Review: Catherine
[related_article id=”160734″] Romantisch puzzelen
Een puzzelspel injecteren met romantiek en liefde, het leek ons alvast een aartsmoeilijke combinatie, maar Atlus is erin geslaagd. Het resultaat is Catherine, een game waarin hartverscheurende keuzes moeten worden gemaakt. Je hebt de controle over Vincent, een sympathieke dertiger die zelden ruggengraat toont. Zijn vriendin, Katherine, wil met hem trouwen en probeert hem op allerlei manieren te chanteren om hem zover te krijgen. Vincents onzekerheid overmant hem, waardoor hij ettelijke avonden in de bar doorbrengt, ladderzat. Net daar ontmoet hij Catherine, een lief, jong, sexy, wulps meisje dat helemaal gek is van Vincent. Je voelt het dilemma al aankomen. Doorheen het spel krijgt het verhaal vele wendingen, met telkens hartverscheurende keuzes voor Vincent tussen beide dames. Het spel is op alles voorbereid, want er zijn tot tien verschillende verhaaleindes te beleven. Die zijn natuurlijk allemaal afhankelijk van je keuzes doorheen het verhaal. Het doet ons deugd dat we nog eens een frisse verhaallijn mogen ervaren. In Catherine, de game, kom je trouwens snel genoeg te weten wat voor een duiveltje of engeltje je werkelijk bent. Kort samengevat, dit spel is een juweeltje.
Elk stukje verhaal wordt opengebroken door een puzzelhoofdstuk waarin Vincent een toren van blokken moet beklimmen. Door blokken te verschuiven, moet hij een pad zien te vormen naar de toren, maar de tijdslimiet is moordend. Catherine is aartsmoeilijk; gelukkig hebben ze voor de Europese versie, in tegenstelling tot de Japanse, een extra makkelijke optie gekozen. Een verbetering, maar de puzzels blijven uitdagend. Pijnig je hersenen; zeker als het einde van het verhaal in zicht is, verhoogt het puzzelplezier gevoelig. De grafische animé-stijl past perfect bij het spel en vormt samen met de getekende tussenfilmpjes een mooi geheel. De stemacteurs hebben prima werk geleverd om het verhaal geloofwaardig te maken. Je zult meermaals je hart in je keel voelen kloppen, met op het einde een drastische wending die niemand aan ziet komen.
[related_article id=”160734″] Romantisch puzzelen
Een puzzelspel injecteren met romantiek en liefde, het leek ons alvast een aartsmoeilijke combinatie, maar Atlus is erin geslaagd. Het resultaat is Catherine, een game waarin hartverscheurende keuzes moeten worden gemaakt. Je hebt de controle over Vincent, een sympathieke dertiger die zelden ruggengraat toont. Zijn vriendin, Katherine, wil met hem trouwen en probeert hem op allerlei manieren te chanteren om hem zover te krijgen. Vincents onzekerheid overmant hem, waardoor hij ettelijke avonden in de bar doorbrengt, ladderzat. Net daar ontmoet hij Catherine, een lief, jong, sexy, wulps meisje dat helemaal gek is van Vincent. Je voelt het dilemma al aankomen. Doorheen het spel krijgt het verhaal vele wendingen, met telkens hartverscheurende keuzes voor Vincent tussen beide dames. Het spel is op alles voorbereid, want er zijn tot tien verschillende verhaaleindes te beleven. Die zijn natuurlijk allemaal afhankelijk van je keuzes doorheen het verhaal. Het doet ons deugd dat we nog eens een frisse verhaallijn mogen ervaren. In Catherine, de game, kom je trouwens snel genoeg te weten wat voor een duiveltje of engeltje je werkelijk bent. Kort samengevat, dit spel is een juweeltje.
Elk stukje verhaal wordt opengebroken door een puzzelhoofdstuk waarin Vincent een toren van blokken moet beklimmen. Door blokken te verschuiven, moet hij een pad zien te vormen naar de toren, maar de tijdslimiet is moordend. Catherine is aartsmoeilijk; gelukkig hebben ze voor de Europese versie, in tegenstelling tot de Japanse, een extra makkelijke optie gekozen. Een verbetering, maar de puzzels blijven uitdagend. Pijnig je hersenen; zeker als het einde van het verhaal in zicht is, verhoogt het puzzelplezier gevoelig. De grafische animé-stijl past perfect bij het spel en vormt samen met de getekende tussenfilmpjes een mooi geheel. De stemacteurs hebben prima werk geleverd om het verhaal geloofwaardig te maken. Je zult meermaals je hart in je keel voelen kloppen, met op het einde een drastische wending die niemand aan ziet komen.
