Review: Top Spin 4
Eerste set gaat naar 2K Sports
De tennisliefhebber voor wie een virtueel balletje slaan meer mag inhouden dan wat cartoonesk armgezwaai voor zesjarigen, kunnen al jaren terecht bij twee degelijke gamereeksen: Virtua Tennis en Top Spin. Op de nieuwste van die eerste is het nog even wachten, maar als die een set op zijn naam wil schrijven tegen het zopas verschenen Top Spin 4, wacht hem een zware opgave. De makers van Top Spin 4 hebben duidelijk goed naar de fans geluisterd. Dat vertaalt zich vooral in een heel flexibele moeilijkheidsgraad waarmee nieuwkomers zich onmiddellijk een ster op het gravel voelen en Grand Slam-veteranen alle technische en tactische diepgang geeft waarmee deze reeks hen al jarenlang verwent. Al zullen ook zij zich moeten herscholen naar het herwerkte besturingssysteem. Speciaal daarvoor werd een academie in de game gestopt die je na het doorlopen ervan moeiteloos laat meepraten met de kenners in je lokale tennisclub.
Zoals dat hoort in elke goede game die om competitie draait, is het makkelijk op te pikken, maar vereist meesterschap heel wat oefening en ervaring. Die doe je op door wedstrijden te spelen, offline, tegen je broer naast je op de zetel of online. Je creëert daarvoor een speler waarvan je bepaalde technieken alsmaar upgradet. Het is onmogelijk om overal even goed in te worden, waardoor jij en iedereen die je tegenover je krijgt naast zijn specialisatie ook over minstens twee achilleshielen beschikt.
[related_article id=”160734″]
Eerste set gaat naar 2K Sports
De tennisliefhebber voor wie een virtueel balletje slaan meer mag inhouden dan wat cartoonesk armgezwaai voor zesjarigen, kunnen al jaren terecht bij twee degelijke gamereeksen: Virtua Tennis en Top Spin. Op de nieuwste van die eerste is het nog even wachten, maar als die een set op zijn naam wil schrijven tegen het zopas verschenen Top Spin 4, wacht hem een zware opgave. De makers van Top Spin 4 hebben duidelijk goed naar de fans geluisterd. Dat vertaalt zich vooral in een heel flexibele moeilijkheidsgraad waarmee nieuwkomers zich onmiddellijk een ster op het gravel voelen en Grand Slam-veteranen alle technische en tactische diepgang geeft waarmee deze reeks hen al jarenlang verwent. Al zullen ook zij zich moeten herscholen naar het herwerkte besturingssysteem. Speciaal daarvoor werd een academie in de game gestopt die je na het doorlopen ervan moeiteloos laat meepraten met de kenners in je lokale tennisclub.
Zoals dat hoort in elke goede game die om competitie draait, is het makkelijk op te pikken, maar vereist meesterschap heel wat oefening en ervaring. Die doe je op door wedstrijden te spelen, offline, tegen je broer naast je op de zetel of online. Je creëert daarvoor een speler waarvan je bepaalde technieken alsmaar upgradet. Het is onmogelijk om overal even goed in te worden, waardoor jij en iedereen die je tegenover je krijgt naast zijn specialisatie ook over minstens twee achilleshielen beschikt.
[related_article id=”160734″]