Bellens: ‘Concetta Fagard is gesloopt’

België was midden september in de ban van Concetta Fagard. Didier Bellens, topman van Belgacom, wou zijn rechterhand weer in dienst nemen. De Raad van Bestuur van Belgacom en bevoegd minister Vervotte gingen echter dwarsliggen. In een interview met De Standaard blikt de topman terug op de zaak.

"Als er iemand benadeeld werd in deze historie, dan is het wel Concetta Fagard. Zij werd het slechtst behandeld. Ze werd niet beschuldigd, en dan is de veronderstelling dat ze onschuldig is. Dat is een juridisch basisprincipe in een democratie, en we zijn toch nog altijd een democratie?

"Dan concludeerde ik: we hebben ze zonder reden aan de deur gezet. En dan is het simpel. Je moet haar terughalen naar de situatie zoals ze voordien was. Reïntegratie is de enige manier. We erkennen dat er een fout is gemaakt en plaatsen haar terug in de positie zoals die ‘ex-ante’ was. Punt aan de lijn."

Er was heel wat protest over een terugkeer van Concetta Fagard.
"Er ontstond agitatie, en dat vond ik erg vreemd. Ik vroeg me af: wie stoort dat nu, en waarom? Gaan er met degene die gereïntegreerd wordt zaken gepaard waar ik geen weet van heb? Heb ik iemand voor het hoofd gestoten zonder het te weten? Ik ken het antwoord niet. Het stoorde iemand. Wie, en waarom, dat weet ik niet."

Heeft u politieke steun gevonden om die fout te corrigeren?
"Er is niemand vanuit de politiek tussenbeide gekomen. Vergeet niet, de politiek runt dit bedrijf niet. Dat doet de gedelegeerd bestuurder. Ik neem aan dat Inge Vervotte [minister van Overheidsbedrijven, red] vertegenwoordiger is van een aandeelhoudersgroep, in deze de Belgische Staat. Maar de reïntegratie van mevrouw Fagard is de verantwoordelijkheid van de gedelegeerd bestuurder. Hij hoeft daar aan niemand iets over te vragen."

De bestuursraad had negatief advies gegeven en er was zelfs een staking van de ploeg van Fagard.
"Nee, er is nooit een staking geweest. Daarnaast is het renumeratiecomité van de bestuursraad een adviesorgaan, zonder beslissingsmacht. Zij hebben de aanbeveling gedaan: maak geen kabaal, we willen dat alles blijft zoals het is. Er was sympathie voor de situatie van Fagard, maar er bestond de vrees dat haar terugkeer de krantenkoppen zou halen. Daarnaast zou ook het vertrek van Astrid De Lathauwer [HR-directrice] in de kranten staan. Dat wilden ze niet, in het belang van het bedrijf."

Wat nu met Fagard?
"Ik heb voor de raad gevochten als een leeuw, om te verkrijgen dat ze actief kon blijven in een ander filiaal van Belgacom. Ik heb twaalf jaar met haar samengewerkt, en ik ken haar als een vrouw die op een opmerkelijke manier haar werk uitvoert. Als je haar iets kan verwijten dan is het dat zij erg veeleisend is voor zichzelf, en dus ook voor anderen. Maar ze leverde fantastisch werk, en we kwamen goed overeen. Dat er nu niemand meer op haar stoel zit, dat voel ik. Er ontbreekt iemand."

"Belgacom, en ikzelf, moeten haar in elk geval aanbevelen bij andere werkgevers. Ik heb haar gezegd dat ze er baat bij heeft om een job te vinden buiten Belgacom. Een job waarvan de mensen zeggen: ‘wow’. Dan zal ze echt winnen.

"Ze krijgt alvast mijn volledige steun. Er moet worden uitgelegd dat er deze zomer een misverstand heeft plaatsgevonden. Daarnaast: ik ken erg veel mensen, gezien mijn positie. En ik kan u zeggen dat er niemand is die dat verhaal van afgelopen zomer gelooft. Niemand!"

"Ze moet een rebound maken. Maar je moet goed weten dat ze gesloopt is. Psychologisch, persoonlijk, menselijk. Dat is dus niet eenvoudig. Wat me verbaast is dat in al onze zaken het menselijke aspect vaak wordt vergeten, het feit dat je hier met personen bezig bent.

"Ze moet dus een andere job vinden. En als de mensen enkel geloven wat ze gelezen hebben, dat gaat haar niet helpen. Maar gelukkig zijn er genoeg mensen rond haar, die haar wél kennen. Ze heeft twaalf jaar in de directe omgeving gewerkt van de algemeen directeur van RTL en Belgacom, hè."

Dit is slechts een deel uit een langer interview in de weekendkrant van De Standaard.

België was midden september in de ban van Concetta Fagard. Didier Bellens, topman van Belgacom, wou zijn rechterhand weer in dienst nemen. De Raad van Bestuur van Belgacom en bevoegd minister Vervotte gingen echter dwarsliggen. In een interview met De Standaard blikt de topman terug op de zaak.

"Als er iemand benadeeld werd in deze historie, dan is het wel Concetta Fagard. Zij werd het slechtst behandeld. Ze werd niet beschuldigd, en dan is de veronderstelling dat ze onschuldig is. Dat is een juridisch basisprincipe in een democratie, en we zijn toch nog altijd een democratie?

"Dan concludeerde ik: we hebben ze zonder reden aan de deur gezet. En dan is het simpel. Je moet haar terughalen naar de situatie zoals ze voordien was. Reïntegratie is de enige manier. We erkennen dat er een fout is gemaakt en plaatsen haar terug in de positie zoals die ‘ex-ante’ was. Punt aan de lijn."

Er was heel wat protest over een terugkeer van Concetta Fagard.
"Er ontstond agitatie, en dat vond ik erg vreemd. Ik vroeg me af: wie stoort dat nu, en waarom? Gaan er met degene die gereïntegreerd wordt zaken gepaard waar ik geen weet van heb? Heb ik iemand voor het hoofd gestoten zonder het te weten? Ik ken het antwoord niet. Het stoorde iemand. Wie, en waarom, dat weet ik niet."

Heeft u politieke steun gevonden om die fout te corrigeren?
"Er is niemand vanuit de politiek tussenbeide gekomen. Vergeet niet, de politiek runt dit bedrijf niet. Dat doet de gedelegeerd bestuurder. Ik neem aan dat Inge Vervotte [minister van Overheidsbedrijven, red] vertegenwoordiger is van een aandeelhoudersgroep, in deze de Belgische Staat. Maar de reïntegratie van mevrouw Fagard is de verantwoordelijkheid van de gedelegeerd bestuurder. Hij hoeft daar aan niemand iets over te vragen."

De bestuursraad had negatief advies gegeven en er was zelfs een staking van de ploeg van Fagard.
"Nee, er is nooit een staking geweest. Daarnaast is het renumeratiecomité van de bestuursraad een adviesorgaan, zonder beslissingsmacht. Zij hebben de aanbeveling gedaan: maak geen kabaal, we willen dat alles blijft zoals het is. Er was sympathie voor de situatie van Fagard, maar er bestond de vrees dat haar terugkeer de krantenkoppen zou halen. Daarnaast zou ook het vertrek van Astrid De Lathauwer [HR-directrice] in de kranten staan. Dat wilden ze niet, in het belang van het bedrijf."

Wat nu met Fagard?
"Ik heb voor de raad gevochten als een leeuw, om te verkrijgen dat ze actief kon blijven in een ander filiaal van Belgacom. Ik heb twaalf jaar met haar samengewerkt, en ik ken haar als een vrouw die op een opmerkelijke manier haar werk uitvoert. Als je haar iets kan verwijten dan is het dat zij erg veeleisend is voor zichzelf, en dus ook voor anderen. Maar ze leverde fantastisch werk, en we kwamen goed overeen. Dat er nu niemand meer op haar stoel zit, dat voel ik. Er ontbreekt iemand."

"Belgacom, en ikzelf, moeten haar in elk geval aanbevelen bij andere werkgevers. Ik heb haar gezegd dat ze er baat bij heeft om een job te vinden buiten Belgacom. Een job waarvan de mensen zeggen: ‘wow’. Dan zal ze echt winnen.

"Ze krijgt alvast mijn volledige steun. Er moet worden uitgelegd dat er deze zomer een misverstand heeft plaatsgevonden. Daarnaast: ik ken erg veel mensen, gezien mijn positie. En ik kan u zeggen dat er niemand is die dat verhaal van afgelopen zomer gelooft. Niemand!"

"Ze moet een rebound maken. Maar je moet goed weten dat ze gesloopt is. Psychologisch, persoonlijk, menselijk. Dat is dus niet eenvoudig. Wat me verbaast is dat in al onze zaken het menselijke aspect vaak wordt vergeten, het feit dat je hier met personen bezig bent.

"Ze moet dus een andere job vinden. En als de mensen enkel geloven wat ze gelezen hebben, dat gaat haar niet helpen. Maar gelukkig zijn er genoeg mensen rond haar, die haar wél kennen. Ze heeft twaalf jaar in de directe omgeving gewerkt van de algemeen directeur van RTL en Belgacom, hè."

Dit is slechts een deel uit een langer interview in de weekendkrant van De Standaard.