Laat je verkeersboetes klasseren dankzij fysica
Om onder een boete van 400 dollar uit te komen gebruikt een fysicus van de universiteit van Californië niets dan wiskunde.
Wanneer je jezelf eens moet verantwoorden voor een verkeersovertreding, vergeet dat niet de Krioukov-verdediging te vermelden.
Dmitri Krioukov haalde de wetten van de fysica aan om onder een verkeersboete van 400 dollar uit te komen. Volgens een artikel in Physics Central zag een agent hem een stopbord negeren. De fysicus van de universiteit van Californië schreef prompt een vier pagina’s tellende verdediging waarin hij beweert dat de agent enkel dacht dat hij Krioukov een stopbord zag negeren.
foto: Dmitri Krioukov
Krioukov verklaart dat de agent, die 30 meter verderop geparkeerd stond, de hoeksnelheid in de gaten hield in plaats van de lineaire snelheid. Dat kan de toeschouwer een verkeerde perceptie geven van de echte snelheid.
Met grafieken en veel chaotische lijnen legt Krioukov uit dat, voor een toeschouwer, een voertuig dat een constante snelheid aanhoudt erg lijkt op een voertuig dat snel decelereert (zogezegd tot het volledig stilstaat) en dan weer optrekt als het zicht van de toeschouwer werd ‘verduisterd’ op het moment dat het voertuig stil zou staan.
En dat scenario is exact wat er gebeurde, zegt Krioukov.
Terwijl Krioukov met zijn compacte Toyota Yaris reed moest hij plots niezen, waardoor hij erg hard remde. Krioukov schatte dat zijn snelheid op dat moment zo’n 36 kilometer per uur bedroeg. Tegelijk werd de man voorbijgestoken door een grotere auto, waardoor het zicht van de agent belemmerd werd en die het stoppen van de Yaris niet zag.
Deze grafieken tonen aan dat de hoeksnelheid van een object (links) de illusie wekt dat het object aan een constante snelheid reist, vergeleken met zijn lineaire snelheid (rechts) wanneer het voertuig snel decelereert en accelereert. Foto: Dmitri Krioukov
Het grotere voertuig moest niet remmen voor een stopbord, maar Krioukov beweert dat de lengte van de grotere auto zijn voertuig voor enkele cruciale seconden verborg. Toen Krioukov weer optrok leek het voor de agent alsof hij nooit gestopt was.
foto: Dmitri Krioukov
Om de theorie achter Krioukovs verdediding te kraken heb je een fysica- of wiskundediploma nodig, wat de rechter noch de betrokken agent op zak hebben. Krioukov publiceerde zijn werk op een publieke server van de Cornell-universiteit en daagt iedereen uit hiaten in zijn theorie te vinden. Maar dat kan te laat zijn voor de staat Californië.
Zonder een manier om de argumenten van Krioukov nietig te verklaren, besliste de rechter de boete te klasseren. Of de verdediging van de man waar is of niet: de magistratuur vond het ongetwijfeld makkelijker te zaak te seponeren dan toe te moeten geven dat ze geen idee hadden waar de fysicus het over had.
Om onder een boete van 400 dollar uit te komen gebruikt een fysicus van de universiteit van Californië niets dan wiskunde.
Wanneer je jezelf eens moet verantwoorden voor een verkeersovertreding, vergeet dat niet de Krioukov-verdediging te vermelden.
Dmitri Krioukov haalde de wetten van de fysica aan om onder een verkeersboete van 400 dollar uit te komen. Volgens een artikel in Physics Central zag een agent hem een stopbord negeren. De fysicus van de universiteit van Californië schreef prompt een vier pagina’s tellende verdediging waarin hij beweert dat de agent enkel dacht dat hij Krioukov een stopbord zag negeren.
foto: Dmitri Krioukov
Krioukov verklaart dat de agent, die 30 meter verderop geparkeerd stond, de hoeksnelheid in de gaten hield in plaats van de lineaire snelheid. Dat kan de toeschouwer een verkeerde perceptie geven van de echte snelheid.
Met grafieken en veel chaotische lijnen legt Krioukov uit dat, voor een toeschouwer, een voertuig dat een constante snelheid aanhoudt erg lijkt op een voertuig dat snel decelereert (zogezegd tot het volledig stilstaat) en dan weer optrekt als het zicht van de toeschouwer werd ‘verduisterd’ op het moment dat het voertuig stil zou staan.
En dat scenario is exact wat er gebeurde, zegt Krioukov.
Terwijl Krioukov met zijn compacte Toyota Yaris reed moest hij plots niezen, waardoor hij erg hard remde. Krioukov schatte dat zijn snelheid op dat moment zo’n 36 kilometer per uur bedroeg. Tegelijk werd de man voorbijgestoken door een grotere auto, waardoor het zicht van de agent belemmerd werd en die het stoppen van de Yaris niet zag.
Deze grafieken tonen aan dat de hoeksnelheid van een object (links) de illusie wekt dat het object aan een constante snelheid reist, vergeleken met zijn lineaire snelheid (rechts) wanneer het voertuig snel decelereert en accelereert. Foto: Dmitri Krioukov
Het grotere voertuig moest niet remmen voor een stopbord, maar Krioukov beweert dat de lengte van de grotere auto zijn voertuig voor enkele cruciale seconden verborg. Toen Krioukov weer optrok leek het voor de agent alsof hij nooit gestopt was.
foto: Dmitri Krioukov
Om de theorie achter Krioukovs verdediding te kraken heb je een fysica- of wiskundediploma nodig, wat de rechter noch de betrokken agent op zak hebben. Krioukov publiceerde zijn werk op een publieke server van de Cornell-universiteit en daagt iedereen uit hiaten in zijn theorie te vinden. Maar dat kan te laat zijn voor de staat Californië.
Zonder een manier om de argumenten van Krioukov nietig te verklaren, besliste de rechter de boete te klasseren. Of de verdediging van de man waar is of niet: de magistratuur vond het ongetwijfeld makkelijker te zaak te seponeren dan toe te moeten geven dat ze geen idee hadden waar de fysicus het over had.
