Test

Dit is een popup

Review: No More Heroes – Heroes Paradise

No More Heroes - Heroes Paradise is een amusante game, maar je moet er wel voor open staan. Hou je niet zo van artistieke creaties of verwacht je diepgaande gameplay en avonturen, dan blijf je best zo ver mogelijk van deze game weg. Ben je steeds te vinden voor een unieke game en schuw je geen bloed, dan is No More Heroes - Heroes Paradise ideaal als tussendoortje.

Minimale opsmukbeurt

Het moet behoorlijk moeilijk zijn geweest om te midden van zoveel casual-games ineens een hardcore titel zoals No More Heroes op de Wii te lanceren. Nu wordt er toch geprobeerd om commercieel succes te scoren op de PlayStation 3, dat met de Move-controller een goed alternatief is vergeleken met de Wii. Het resultaat leert ons snel dat er in drie jaar tijd helemaal niets is veranderd. Grafisch heeft het geheel een aangename opsmukbeurt gekregen, maar er zijn her en der toch nog grove kantjes en hoekjes die van de Wii zijn overgeërfd. Gelukkig is het artistieke gedeelte ongewijzigd gebleven. Alles ziet er bijzonder gewelddadig uit en opvallende figuren worden visueel extra benadrukt. Elke eindbaas ziet er knap uit, met erg charisma. Zo erg zelfs dat je er spijt van krijgt om die telkens te moet doden. Je moet er echter iets voor over hebben om de beste moordenaar aller tijden te worden.
Het verhaal neemt geen blad voor de mond: na een dronken nacht in een bar word je gechanteerd met seks. Sylvia belooft je een goede beurt zodra je de allerbeste moordenaar bent. Aan jou om de grootste moordenaars het zwijgen op te leggen, met maar een doel voor ogen: nummer één worden. Elke eindbaas heeft een horde aan helpers die enkel maar dienen als kanonnenvlees. Die worden na verloop van tijd wat saai, maar gelukkig zijn de eindbazen van een beter niveau. Zo blijf je verder spelen. Alle problemen van het origineel blijven echter bestaan. Zo wordt de Move-controller amper gebruikt, omdat het gros van de aanvallen gebeurt door middel van knoppencombinaties. Je kruipt daarom al snel in je zetel met enkel de PlayStation-controller om zo het spel te doorlopen. Er zijn verschillende aanvallen die je kunt uitvoeren, gaande van slaan en schoppen tot je tegenstander tegen de grond werken. Zodra de eindbaas op het punt staat te begeven, krijg je een hele reeks quicktime-events die je goed moet uitvoeren. Daarna volgt een bloederige scène – je begrijpt dan meteen waarom deze game de PEGI-rating 18+ heeft gekregen.

[related_article id=”160734″]

Minimale opsmukbeurt

Het moet behoorlijk moeilijk zijn geweest om te midden van zoveel casual-games ineens een hardcore titel zoals No More Heroes op de Wii te lanceren. Nu wordt er toch geprobeerd om commercieel succes te scoren op de PlayStation 3, dat met de Move-controller een goed alternatief is vergeleken met de Wii. Het resultaat leert ons snel dat er in drie jaar tijd helemaal niets is veranderd. Grafisch heeft het geheel een aangename opsmukbeurt gekregen, maar er zijn her en der toch nog grove kantjes en hoekjes die van de Wii zijn overgeërfd. Gelukkig is het artistieke gedeelte ongewijzigd gebleven. Alles ziet er bijzonder gewelddadig uit en opvallende figuren worden visueel extra benadrukt. Elke eindbaas ziet er knap uit, met erg charisma. Zo erg zelfs dat je er spijt van krijgt om die telkens te moet doden. Je moet er echter iets voor over hebben om de beste moordenaar aller tijden te worden.
Het verhaal neemt geen blad voor de mond: na een dronken nacht in een bar word je gechanteerd met seks. Sylvia belooft je een goede beurt zodra je de allerbeste moordenaar bent. Aan jou om de grootste moordenaars het zwijgen op te leggen, met maar een doel voor ogen: nummer één worden. Elke eindbaas heeft een horde aan helpers die enkel maar dienen als kanonnenvlees. Die worden na verloop van tijd wat saai, maar gelukkig zijn de eindbazen van een beter niveau. Zo blijf je verder spelen. Alle problemen van het origineel blijven echter bestaan. Zo wordt de Move-controller amper gebruikt, omdat het gros van de aanvallen gebeurt door middel van knoppencombinaties. Je kruipt daarom al snel in je zetel met enkel de PlayStation-controller om zo het spel te doorlopen. Er zijn verschillende aanvallen die je kunt uitvoeren, gaande van slaan en schoppen tot je tegenstander tegen de grond werken. Zodra de eindbaas op het punt staat te begeven, krijg je een hele reeks quicktime-events die je goed moet uitvoeren. Daarna volgt een bloederige scène – je begrijpt dan meteen waarom deze game de PEGI-rating 18+ heeft gekregen.

[related_article id=”160734″]

beat-em-upfeelpluskonamimoveontspanningplaystationps3wii

Gerelateerde artikelen

Volg ons

ICT Jaarboek 2021-2022 – TechPulse Business

ICT Jaarboek 2021-2022 – TechPulse Business

Bestel nu!