beter gezegd gezichtsveld van de lens strekt zich uit tot liefst 220 graden. Daarmee reikt het veel verder dan het gezichtsveld van de mens, dat horizontaal op 140 graden blijft steken als de ogen niet bewegen. Vanwege dit extreme, bizarre perspectief werd het ding al gauw "de lens die achter zichzelf kan kijken" genoemd.
Hoeveel exemplaren er nog van bestaan is niet bekend, maar af en toe duikt er op veilingen eentje op. Zo ook nu in een Londense winkel. De eigenaar van de winkel zegt dat hij een half jaar op deze legende heeft gejaagd.
Meer details over de verkoop en de prijs, lees je op fotografiesite shoot.be.
In Londen is een nog puntgaaf exemplaar opgedoken van Nikons vermaarde, uiterst zeldzame en ook uiterst dure "cameralens die achter zichzelf kan kijken".
Er zijn maar een paar honderd exemplaren gemaakt van de even legendarische als kolossale Nikkor 6mm f/2.8 fisheye. Deze über-groothoeklens werd in 1970 gelanceerd op de fotografiebeurs Photokina in Keulen.
Hij werd oorspronkelijk ontwikkeld voor wetenschappelijk en industrieel gebruik, en voor speciale effecten in portret- en architectuurfotografie. De productie startte twee jaar later, maar alleen op bestelling. Voor de consument was het ding weinig geschikt, want het weegt 5,2 kilogram en is bijna drie keer zo groot als de gemiddelde camerabody.
[related_article id=”158262″]
Het blikveld, of beter gezegd gezichtsveld van de lens strekt zich uit tot liefst 220 graden. Daarmee reikt het veel verder dan het gezichtsveld van de mens, dat horizontaal op 140 graden blijft steken als de ogen niet bewegen. Vanwege dit extreme, bizarre perspectief werd het ding al gauw "de lens die achter zichzelf kan kijken" genoemd.
Hoeveel exemplaren er nog van bestaan is niet bekend, maar af en toe duikt er op veilingen eentje op. Zo ook nu in een Londense winkel. De eigenaar van de winkel zegt dat hij een half jaar op deze legende heeft gejaagd.
Meer details over de verkoop en de prijs, lees je op fotografiesite shoot.be.
