E-maaltijdcheque is er vóór de zomer
Het is nu al bijna een jaar geleden dat minister van Administratieve Vereenvoudiging Vincent Van Quickenborne (Open VLD) trots aankondigde dat hij een brood had gekocht voor 2 euro. Niet zomaar een brood, maar een brood betaald met de eerste elektronische maaltijdcheque. Dat is een soort bankkaart die opgeladen wordt en die je kunt gebruiken in de bestaande betaalterminals.
Tot op vandaag is Van Quickenbornes brood het enige dat met zo’n elektronische maaltijdcheque werd gekocht, want de e-cheque is nog altijd niet op de markt. Die was toen nochtans beloofd tegen eind vorig jaar. "We hopen voor de zomer echt van start te kunnen gaan", zegt Ortwin De Vliegher, de woordvoerder van Van Quickenborne.
Erkenning
De bedrijven die op die markt een rol willen spelen, moeten eerst een erkenning van de overheid verdienen. De dossiers van de vier bedrijven die zich hebben gemeld, zijn nu zo goed als volledig. Daardoor zou de erkenningscommissie de komende maanden de knopen kunnen doorhakken.
Vier bedrijven hebben zich kandidaat gesteld om een plaatsje te verwerven op die lucratieve markt. De gevestigde waarden zijn Sodexo en Edenred (het vroegere Accor), de twee ondernemingen die momenteel de markt domineren. De jonge uitdagers zijn E-ve en Monizze.
Handelaars zoeken
Zodra ze hun erkenning in handen hebben, zal het zaak zijn voor alle vier om zo veel mogelijk handelaars en werkgevers aan zich te binden. Zowel de handelaar als werkgever moet een soort commissie betalen. Ondanks de bepaling in de wet dat het elektronische systeem niet duurder mag zijn dan de papieren maaltijdcheque, heeft zelfstandigenorganisatie Unizo zich lang verzet tegen het systeem.
"Om die kostprijs te berekenen, moet zowel naar de directe als indirecte kosten worden gekeken", zegt Lieven Cloots, die bij Unizo het dossier opvolgt. "Bij die indirecte kosten hoort bijvoorbeeld ook de tijd die de handelaar nodig heeft om de cheque te behandelen, en dat is een heel rekbaar begrip."
De zelfstandigenorganisatie heeft dan ook altijd volgehouden dat de prijs eigenlijk niet hoger zou mogen liggen dat wat betaald moet worden voor een betaling via bankcontact. En de prijszetting lijkt die richting uit te gaan. "De twee nieuwe spelers zijn zonder twijfel de goedkoopste – zelfs goedkoper dan een debetbetaling, nauw gevolgd door Edenred. Sodexo is duidelijk duurder, maar legt meer de nadruk op de dienstverlening dan op de prijs", zegt Cloots. Unizo raadt haar leden voorlopig aan om nog even de kat uit de boom te kijken.
Grootwarenhuis
De grootste markt voor de vier spelers is die van de grootwarenhuizen. Tachtig procent van de maaltijdcheques wordt daar gebruikt. Die hebben dan ook nog iets meer macht om de prijs verder te drukken. "De onderhandelingen lopen nog", zegt Peter Vandenberghe, woordvoerder van de distributiefederatie Comeos. "Ik kan dan ook niet veel commentaar geven."
De vraag zal ook zijn in hoeverre een handelaar een van de vier aanbieders links kan laten liggen. Veel zal afhangen van de aanbieders waarvoor de werkgevers zullen kiezen, maar dat is tot op vandaag nog onduidelijk.
Het is nu al bijna een jaar geleden dat minister van Administratieve Vereenvoudiging Vincent Van Quickenborne (Open VLD) trots aankondigde dat hij een brood had gekocht voor 2 euro. Niet zomaar een brood, maar een brood betaald met de eerste elektronische maaltijdcheque. Dat is een soort bankkaart die opgeladen wordt en die je kunt gebruiken in de bestaande betaalterminals.
Tot op vandaag is Van Quickenbornes brood het enige dat met zo’n elektronische maaltijdcheque werd gekocht, want de e-cheque is nog altijd niet op de markt. Die was toen nochtans beloofd tegen eind vorig jaar. "We hopen voor de zomer echt van start te kunnen gaan", zegt Ortwin De Vliegher, de woordvoerder van Van Quickenborne.
Erkenning
De bedrijven die op die markt een rol willen spelen, moeten eerst een erkenning van de overheid verdienen. De dossiers van de vier bedrijven die zich hebben gemeld, zijn nu zo goed als volledig. Daardoor zou de erkenningscommissie de komende maanden de knopen kunnen doorhakken.
Vier bedrijven hebben zich kandidaat gesteld om een plaatsje te verwerven op die lucratieve markt. De gevestigde waarden zijn Sodexo en Edenred (het vroegere Accor), de twee ondernemingen die momenteel de markt domineren. De jonge uitdagers zijn E-ve en Monizze.
Handelaars zoeken
Zodra ze hun erkenning in handen hebben, zal het zaak zijn voor alle vier om zo veel mogelijk handelaars en werkgevers aan zich te binden. Zowel de handelaar als werkgever moet een soort commissie betalen. Ondanks de bepaling in de wet dat het elektronische systeem niet duurder mag zijn dan de papieren maaltijdcheque, heeft zelfstandigenorganisatie Unizo zich lang verzet tegen het systeem.
"Om die kostprijs te berekenen, moet zowel naar de directe als indirecte kosten worden gekeken", zegt Lieven Cloots, die bij Unizo het dossier opvolgt. "Bij die indirecte kosten hoort bijvoorbeeld ook de tijd die de handelaar nodig heeft om de cheque te behandelen, en dat is een heel rekbaar begrip."
De zelfstandigenorganisatie heeft dan ook altijd volgehouden dat de prijs eigenlijk niet hoger zou mogen liggen dat wat betaald moet worden voor een betaling via bankcontact. En de prijszetting lijkt die richting uit te gaan. "De twee nieuwe spelers zijn zonder twijfel de goedkoopste – zelfs goedkoper dan een debetbetaling, nauw gevolgd door Edenred. Sodexo is duidelijk duurder, maar legt meer de nadruk op de dienstverlening dan op de prijs", zegt Cloots. Unizo raadt haar leden voorlopig aan om nog even de kat uit de boom te kijken.
Grootwarenhuis
De grootste markt voor de vier spelers is die van de grootwarenhuizen. Tachtig procent van de maaltijdcheques wordt daar gebruikt. Die hebben dan ook nog iets meer macht om de prijs verder te drukken. "De onderhandelingen lopen nog", zegt Peter Vandenberghe, woordvoerder van de distributiefederatie Comeos. "Ik kan dan ook niet veel commentaar geven."
De vraag zal ook zijn in hoeverre een handelaar een van de vier aanbieders links kan laten liggen. Veel zal afhangen van de aanbieders waarvoor de werkgevers zullen kiezen, maar dat is tot op vandaag nog onduidelijk.
