Hoe verdienen sociale netwerken hun geld?
Elke investeerder in durfkapitaal zal het bevestigen: voorstellen voor de financiering van sociale netwerken komen zelfs anno 2011 nog vaak voor. Gratis zijn ze bijna allemaal, de Netlogs, LinkedIns en Facebooks van deze wereld. Maar hoe verdienen ze hun investering terug?
1. Freemium
Een concept dat op internet intussen tot norm is verheven: de basisversie van de dienst of het product is gratis. Wilt u meer extra’s, dan moet u betalen. LinkedIn past bijvoorbeeld deze dienst toe. LinkedIn is gratis, maar biedt ook verschillende vormen van betaalde abonnementen als extraatje, bijvoorbeeld om mensen direct te mailen.
Freemium is ook in de consumentenwereld ingeburgerd. Twoo, de relatief nieuwe datingsite van Netlog, is gratis in gebruik. Maar voor een klein bedrag (2 euro) kunnen gebruikers hun profiel een voorkeurplaats geven.
2. Advertenties
Een klassieker. Hoe meer bezoekers, hoe meer advertenties er worden verkocht. En ook het profiel van de doelgroep is van tel. Advertenties op sociale netwerken zijn dan bijvoorbeeld alleen maar zichtbaar voor gebruikers die specifek tot de doelgroep van die advertentie horen.
Het verhaal is dan altijd dat de adverteerder met zijn campagne goed op een bepaalde doelgroep zou kunnen mikken. Soms zijn advertenties iets subtieler, zoals de ‘promoted’ Who to follow-suggestie op Twitter.
3. Doorverwijzingen
Dit leunt aan bij het vorige. In dit model wordt geld verdiend met het doorverwijzen van bezoekers, leads of kopers naar een andere website. Bedrijven die bijvoorbeeld (online) een product verkopen zijn voor een goed deel afhankelijk van zogenaamde affiliate-pagina’s voor bezoek en sales.
Net zoals bij sites die afhankelijk zijn van pure advertentie-inkomsten is ook een succesvol affiliate-businessmodel afhankelijk van hoge bezoekersaantallen.
4. Virtuele koehandel
Leden van uw netwerk krijgen dan wel gratis toegang, betalen maakt soms toch deel uit van het spel. Denk maar aan het virtueel weggeven van cadeaus tegen betaling. Virtuele goederen zijn te bedenken in alle soorten en maten en de marges kunnen hoog liggen.
Bij Facebook vormt deze virtuele handel een grote bron van inkomsten. Denk aan het succes van Farmville, dat met zowat een kwart miljard actieve deelnemers het populairste spel op de site is. Er heerst een levendige handel in tractors, koeien en bomen. Zynga, de maker van deze kip met gouden eieren, haalt er de helft van zijn omzet mee.
5. Betaalsystemen
Handel kan ook tussen leden onderling, zodat u, zoals bij eBay, commissie kan innen. Facebook werkt bijvoorbeeld aan een eigen betaalsysteem, Facebook Deals. Bij elke transactie zal het bedrijf dan iets opstrijken. Bij Netlog komt een deel van de omzet van microbetalingen uit sms.
6. Kassa, kassa
Een oud dotcomidee dat nooit weg is: een beursgang waarbij de aandeelhouders en oprichters even langs de kassa passeren. Vandaag als ultiem einddoel minder van tel, al lijken sociale netwerken nog altijd goed in de markt te liggen. Zo schoten de aandelen van LinkedIn bij hun beursintroductie fors de hoogte in.
Elke investeerder in durfkapitaal zal het bevestigen: voorstellen voor de financiering van sociale netwerken komen zelfs anno 2011 nog vaak voor. Gratis zijn ze bijna allemaal, de Netlogs, LinkedIns en Facebooks van deze wereld. Maar hoe verdienen ze hun investering terug?
1. Freemium
Een concept dat op internet intussen tot norm is verheven: de basisversie van de dienst of het product is gratis. Wilt u meer extra’s, dan moet u betalen. LinkedIn past bijvoorbeeld deze dienst toe. LinkedIn is gratis, maar biedt ook verschillende vormen van betaalde abonnementen als extraatje, bijvoorbeeld om mensen direct te mailen.
Freemium is ook in de consumentenwereld ingeburgerd. Twoo, de relatief nieuwe datingsite van Netlog, is gratis in gebruik. Maar voor een klein bedrag (2 euro) kunnen gebruikers hun profiel een voorkeurplaats geven.
2. Advertenties
Een klassieker. Hoe meer bezoekers, hoe meer advertenties er worden verkocht. En ook het profiel van de doelgroep is van tel. Advertenties op sociale netwerken zijn dan bijvoorbeeld alleen maar zichtbaar voor gebruikers die specifek tot de doelgroep van die advertentie horen.
Het verhaal is dan altijd dat de adverteerder met zijn campagne goed op een bepaalde doelgroep zou kunnen mikken. Soms zijn advertenties iets subtieler, zoals de ‘promoted’ Who to follow-suggestie op Twitter.
3. Doorverwijzingen
Dit leunt aan bij het vorige. In dit model wordt geld verdiend met het doorverwijzen van bezoekers, leads of kopers naar een andere website. Bedrijven die bijvoorbeeld (online) een product verkopen zijn voor een goed deel afhankelijk van zogenaamde affiliate-pagina’s voor bezoek en sales.
Net zoals bij sites die afhankelijk zijn van pure advertentie-inkomsten is ook een succesvol affiliate-businessmodel afhankelijk van hoge bezoekersaantallen.
4. Virtuele koehandel
Leden van uw netwerk krijgen dan wel gratis toegang, betalen maakt soms toch deel uit van het spel. Denk maar aan het virtueel weggeven van cadeaus tegen betaling. Virtuele goederen zijn te bedenken in alle soorten en maten en de marges kunnen hoog liggen.
Bij Facebook vormt deze virtuele handel een grote bron van inkomsten. Denk aan het succes van Farmville, dat met zowat een kwart miljard actieve deelnemers het populairste spel op de site is. Er heerst een levendige handel in tractors, koeien en bomen. Zynga, de maker van deze kip met gouden eieren, haalt er de helft van zijn omzet mee.
5. Betaalsystemen
Handel kan ook tussen leden onderling, zodat u, zoals bij eBay, commissie kan innen. Facebook werkt bijvoorbeeld aan een eigen betaalsysteem, Facebook Deals. Bij elke transactie zal het bedrijf dan iets opstrijken. Bij Netlog komt een deel van de omzet van microbetalingen uit sms.
6. Kassa, kassa
Een oud dotcomidee dat nooit weg is: een beursgang waarbij de aandeelhouders en oprichters even langs de kassa passeren. Vandaag als ultiem einddoel minder van tel, al lijken sociale netwerken nog altijd goed in de markt te liggen. Zo schoten de aandelen van LinkedIn bij hun beursintroductie fors de hoogte in.
